Stars on the sky

Chapter 8: Astrophile

Nanatili akong nakatingin sa pintuan at hinihintay na bumukas ang pinto habang ngi-nangatngat ko ang daliri ko. Huminga ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko

Ang daming what if, dapat kasi hindi ko na ginawa yo'n its was a wrong idea

“chill Ray, chill, wala siyang gagawin sa'yo just chillax” tumango ako at kinumbinsi ang sarili ko na magiging okay din ang lahat, hindi naman siguro gano'n kabigat mag-parusa si Viler, isa pa wala akong dapat ikatakot kasi astig ako. There is nothing to be a afraid

Ilang minuto ang lumipas ngunit wala padin siya kaya naisipan kong tumayo at mabagal na naglakad patungong terrace, may terrace kasi dito. Niyakap ko ang sarili ko nang dumampi ang malamig na hangin sa aking balat

Sariwa at masarap sa pakiramdam, tahimik at mapayapang gabi. Pinagmamasdan ko ang paligid hanggang sa i-angat ko ang tingin ko sa kalangitan. Nakita ko ang hindi mabilang na bituin sa langit, napaka-taas, mahirap abutin at kumikinang ng walang humpay

Pumikit ako at ngumiti habang naka angat padin ang ulo ko at dinadama ang hangin. I wish he would allow me to see my mother again, sana payagan ako ng Diyos. I miss her smile, i miss her hug, i miss all of her. And nothing can stop from hoping to see my mother again. Hindi ako mag sasawang paki-usapan siya hanggang sa pakinggan niya ang mga dalangin ko

Iminulat ko ang mata ko. Ang ganda talagang pagmasdan ng mga bituin, alam kong impossible pero gusto ko 'tong maabot at mahawakan “you're an astrophile” rinig kong boses na nang galing mula sa likuran ko, tiningnan ko siya nang makarating siya sa gilid ko at tumingin din sa langit “w-what is astrophile?” nahihiyang tanong ko

I don't know what is astrophile, that word is unfamiliar for me.

“star lover” masaya din siyang nakatingin sa mga bituin, what a handsome man, nakikita ko ang ngiti siya sa kanyang labi habang nakatingin sa itaas

Looks like nakahanap ako ng katulad ko, wala naman talaga akong interest  at hilig sa bituin, kapag tumitingin ako sa langit at nakikita ko sila ay wala lang. Pero simula nang makilala ko si little stranger, everything changed. I started to admire and love the stars in the sky

Mas-lalong lumawak ang ngiti niya sa kanyang mga labi nang may dumaang shooting star, mabilis lang ito kaya mabilis na nawala sa paningin ko “come on, close your eyes”

“huh?” tiningnan niya ako “closer your eyes” kahit na nag dadalawang isip ako ay sumunod nalang ako sa kanya and go to the flow

“make a wish” napangiti ako at halos tumalon ang puso ko sa tuwa nang marinig ko ang katagang 'yon, hindi ko alam kung bakit pero bigla ko nanaman siyang naalala, bigla ko nanamang naalala yong nangyari 12 years ago

Naglalakad kami noon ni little stranger nang may makita siyang shooting star, he told me to stop, close my eyes and make a wish. He is a dreamer and a little boy who love and admire stars from the distance, from a far. Even thoughwalang kasiguraduhan na mag-kakatotoo yong hiling niya ay hindi padin siya tumitigil na humiling sa mga bituin. At si Viler, palagi ko siyang naa-alala sa kanya, pero siguro marami lang talaga silang similarities.

“what is your wish Ray?” ngumiti ako sa kanya, i have a lot of dreams and whishes that i wan't to come true, pero hindi ko alam kung totoo ba 'to o hindi, walang kasiguraduhan na kapag humiling ka sa mga bituin ay mag kakatotoo ang mga ito

“kapag ba sinabi ko sa'yo sasabihin mo din yong hiling mo?”

“oo naman” tumingala muli siya pagkatapos ay tumingin ulit saakin “come on, spill it”

Lot of wishes, pero may isang bagay na gusto kong matupad at mangyaring “i want to see my mother again” wika ko

“kahit na may nagawa siyang kasalanan at maraming pag-kukulang ay gusto ko padin siyang makita, gustong-gusto” yes, i want to see the woman who carried me on her womb, the woman who sacrifice her life para lang masilayan ko ang pag sikat ng araw