හිමකර කඩුපුල්....

කඩුපුලේ තිස්පස් වැනි දිගහැරුම....

කේෂ් - හෙලෝ මනෝජ් අයියෙ අනෙ සොරි හරිද ඉස්සෙල්ලා කෝල්ස් ආන්සර් කලේ නැත්තේ කන ගමන් හිටිය නිසා.

රාත්‍රී ආහාර ගැනීමෙන් පසුව කේෂ් , මහිෂ සමග නිදන කාමරයට පැමිණෙන්නට විය. ඉන් පසු ඇමතුම ගන්නවාත් සමගම එසේ පැවසූ කේෂ් ජංගම දුරකථනයේ ස්පීකර් බොත්තම ඔබන්නට වූයේ මහිෂටත් සියල්ල ඇසෙන ලෙසය.

මනෝජ් - අනේ සොරි මල්ලි කරදර කලා නම්.

කේෂ් - අයියෝ මොන කරදර ද අනේ? මං හොදට කාලා ඉන්නෙ. ඉතින් මොකක් ද අර කියන්න තියනවා කිව්ව වැදගත් කතාව??

මනෝජ් - අපි චැට් කරමු ද??

කේෂ් - ම්ම් මනෝජ් අයියට පහසු විදියක්.

මනෝජ් - හරි එහෙනම් මං මැසේජ් එකක් දාන්නම්කෝ.

එසේ පවසමින් ඔහු ඇමතුම විසන්ධි කරන්නට විය

මහිෂ - මං යන්නම්

කේෂ් - කොහෙ ද??

මහිෂ - මගෙ රූම් එකට.

කේෂ් - ඇයි අයියට මොකක් හරි වැඩක් තියනව ද??

මහිෂ - නෑ. ඔයා කියන්න ඇතිනෙ මං මෙතන ඉන්නවා කියලා. ඒකනේ ඌ කෝල් එක කට් කරලා චැට් කරමු කිව්වෙ.

කේෂ් - ඒහ් මෝඩයා විකාර ද?? ඔහේ ඉන්න තැනමනෙ මං කතා කලේ. පිස්සු කෙලින්න එපා අනේ. අනික ඔයා හිටියා කියලා කතා කරන්න බැරි දේවල් අපි අතරෙ නෑ අනෙ. කොච්චර කිව්වත් අහන්නෙ නෑනේ මගුල.

එසේ පවසමින් කේෂ් පොත් මේසය අසලට ගමන් ගන්නට වූයේ ඔහුගෙ දිනපොතේ අකුරු සටහන් කිරීමටයි.

කේෂ් - ඒ අයියේ ඔවා දැන් ෆ්‍රී ද?? කරන්න මුකුත් නෑද??

මහිෂ -හ්ම්.... ඇයි?

කේෂ් - එහෙනම් මෙන්න මේක ගන්නෝ. මනෝජ් අයියා එවන මැසේජ් ටික මට ඇහෙන්න කියවන්න. මං ඩයරි එක ලියන්න හදන්නෙ.

මහිෂ - අනෙ මට බෑ.

කේෂ් - ආපෝ ආපෝ ඉතින් ලොකු සීන් දාන්නෙපා බොසාහ්. කෝ මෙතනට එන්න ඉක්මන්ට. මට නිදිමතක් ඩවුන්ලෝඩ් වේගෙන එන්නෙ.ඒකයි උදව් ඉල්ලන්නෙ. වැඩ දෙකම ඉවර කරතෑකිනෙ එතකොට.

අවසානයේ කේෂ්ගෙ අධික බල කිරීම මත මහිෂ ඔහුගෙ ජංගම දුරකථනය අතට ගන්නට විය.