Chapter 32: Proposal

12 2 0
                                    


CATHLYN'S POV

“Oh, love, aalis ka? saan ka pupunta?” tanong ko kay Viler, nakita ko kasi siya na nakaharap sa salamin habang inaayos ang sarili. Ang pogi at ang fresh niyang tingnan.

“Oo, eh” sagot niya habang hindi manlang ako binabalingan ng tingin.

“Sige, aalis na ako, bye” pagkasabi niya noon ay nag lakad na siya palabas ng kwarto at nilagpasan lang ako na para bang hangin.

Ang weird, tatlong araw na siyang ganyan ah

Walang good bye kiss?

Hindi kaya....

Hys, ano ba 'tong iniisip ko.

He's acting so weird kasi, lagi siyang may pinupuntahan, late umuwi tapos kahit hindi naman siya pumupunta ng hospital ay umaalis padin siya.

Tinanaw ko nalang sa bintana yong kotse na sinasakyan niya at napangiwi naman ako nang mawala na ito sa paningin ko. After that, i dicided to go on the living room to check my daughter, and when i arrived, i saw her on the chair holding a pencil.

Nag da-drawing siya ng kung ano.

Lumapit ako sa kanya, hindi naman ako na ka duty ngayon kaya gusto ko siyang maka bonding today.

Nang makalapit na ako sa kinaroroonan niya ay agad akong umupo sa tabi niya, at nang maka-upo na'ko ay doon ko naman nakita kung ano yong dina-drawing niya

“Stethoscope?” i said. Naalala ko tuloy noong panahon na bano pa ako sa stethoscope na yaan. Para-pahiya nga ako kay Viler eh, akala ko kasi headset ang tawag diyan, stethoscope pala

“Mommy, like daddy i wanna be a doctor” she said, ngumiti lang ako at dumasig pa sa kanya para yakapin sana siya, ngunit nang gagawin ko na yoon ay mabilis siyang dumistansya na ikina-kunot ng noo ko

“May... problema ba?” i said. Umasa ako na sasagot siya pero sa halip na sagutin niya ang tanong ko ay tumayo siya, she talk the pencil and the paper and after that, she walk away without saying any words.

Dahil sa ginawa ni Ave ay agad akong napa isip

“Problema no'n?” tanong ko, inamoy-amoy ko pa nga yong sarili ko dahil baka ang baho ko na kaya siya umalis pero, hindi naman. Ang bango ko padin

Napasimangot ako at napangiwi dahil sa inaasal ng mag ama ko, iniiwasan ba nila ako? did i do something wrong?

Ilang oras ang lumipas, i'm here at the kitchen and preparing a lunch for us. Habang nag lalagay ako ng plato sa lamesa ay nag salita si Ave. “Mommy, pauwi na daw si Daddy” wika nito.

Kanina pa niya ako hindi kinakausap, inimikan niya lang ako para lang sabihin na, pa uwi na yong daddy niya. Anong bang nagawa ko? bakit ganito sila?

Tsk, bias si Ave. Unfair

I feel ignored by the person's i love.

“Ahmm, saan siya pumunta?” i said, nag babakasakali  na alam ni Avi kung saan pumunta si Viler

“I don't know” may pagka masungit niyang sagot. Kung hindi ko lang siya anak baka kanina pa siya naka tikim ng kamao ko. Isa pa yang Viler na yaan, nag u-update kay Avi tapos pag saakin hindi.

Nakakatuwa.

Nang matapos ako sa paghahain ay agad kong kinuha yong cellphone ko, nag babakasakaling nag chat si Viler pero, wala. Hindi manlang talaga ako sinabihan, nangangabet ba siya?

Nang mga oras ding iyon ay dumating na si Viler, a smile automatically appear on my lips when i saw him “I'm home...” mabilis akong lumapit sa kanya para sana yakapin siya, pero nang akmang yayakapin ko na siya ay umiwas siya pagkatapos ay nag tuloy-tuloy siya sa pag lakad papunta ksa gawi ni Avi na nakatayo at sinasalubong din ang daddy niya.

Stars on the skyWhere stories live. Discover now