Kabanata 24

8 1 0
                                    

Gyera

Nandito ako ngayon sa kotse ni Gio habang nakahalukipkip na nakatingin sakaniya. Habang siya ay prenteng nagmamaneho.

"Gusto mo lang ba ako dahil nakikita mo si Chandria sa 'kin" tumingin ako ng diretso sa mga mata niya na kanina pa kumikislap.

"Chandria and me are friends Chel- Wait are you jealo-

"Answer me Gio, gusto mo lang ba ako dahil nakikita mo siya sa 'kin?" biglang lumambot ang kaniyang mga mata na siyang nagpalambot sa puso ko.

Ayoko man na kwestyunin ang kaniyang nararamdaman para sa 'kin, kailangan ko itong alamin dahil hindi ako makakatulog sa pag-iisip kapag kinimkim ko ito.

"Gusto kita Chelsea, hindi sa paraang siya, sa paraang ikaw, ikaw ang ginusto ko at hindi siya" bigla na lang nagwala ang kulisap sa tiyan ko, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

Nakakabinging katahimikan ang namutawi sa loob ng sasakyan kaya binuksan ko ang radyo sa harap ni Gio at nakinig sa mga nangyayari sa mundo.

Mga nakagigimbal na mga pangyayari sa loob o labas man ng Pilipinas, mga patayan at mga masasamang tao na basta-basta na lang bumabawi ng buhay ng ibang tao. 

"Breaking news, Israelli strikes 'systematically' violating laws of war" napatingin ako sa radyo at nilakasan pa ito.

"Palestinian girl cries 'Goodbye mom' 

At narinig ko ang malakas na iyak ng isang babae na nagmamakaawa na ibalik ang kaniyang nanay at agad nanlabo ang mga  mata ko dahil sa nagbabadyang luha dahil tanging mga iyak ng batang walang kamuwang-muwang ang naririnig ko.

"More than 13,800 Palestinian children we're killed in Gaza" halos mapatakip ako sa bibig ko sa narinig ko at napatingin sa 'kin si Gio at napatingin ako sakaniya, agad na pumatak ang luha ko na kanina pa nagbabadya.

Ang daming batang nadamay dahil sa gulo ng dalawang bansa.

Mga batang dapat naglalaro sa ilalim ng init ng araw at hindi sa ilalim ng mga baril at bomba, mga batang saya lang dapat ang nararamdaman at hindi takot at pangamba ang nararamdaman dahil sa mga pasabog at paputok, at ang mga batang dapat nararamdaman ay ang pagmamahal ng isang magulang at hindi bala ng baril ang dapat maramdaman.

Palayain ang mga Palestinian. 

From the river to the sea, Palestine will be free.

Naramdaman ko ang kamay na humawak sa mukha ko at pinawi ng hinlalaki niya ang mga luha ko.

"Ipagdarasal ko na lahat ng taong nakakaramdam ng hagupit ng baril ay makalaya sa mga sakit ng bala na tumatama sa kanila" agad ko siyang niyakap sa mga bisig ko at hinawakan ang kamay niya.

****

Kumakain kami sa sikat na fast food kung saan ay pwedeng magkamay na kumain.

"Kuya rice pa!" tinaas ko ang kamay ko dahil natatabunan ako ng mga taong kumakain. Lumapit agad sa akin ang tagabigay ng kanin. Halos mabulunan ako sa pagkain dahil talagang gutom na gutom ako. Sumasabit sabit ba naman sa ere, sino ang hindi mapapagod doon?

"Uh uhmm Chel-

"Why?" nakita ko siya na nakaawang ang mga labi habang nakatingin sa akin.

Nahiya tuloy ako sa inaasta ko ngayon, agad akong umayos ng upo at dahan-dahang kumain ng mahinhin. Baka hindi na niya ituloy panliligaw niya sa nakita niya na halimaw ako kumain.

Natapos kaming kumain halos mag aalas otso na ng gabi.

Hinatid ako ni Gio sa tapat ng gate namin dahil nagmamadali na din siya dahil pagabi na at kailangan niyang tulungan ang kaniyang papa sa pag aayos ng mga gamot sa ilalagay sa tanim ng mga palay.

Tanging kislap ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa kapaligiran, mga kaluskos ng dahon at mga puno dahil sa hangin na tumatama rito.

