တစ်ရက်မှာတော့ ဆော့ဂျင်တက်တဲ့ uni သို့ ဂျောင်ကုရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အကြောင်းရင်းကတော့ .... ညီမဖြစ်သူအား နယ်မှသူမ၏မိခင်ဖြစ်သူ . ဂျောင်ကု၏အဒေါ်ဝမ်းကွဲနယ်ကနေထည့်ပေးလိုက်တဲ့အစားအသောက်တွေအား ကျောင်းသို့လာပို့ပေးခြင်းဖြစ်သည်။
ဆော့ဂျင်တက်တဲ့ကျောင်းချင်းတူတာကိုသိထားတာမို့ ... သူ့အလုပ်မဟုတ်တာကိုကူညီပေးဖို့စိတ်အားထက်သန်နေတော့ ပါးနပ်တဲ့မာမီကတောင် သင်္ကာမကင်းဖြစ်နေသေးသည်။
ညီမဖြစ်သူအလာကို ကားထဲမှထိုင်စောင့်နေရင်း....ဆော့ဂျင်ကိုများတွေ့လေမလားဆိုတဲ့အသိဖြင့် ဖြတ်သွားဖြတ်လာကျောင်းသားတွေအား လိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ထိုစဉ်. သူ့မြင်ကွင်းထဲသို့ဝင်လာတဲ့ ပုံရိပ်တစ်ခု...။ တခြားသူတွေနဲ့အပျော်တွဲတာ သူနဲ့မဆိုင်ပေမယ့် ... ညီမဖြစ်သူနဲ့တွဲတာကိုတော့ သူဘယ်လိုမှလက်မခံနိုင်ပေ။
သူလက်မခံနိုင်တာက.. ဆော့ဂျင်အပေါ်ကိုလား သူ့ရဲ့ညီမကြောင့်ပဲလားမသိပေမယ့် သူ့ကိုယ်သူသတိထားမိတဲ့အချိန်မှာတော့ ဆော့ဂျင်တို့ရဲ့အနားကို သူရောက်နေခဲ့ပြီ။
"စီနီယာ!...,
Oppa!..."
ပထမနှစ်က ဂျူနီယာတစ်ယောက်နဲ့ ကားပါကင်သို့စကားတပြောပြောလမ်းလျှောက်လာရင်း... ဂျွန်ဂျောင်ကုက ရုတ်တရက်သူတို့အရှေ့သို့ရောက်လာပြီး သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်အား ဆောင့်တွန်းခြင်းခံလိုက်ရသည်။ အနောက်သို့ပက်လက်လန်မကျခင် ဆွဲမိဆွဲရာလှမ်းဆွဲလိုက်မိသည်က ဂျွန်ဂျောင်ကုကမ်းလာတဲ့လက်တစ်ဖက်ဖြစ်နေခဲ့၏။
သူ့အပေါ်သို့လဲကျလာတဲ့ ဂျွန်ဂျောင်ကုရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက သူ့အပေါ်သို့ပိကျလာတဲ့ဝိတ်ကြောင့် လေးလံလှသည်။ ချက်ချင်းမဖယ်ပေးသေးပဲ သူ့အားကြောင်ငေးကြည့်နေတဲ့အပေါ်ကသူကြောင့် လူကအနေရခက်လာတာမို့ တွန်းထုတ်လိုက်ကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
"တောက်! .. မင်း ဘာလုပ်တာလဲ ဂျွန်ဂျောင်ကု..."
"Oppa!... စီနီယာ့ကိုဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ"
ဂျောင်ကု မြေကြီးပေါ်မှာလက်နှစ်ဖက်အားနောက်ပြန်ထောက်ရင်း သူ့အားရန်လိုနေတဲ့နှစ်ယောက်အား တစ်လှည့်စီမော့ကြည့်နေမိသည်။ အနားမှာရှိတဲ့ကျောင်းသားတချို့ကလဲ သူတို့သုံးယောက်အားကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေကြ၏။
