Adare da? | ආදරේ ද? (Ongoing)

11

“නුරාද්…, තමුසේ පරක්කු මොකද ආහ්?” හේමමාලිනි දුරකතන ඇමතුම ගෙන කෝපයෙන් ඇමතුවාය.

“පැය බාගයක්? මොනාද ඕයි කියවන්නේ.. මම හිතුවේ තමුසේ මෙච්චල් කල් මං පස්සේ ආව එකේ මැරි කරමුයි කිව්වාම මීට වඩා උවමනාවෙන් වැඩ කරයි කියලා. හැබැයි තමුසේ ඉක්මනට ආවේ නැත්නම් මම මෙතන පාරේ ඉන්න මනුස්සයෙක්ව හරි මැරි කරන එක මැරි කරනවා. අන්න ඒක මතක තියාගන්නවා…” හේමමාලිනිගේ හඬ බොහෝම අඩු ස්වරයෙන් ඇසුනත්, ඇයට දැනුනු කෝපය නම් එතරම් අඩු ස්වරයෙන් යුතු නොවීය.

හේමමාලිනි සිටියේ රෙජිස්ටාර් කාර්‍යාලය ඉදිරිපිටයි. අවැසි වූයේ අද දින කෙසේ හෝ තම විවාහය ලියාපදිංචි කරලීමටයි.

“කොහොමහරි ඉක්මනට එ...” ඇයට තවත් කතා කරගත නොහැකි වූයේ, එක්වරම ඇයගේ ජංගම දුරකතනය එක්වරම යමෙක් උදුරාගත් නිසාවෙනි.

“තමුසේ මොකෙක් වුණත්, තමුසෙගේ පැමිණීම අනවශ්‍යයි! එයාව මැරි කරන්න කෙනෙක් ඉන්නවා!” එක්වරම එලෙස පැවසූ අමුත්තා හේමමාලිනිගේ දුරකතනය ඇයගේ අතින් තැබුවේ කෝපයෙනි.

“එච්චර මම එදා කියලත් ඔයා මැරි කරන්නමයි හදන්නේ නේද හේමා!?” අහස් විමසුවේ කෝපයෙන් පුපුරමිනි.

“ඔයාට වැඩක් නෑනේ.. මම මගේ පළිය අරගන්න එක අරගන්නවා!! දෙව්දාර් මාව රවට්ටලා හිතුවැති මම අඬලා දොඬලා ඉන්න ගෑණියෙක් වෙයි කියලා. ඒත් මම එහෙම නෑ.. මම එයාට පෙන්නනවා මගේ සතුට තියෙන්නේ එයා ගාව නෙවෙයි කියලා… මම ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ට්! එයාට බෑ මාව රවට්ටලා, මාව අඬවන්න!” දින ගණනාවක් ගත ව තිබුණත් ඒ දෙනෙත්වල වූයේ එකම එක වෛරී හැඟීමක් ම පමණක් විය. ඉණටත් අත් දෙකක් තබාගත් අහස් සුසුමක් හෙළූවේ ඇයට නම් යමක් තේරුම්කරවීම ඉතා අපහසු බව වටහාගෙනයි.

“ඔයා ඇයි මෙතන?” එක්වරම හේමමාලිනි විමසුවේ වැදගත් ප්‍රශ්නයකි.

“මම.. ඩිලිවරි එකක් කරන්න ආවා.. අපි කේක්ස් එහෙම ඩිලිවර් කරනවා. ඒ ගමන් මම දැක්කා ඔයා පිඹගෙන යනවා වාහනේ අරගෙන. එදා වගේ මොනා කරගනියි ද කියලා දන්නේ නැති නිසා මම ඔයාව ෆලෝ කළේ..” අහස් පැවසුවේ ඇයගේ දෙනෙත් දෙසම බලාගෙන වුවත් ඈ දෙනෙත් කරකැවුවේ එය ගණනකට නොගෙනය.