Habang binubuksan ko ang gate na kanina ko pa sinusubukang buksan ng biglang may naramdaman akong mainit sa likod ko at anino na tumatakip sa akin.

"Wag kang gagalaw lalo na ang sumigaw" isang kutsilyo ang tumutok sa leeg ko, ramdam ko ang mainit na hininga niya sa tenga ko.

Tanging kabog ng dibdib ko ang nararamdaman ko dahil sa nararamdamang takot at pangamba na baka ay bawian niya ako ng buhay,

"Chelsea, alam mo bang bawat galaw mo ay pinapanood ko" magaspang niyang sabi habang hinahaplos niya ang kutsilyo sa leeg ko.

"Ano'ng kailangan mo sa akin" nilabanan ko ang takot ko dahil lalo niya akong gagambalahin kapag alam niyang takot ako sakaniya.

"Kailangan?" tumawa siya ng mahina sa tenga ko na agad naman akong kinilabutan.

"Marami, ikaw at siya" napagalaw ako sa ulo ko at dumaplis sa leeg ko ang kutsilyo na nakatutok sa leeg ko.

Naramdaman ko ang dugong tumutulo sa leeg ko papuntang balikat ko. Napapikit ako sa sakit na nararamdaman ko.

"Ganiyan ang mangyayari sayo, isang maling galaw- 

Diniinan niya ang patalim sa leeg ko at sinabunutan paangat dahilan para maramdaman ko ang anit ko na mahapdi dahil sa mahigpit na pagkapit niya sa buhok ko.

"W-wag... Masakit!" sigaw ko sakaniya at tila hindi niya narinig ito.

"Mararamdaman mo ang kutsilyo na babaon sa bawat katawan mo, magsumbong ka, sa isang iglap mawawala sila na parang bula" agad siyang bumitaw sa pagkaka hawak ko at habol na hiningang napaupo sa semento sa kalsada.

Nakita ko ang pag alis niya at nakita ang simbolo na naka ukit sa kutsilyo na hawak niya na natatamaan ng ilaw ng buwan.

Isang rosas na simbolo na nakaukit sa kutsilyo.

Agad kong hinawakan ang leeg ko na mahapdi dahil sa sugat na nanggaling sa kutsilyo na hawak ng lalaking anino.

Naglakad ako papasok sa bahay at nakita ko ang mga magulang ko sa sofa na nakatulog habang magkayakap.

Tila nawala ang pagod at takot na naramdaman ko sa nangyari kanina

Umupo ako sa paanan nilang dalawa at tinignan sila ng maigi. Hindi ko maiwasang  mapangiti sa senaryo nilang dalawa ngayon.

Ang cute talaga nila, kahit nagkaka edad na silang dalawa ay hindi pa din nawawala ang sweetness nilang dalawa para sa isa't - isa 

" Ma, Pa, gising na po" marahan ko silang niyugyog sa balikat.

"A-anak, nandiyan ka na pala!"  biglang tumayo si mama dahilan para mahulog sa sofa si papa at agad siyang napahawak sa tagiliran niya.

"Aray ko naman, ang tanga m-

"Sinong tanga?!" sigaw ni mama habang masamang nakatingin sa nalaglag na si papa.

"Wala, sabi ko ang tanga ng sofa, hinulog ako" napatawa na lamang ako sa kanilang dalawa.

"Bakit may dugo yang leeg mo?" sabi ni papa habang tumatayo sa pagkakahulog.

"Wala 'to pa, naglalakad kasi ako, may cactus pala diyan na malaki, n-nasabit leeg ko" napayuko na lamang ako dahil ayokong makita nila ang mata ko na hindi mapakali.

"Sino ang gumawa sayo niyan?" singit na tanong ni mama sa akin.

Tumayo ako sa sofa dahil aayusin ko ang kurtinang nakabukas pa.

Habang inaayos ko ang kurtina ay nakita ko sa dilim ang lalaking anino na kumakaway sa akin, napatalon ako sa gulat at tumayo ang balahibo sa mga braso ko.

"M-mauna na po ako sa t-taas ma....

Isip na gulong gulo, puso na kanina pa kumakalabog, yan ang nararamdaman ko ngayong gabi. 

Parang may gyera sa loob ng utak ko, hindi makatulog kakaisip na baka sa anumang oras ay nandiyan na siya.

Ang anino na ginagambala ang katahimikan ng buhay ko.

Shadows Of Doubt (Shadows Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon