Stars on the sky

Chapter 34: Faith behind fear

“Mommy, i'm afraid”

“Don't be afraid, because your mother is on your side. I won't leave you baby, remember that, okay?” marahan namang tumango ang anak ko sa mga sinabi ko. Kanina pa siya nag sasabing takot siya, dahil nga sa nangyari kanina sa kanyang kwarto

Nagka tinginan kami ni Viler habang marahan ko namang hinahaplos ang buhok ng aking anak. Nag desisyon ako na dito nalang sa kwarto namin ni Viler siya matulog, syempre hindi ko din naman hahayaan na matulog ng mag isa si Ave sa kwarto niya matapos ng nangyari kanina.

As a mother, i am afraid and worried because of the possible things that might happen to my daughter.

“Sleep kana, okay?” tumango siya ng dalawang beses pagkatapos ay nag sabi ng “Good night mommy, and good night daddy” after she says that, she come closer to me and hug me tight, reason why a smile form on my lips

“Good night” wika ko din at niyakap pabalik si Ave. Sampong minuto na siguro ang lumipas, si Viler na nakatihaya ang pag higa ay tumalikod at humarap saakin. Nasa gitna kasi namin si Ave, imbis na si Viler ay si Ave ang kayakap ko.

Tumingin siya kay Ave pagkatapos ay ibinalik niya din ang tingin niya saakin “She is so beautiful, like you” he whispered

I smile “A perfect combination of us” he added. “Love, natatakot ako, natatakot ako para sa anak natin. Hindi ko alam kung makakatulog ako ng maayos” palaisipan padin talaga yong nangyari kanina. I mean, ano ang rason nong taong nag tapon ng letter kay Ave, bakit niya tinatakot ang anak ko. What is he want?

Viler took a deep breath, he look at the ceiling and after that, he look at me again “I still don't have any idea, wala naman akong kaaway. Siguro, bantayan na lang  natin si Ave ng mabuti, i'm worrying. Malaman ko lang talaga kung sino ang may gawa noon, mag-sisisi siya” hinimas niya pa yong buhok ni Ave habang mahimbing naman ang tulog nito

“You know, ang hirap ng ganitong sitwasyon”

“What do you mean?” he look at Ave using his eyes without even moving his head “Paano natin siya masusundan bagay ganito?”

“Sira” i laugh a little bit, bata nanaman ang iniisip niya. Inilapit niya yong mukha niya saakin ng dahan-dahan, he look at me straight on the eye “Even a knight fall asleep, but even they are sleeping, the queen that they love, will forever remain in his mind, and in his heart” after he says those words, he kiss me on my lips. It takes a few seconds and after that, he kiss me again, but on my forehead

“Good night” inayos na niya ang kanyang higa pagkatapos ay niyakap din si Ave.

VILER'S POV

“Pwede bang 'wag muna kayong lumabas?” it's been 4 days simula noong may nangyari kay Ave and until now, hindi pa din mapalagay ang kalooban ko

“Pero daddy, mamimili kami ng school supplies. Excited na akong pumasok”

“Oo nga naman, mabilis lang kami”

“Pero kasi-”

“Mabilis lang kami, at siyaka anong oras na oh, may trabaho ka pa diba” wala akong ibang nagawa kun'di ang tumango nalang at sumang-ayon sa kanila. Hindi ko alam kung ano ba 'tong nararamdaman ko, hindi ko maipaliwanag, kanina pa ako kinakabahan at hindi ko alam kung ano bang nangyayari saakin.

Maybe dala lang ito ng labis na pag aalala ko sa anak ko. Pero kasi, “Una na kami, mag papahatid nalang kami kay manong”

“Okay, mag iingat kayo” I kiss her on her lips and i also kiss my princess on her cheeks

“You too daddy, ingat ka”

“Oum, oum, bye”

“Babye”