នៅក្រោមដើមឈើដ៏ធំស្កឹមស្កៃត្រជាក់ស្រឹបមានខ្យល់បក់មកតិចធ្វើអោយត្រជាក់ដ៏ខ្លួនប្រាណទាំងពីរកំពុងតែផ្ទុំអោបគ្នាយ៉ាងស្អិតរមួតមិនរបេះ។
ព្រះមហេសីផ្ទុំកើយដើមទ្រូងស្វាមីទាំងដែលនៅលើព្រះកាយមានតែអាវក្នុងពណ៌សបិទបាំងខ្លួនប្រាណជាមួយព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ...
" ម្ចាស់បងចូលចិត្តបែបនេះទេ ខ្ញុំម្ចាស់ចូលចិត្តទេសភាពធម្មជាតិទីនេះខ្លាំងណាស់ ធ្វើអោយអារម្មណ៍ខ្ញុំម្ចាស់ចង់នៅជាមួយទ្រង់តែពីរអ្នករហូតតទៅ " ជីមីនមានបន្ទូលស្របពេលបិទភ្នែកស្រូបយកខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធហើយបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងក្នុងចិត្តចេញ
" បងមិននិយាយអ្វីទេ បើទ្រង់សបព្រះទ័យបងក៏សបព្រះទ័យដូចគ្នាអោយតែម្ចាស់អូនរីករាយ " ជុងហ្គុកញញឹមហើយមានបន្ទូលតប
" ខ្ញុំម្ចាស់រីករាយក្នុងព្រះទ័យណាស់ បើសិនជាអាចខ្ញុំម្ចាស់ចង់មានពេលវេលាបែបនេះជាមួយទ្រង់រហូត តើទ្រង់ចង់នៅជាមួយខ្ញុំម្ចាស់ដែលទេ? " ជីមីនងើបមុខមកទតមុខស្វាមីឡក់ៗ
" បងច្បាស់ជាចង់នៅជាមួយអូនហើយ ទ្រង់ជាមហេសីបងអញ្ចឹងស្ដេចដូចជាបងរស់មិនបានទេបើគ្មានអូននោះ "
" ទ្រង់ពិតជាសម្ដីផ្អែមពិតមែន " ជីមីនលើកដៃចុចបបូរមាត់របស់ស្វាមីតិចៗ
" សម្រាប់តែទ្រង់ម្នាក់គត់ ! " ជុងហ្គុក
" ម្ចាស់បង តើពួកយើងគួរតែត្រឡប់ទៅវិញដែលទេវាដូចជាល្ងាចហើយ " ជីមីនងាកមើលជុំវិញឃើញថាព្រះអាទិត្យទាបទៅហើយបើបន្តនៅមិនបានទេខ្លាចវង្វេង
" បាន បើអញ្ចឹងស្លៀកពាក់ទៅនឹងបានត្រឡប់ទៅវិញព្រោះពួកយើងនឹងត្រូវចូលរាជវាំងវិញ " ជុងហ្គុកក៏ប្រញាប់ក្រោកហើយស្លៀកពាក់ខ្លួនឯងរួចរាល់មុននឹងជួយស្លៀកពាក់មហេសី
" សេះរបស់បងទៅវិញហើយ អញ្ចឹងបងនឹងជិះជាមួយទ្រង់ " ជុងហ្គុកហក់ឡើងលើខ្នងសេះមុននឹងមានបន្ទូលព្រមទាំងហុចដៃអោយមហេសីកាន់ដើម្បីតោងឡើងមក
" ក្រាបទូលព្រះអង្គ " ជីមីនញញឹមញញែមរួចក៏ហក់ឡើងលើខ្នងសេះដែលព្រះអង្គបានរៀបចំអោយទ្រង់អង្គុយច្រកគាវពីខាងមុខព្រះអង្គតែម្តង
YOU ARE READING
ម្ចាស់ក្សត្រីមីន
ChickLit{ព្រះមហេសីត្រូវបានព្រះអង្គទម្លាក់មកជាស្នំឯកមីនតើហេតុអីទៅ បើព្រះអង្គធ្វើបែបនេះប្រជារាស្ត្រដូចជាពួកខ្ញុំមិនសុខចិត្តទេក្រាបទូល តើចូសុននឹងទប់ទល់ជាមួយសង្គ្រាមយ៉ាងម៉េចទៅ }
