Sassy Prince | Jikook

23-Yanlış anlaşılma

♔

"Yanlışlık var-yani...yani vardır.Hem siz demediniz mi bu testlerde yanılma payı oluyor diye"

Jimin kabullenme aşamasının ilkinden geçiyordu.Yani inkar ediyordu.Oysa ki yaptığı testin beşi de pozitif çıkmıştı.Doktor Han,prensin nabzını da dinledikten sonra kendince emin olmuştu.Çıkacak olan kan testini beklemeye bile gerek durmadan beklenmedik hamileliği ilan etmişti.Ancak Jimin,tamamen ikna olana dek kabullenmeyecek gibi görünüyordu.

Göğsü heyecan ve panikle hızlı bir şekilde inip kalkarken herhangi bir nefes sorunu yaşamaması için zor da olsa oturtulmuştu.Seokjin de en az onun kadar şaşkındı.Prensi kendi başına bir şeyler yapmaya alışkın değildi.Her zaman yanında kendisi vardı,her işini kendisi görürdü.Bu yüzden ilaçları almayı unutması çok da ütopik gelmemişti.Ama bir sorun vardı.Jimin mutlu görünmüyordu.Daha çok panik ve korkunun beden bulmuş hali gibiydi.

"Majesteleri-"

"Sakın.Sakın bundan kimseye bahsetmeyin.En azından kan testi sonuçları gelene kadar"

1 saat.

Öylesine zor gelmişti o bir saatin geçmesi.Doktor Han,sonucu öğrenmek için revire dönerken Jimin Seokjin ile başbaşa kalmıştı.Gözbebekleri titriyordu omeganın.Tepkileri,davranışları şu anda hiç öngörülemiyordu.Dolayısıyla Seokjin de prensine nasıl davranması gerektiğini bilemiyordu.

"Majesteleri,prens Jeongguk'a haber vermemizi ister misiniz efendim-"

"Hayır.Hayır sakın! B-Belki de o testler yanılmıştır,belki de hamile değilimdir"

Ama beklediği gibi olmamıştı.Beklenilen 1 saatin sonunda resmi olarak hamileliği onaylanmıştı Jimin'in.6 haftalıktı yavrusu.Şimdilik bilenler sadece doktoru ve Seokjin'di.Annesine bile söylememişti Jimin.Artık inkar etmesinin bir anlamı yoktu,gerçekten hamileydi.Kan sonucu gelene dek bir ihtimal diyordu ama şimdi inkar edecek bir durum kalmamıştı.Doktoru kimseye söylememesi için sıkıca tembihledikten sonra gitmesine izin vermişti.Şimdi balkonunda derin derin nefesler alıyor ve ağlamamaya çalışıyordu.Seokjin hemen ardında prensinin tüm duygu değişimlerini izlerken içten içe seviniyordu.Bu krallık da bir bebek büyümeyeli çok uzun süre olmuştu.Prensinin alfasından olan yavrusuna deli gibi sevineceğini düşünürken tam tersi olduğunu görmüştü.Jimin'in şu anda bir sekretere değil,arkadaşa ihtiyacı vardı biliyordu.

"Jimin..."

Çok nadir Jimin derdi ona.Çok önemli ve belki de gerçekten ihtiyacı olduğu anlarda arkadaş kimliği açığa çıkardı.Jimin,ismi seslenildiğinde arkasını dönmüş ve döner dönmez de Seokjin kollarına sığınmıştı.Gözyaşları bir bir düşerken,arkadaşının şefkatli teselisini kabullenmişti.

"Çok erken...Tanrım daha çok erken Seokjin.Jeongguk şu an da bir bebek istemiyor,ben de öyle.Ne yapacağım...Ne yapacağım şimdi ben?"

"Hayatta bazen planlamadığımız şeyler yaşarız Jimin-ah.Duyguların şu an karışık biliyorum.Ama bununla tek başına baş edemezsin,alfanın da bilmesi gerekiyor"

"Hayır! Şimdilik hiçbir şey söylemeyeceğim hayır"

"Şimdilik derken...S-sen bebeği istemiyor musun Jimin?"

Ve büyük bir sessizlik...Ortamda duyulan tek şey Jimin'in hıçkırıklarıydı.Seokjin'in tereddütle sorduğu soruya verebilecek bir cevabı yoktu.İstediğini söyleyemezdi,istemediğini de...

"Bilmiyorum...B-ben ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum"

O gün akşama dek Seokjin'in kollarında ağlamıştı Jimin.Jungkook arayıp saraya dönmek üzere olduğunu haber verene dek yıkılmış bir savaşçı gibiydi.Renk vermemek için kendini toparlamıştı ancak ağladığı 10 metre önden bile anlaşılabilirdi.Nitekim Jungkook'unda odaya girer girmez farkettiği ilk şey bu olmuştu.Ama Jimin türlü türlü bahaneler bulup onu bir şekilde kandırmayı başarmıştı.Alfa olan ikna olmasa da ilk etapta eşinin üzerine gitmemeyi seçmişti.