හිමකර කඩුපුල්....

කඩුපුලේ තිස් හතරවැනි දිගහැරුම....

දුලිත් - විශේෂ උවමනාවක් නෑ ෂූකි. මං දැක්කා එයාලගෙ කැම්පස් එෆ්.බී අකවුන්ට් එකේ එයා බාහිර වැඩවලට එහෙම සම්බන්ද වෙලා තියෙන හැටි. නිකන් මේ කතා බහ කරන්නයි නම්බර් එක ඉල්ලුවේ. අපිට පුලුවන්නෙ එතකොට කට්ටියත් එක්කම ෆ්‍රී දවසක කොහෙ හරි යන්න.

යසස් - අහ් ඕකේ දුලිත් අයියා. අපි ගිහින් එන්නම් එහෙනම්.

කල්ප - දැන් මට කියන්නෙ නැද්ද??

යසස් - මොනා ද??

කල්ප - ගිහින් එන්නම් කියලා??

යසස් - අපි ගිහින් එන්නම්.

කල්ප - කීයට ද එන්නෙ??

යසස් - වැඩ ටික ඉවර කරන් එන්නම්.

කල්ප - රෑ වෙන්නෙ නෑනේ??

යසස් - වෙයි.

කල්ප - ඇයි ෂූකි ඔහොම කරන්නෙ?? මං නිවාඩුව කල් දා ගත්තෙත් ඔයා එක්ක කාලේ ගත කරන්න ඕන නිසානේ.

යසස් - මං ඉතින් මගෙ වැඩ කරගන්නෙ නැද්ද දෙවනි?? පොඩි ලමයෙක් වගෙ හැසිරෙන්න එපා. වැඩ ටික ඉවර උන වෙලාවක මං ගෙදර එන්නම්.

කල්ප - හ්ම්ම් කීයට හරි එන්නකො එහෙනම්.මං බලාගෙන ඉන්නවා.

එසේ පවසමින් කල්ප එක්වරම තනුකව වැලද ගන්නට විය.

කල්ප - අයිම් රියලි සොරි තනුක ඔයාට කෑ ගැහුවට. ආයෙ  එහෙම වෙන එකක් නෑ. ඉක්මණින් සනීප වෙන්න හොදේ.

තනුකගෙ සවනට ළංව එසේ පවසමින් තවත් තත්පර කීපයක් ඔහුව වැලදගෙන සිටි කල්ප තනුකගෙන් මිදෙන්නට වූයේ යසස්ව පමණක් නොව ස්වර්ණාවත් , දුලිත්වත් විමතියට පත් කරමිනි.

යසස් - අනේ මන්දා පුදුමයි. අපි ගිහින් එන්නම්.

කල්ප - හරි ෂූකි පරිස්සමින්.

සියල්ලන්ට සමුදුන් යසසුත් ,තනුකත් මෝටර් රථයට ගොඩ වූයේ වෙද මහතෙකු හමුවට යෑම සදහායි.

යසස් - මං හිතන්නෙ දුලිත් අයියා මොනා හරි කියලා බනින්න ඇති කල්පට. නැත්නම් ඔය විදියට හැසිරෙයි කියලා හිතන්න බෑ.

මෝටර් රථයේ ගමන් ගන්නා අතරතුර යසස් පවසන්නට වූ නමුදු තනුකගෙන් ඊට කිසිදු පිලිතුරක් නොවීය.