හිමකර කඩුපුල්....

කඩුපුලේ විසිදෙවනි දිගහැරුම....

නවම් - මාමලා ආයේ කවද ද එන්නෙ??

සෝමපාල - අපි දාසය එනවා නවම් පුතේ.

නවම් - තේජා?? එයාලට දවස් දෙක ද නිවාඩු??

තේජාන් - මම නම් මුකුත් දන්නෙ නෑ ඕන්න. එයාලා කියන එකක් තමයි.

නවම් - අනේ මාමා මේ ඉදලා ඉදලා අවුරුද්දට විතරයි ගෙදර යන්නෙ. ගිහින් සති දෙකක් විතර ඉදලා හිමින් සීරුවෙ එන්න.

සෝමපාල - අනේ දෙයියනේ සති දෙකක්?? බෑ බෑ නවම් පුතා ඒක කරන්න බෑ. බේබිලා මෙහෙ  බඩගින්නෙ ඉද්දි අපිට නිදහසෙ බත් කටක් කන්නවත් හිතට සහනයක් නෑ.

තනුක - හෙ හේ සෝමපාල අංකල්ට පිෂ්ෂු.

නවම් - අයියෝ අනේ ඕක මොකක්ද මාමා?? මමයි කේෂුයි ඉන්නවනෙ එයාලට උයන්න. ඔයාලා හිත නිදහසේ ගිහින් පවුලෙ අයත් එක්ක කාලේ ගත කරලා එන්න.

සුමනපාල - අඩෙ අප්පා සත්තමා කියනවා අපි ඒ හැටි නිවාඩුවක් ගත්තට කමක් නැද්ද ලොකු බේබි??

තේජාන් - ඔයාලා මාසයක් නිවාඩු ගත්තත් මට කමක් නෑ පාල ජෝඩුව.

මේ කතා බහ අතර කේෂ් ගොස් ආලින්දයේ ඇති සෝෆාවෙන් අසුන් ගන්නට විය.

සෝමපාල - එහෙනම් අපි ගිහින් එන්නම් ලොකු බේබි. පොඩි බේබි ඔයාලා හැමෝම පරිස්සමින් ඉන්න. වෙලාවට කන්න. නවම් පුතා,තනුක පුතා , යසස් බේබි වගේම මගෙ අහිංසකයා කේෂ් පුතා අපි ගිහින් එන්නම්. අසනීප නොවී හොදින් ඉන්න ඕන හරිද?

සියල්ලන්ට සමුදුන් සෝමපාලත් , සුමනපාලත් කේෂ් අසලට ගොස් ඔහුගෙ නලලත සිප ගනිමින් ඔහුටද සමු දෙන්නට වූ අතර කේෂ් ද ඔවුන්ගෙ දෙපා නමදින්නට විය.

තනුක - ආ හරි ඈ. එල එල. ඔයාලා එයාට විතරක් උම්මා දෙන්නකෝහ් මේ මාව කපලා. හරේ හරේ ඔහොම යන්නකෝ. අවුලක් නැහ් අවුලක් නැහ්.

සුමනපාල - අඩෙ අප්පා තනුක පුතාව අපි අමතක කරන්නෙ නෑ තමා.

එසේ පවසමින් පෙරමුණ ගත් සුමනපාල තනුක ඉදිරියට ගොස් ඔහුව වැලද ගනිමින් නලලත සිප ගන්නට විය.

තනුක - බොරු ආතරේ. මෙයාලගෙත් හෙන රෙස්පට්. උම්මත් දැන් බලෙන් ඉල්ලන්න වෙලා තියෙන්නෙ.