Sassy Prince | Jikook

19-Cesur yürek

♔

Yoongi bir yıldırım misali eve girdiğinde,Harin'i perdenin altında pencereden bakarken bulmuştu.Zaten kanı o anda deli akan alfa,kızının hiç tanımadığı annesini iyice görmesi ihtimali nedeniyle kontrolünü sağlamakta zorlanıyordu.Niyeti kızını korkutmak değildi,ama ayarlayamadığı ses tonu sonucunda Harin yerinden sıçramıştı.

"Pencereden çekil Harin!"

Minik meleğini ürküttüğünü farkettiğinde gözlerini kapatıp kendine kızmıştı bir süre.Ardından pıtı pıtı yanına gelen kızının ellerini tutup öpmüştü.

"Özür dilerim babacığım seni korkuttum mu?"

"II-ııhh birazcık~ sana bakıyordum ben pencereden.Baba! o konuştuğun ablanın saçları da benim gibi turuncuydu!"

Harin'in heyecanla söylediği şeyden sonra Yoongi kalbinde gerçek bir sızı hissetmişti.Nasıl bir kaderdi bu böyle?Kızına o senin annen diyemiyordu.O kadın bu konumu haketmiyordu çünkü.Ama bir yandan da suçlu hissediyordu.Harin büyüdükçe soruları da ihtiyaçları da yenileniyordu.Kızını annesinden saklayarak yanlış mı yapıyordu bunu düşünmekten kafayı yiyecekti.

"Senin saçların daha güzel bebeğim.Hadi koş elini yüzünü yıka ben de yemeğimizi hazırlayayım"

Kızının poposunu hafifçe pat patladıktan sonra şirin şirin gidişini seyretmişti bir süre.Eillin buraya kadar gelip onları bulduysa çok güçlü bağlantılar bulmuş olmalıydı.Bundan sonrası nasıl devam edecekti bilmiyordu.Ama kaçabildiği yere kadar kaçacak,saklanacaktı.Belki bencillikti.O kadın kızını görmeyi haketmiyordu ama Harin bir annenin varlığını ister miydi?Bugüne kadar kızı için hem anne hem baba olmuştu ancak elbette ki zamanla eksikleri olacağından emindi.Doğru olan neydi,ne yapmalıydı düşünmekten delirecek gibi oluyordu.

İçmeye,dertleşmeye ihtiyacı vardı ama ne yazık ki Jungkook burada değildi.Zaten Harin'i de tek başına bırakıp hiçbir yere gidemezdi.Bu yüzden ağırlaşmış bedenini mutfağa yönlendirerek rutin günlük işlerine dönmüştü.İşlerin çok yakında karışacağını biliyordu ama şimdilik sessiz kalmayı seçecekti.Yemek için hazırlık yapmak üzere ayaklandığı sırada telefonu çalmıştı.Biriyle konuşacak modda değildi ama arayan Harin'in tedavi gördüğü hastaneydi,bu yüzden önemli olabileceğini düşündüğü için cevaplamıştı.

+İyi günler bay Min,sizi kızınız Min Harin'in seansının saatinin değiştiğini bildirmek için aramıştım.Cihazlarımızdan biri arızalandığı için bazı düzenlemeler yapmak zorunda kaldık.Harin'in seansı sizin için de uygunsa salı günü 15.30 olarak değiştirilecek.Onaylıyor musunuz?

-Evet,onaylıyorum

+Teşekkür ederim,iyi günler

Neyse ki konuşma kısa sürmüştü.Yoongi yeniden işine döneceği sırada elini yüzünü yıkayan Harin,neşeli bir şekilde yanına gelmişti.

"Kim aradı babacığım?"

"Klinikten aradılar bebeğim,seans saatin değişmiş onu haber verdiler"

"Ooouuufff"

Uzunca oflamıştı Harin.Yüzü düşmüş ve incecik dudaklarını büzüştürmüştü.Yoongi bunun nedenini biliyordu,bunu her seferinde yaşıyorlardı çünkü.Ama ne yazık ki bir süre daha katlanmak zorundalardı.

"Neden asıldı bu güzel surat bakalım?"

"Babacığım oraya gitmeyi sevmiyorum.Çok uzun sürüyor ve ben yatmak istemiyorum"