" អត់ទេ ខ្ញុំម្ចាស់មិនព្រម អួឹក.....!!! " ជីមីនទ្រង់កំពុងតែប្រកែកតវ៉ាសុខៗក៏ស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាចង់ក្អួតចង្អោរចេញមកហើយនឹងមានអាការៈធីងធោងវិលមុខ ហើយស្រាប់តែអស់កម្លាំងភ្លាមៗស្ទើតែអស់ស្មារតីទៅហើយប៉ុន្ដែសំណាងល្អជុងហ្គុករហ័សចាប់ទ្រមហេសីជាប់
" ម្ចាស់អូន ! ទ្រង់យ៉ាងម៉េចហើយ " ជុងហ្គុកត្រកងបីមហេសីក្នុងដៃហើយរំកិលតិចៗយោងខ្លួនមហេសីទៅអង្គុយលើគ្រែមុននឹងលុតជង្គង់ចុះចាប់ក្រសោបព្រះភក្ត្រមហេសីមកមើលទាំងព្រួយព្រះទ័យ
" ខ្ញុំម្ចាស់មិនអីទេ គ្រាន់តែអស់កម្លាំងប៉ុណ្ណោះប្រហែលជាសោយអ្វីមិនទៀងទាត់ហើយ សូមទ្រង់កុំបារម្ភអីក្រាបទូល " ជីមីន
" ចាំយើងអោយគេទៅតាមរាជពេទ្យមក " ជុងហ្គុកក៏មានបន្ទូលស្រែកហៅសេនាភ្លាមៗអោយទៅតាមរាជពេទ្យរកតែជីមីនបដិសេធមិនបាន
" សេនា !! ទៅតាមរាជពេទ្យមក " ជុងហ្គុក
" ក្រាបទូលព្រះអង្គ " សេនាក៏រត់ចេញាទៅយ៉ាងលឿន
" ព្រះអង្គខ្ញុំម្ចាស់មិនកើតអីធ្ងន់ធ្ងរទេ ចាំបាច់ហៅរាជពេទ្យមកដែលឬ? " ជីមីនត្អូញត្អែរទាំងព្រះភក្ត្រមិនរីក
" ចាំបាច់ ! ព្រោះទ្រង់មិនស្រួលព្រះកាយយើងចាំបាច់អោយគេពិនិត្យនឹងមើលថែទ្រង់អោយបានដិតដល់ " ជុងហ្គុក
" សម្រាកបន្តិចទៅខ្ញុំម្ចាស់អស់អីហើយ " ជីមីននៅតែចចេសមិនព្រមស្ដាប់ជុងហ្គុកឡើយ
" កុំចរចេសពេកបានទេ បើទ្រង់មិនតមាត់ជាមួយយើងមួយថ្ងៃតើទ្រង់នឹងពិបាកមែនទេ? " បន្ទូលព្រះអង្គមួយនេះក្រោយពីជីមីនសណ្ដាប់ហើយទ្រង់ក៏ឈប់មានបន្ទូលបន្តទៀត
" ថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ព្រះមហេសី " រាជពេទ្យក៏បានមកដល់
" ចូលមក ហើយពិនិត្យព្រះសុខភាពរបស់មហេសីយើងទៅ ថាតើទ្រង់មានបញ្ហាអ្វី " ជុងហ្គុកក៏យាងចេញបន្តិចដើម្បីអោយរាជពេទ្យងាយស្រួលធ្វើការ
" សូមរាជានុញ្ញាតក្រាបទូល " រាជពេទ្យក៏សុំរាជានុញ្ញាតដល់ជីមីនក្នុងការប៉ះពាល់លើព្រះកាយទ្រង់ហើយជីមីនក៏អនុញ្ញាត
YOU ARE READING
ម្ចាស់ក្សត្រីមីន
ChickLit{ព្រះមហេសីត្រូវបានព្រះអង្គទម្លាក់មកជាស្នំឯកមីនតើហេតុអីទៅ បើព្រះអង្គធ្វើបែបនេះប្រជារាស្ត្រដូចជាពួកខ្ញុំមិនសុខចិត្តទេក្រាបទូល តើចូសុននឹងទប់ទល់ជាមួយសង្គ្រាមយ៉ាងម៉េចទៅ }
