Üçüzlerim ile Yeni Hayat

6. Bölüm 🦋

Gözlerimi devirmemek için zor duruyordum. Levent Bey ve Çağla Hanım ayağa kalkınca bende Berk'e döndüm. Onlar selamlaşırken abiler de aşağıya inmişti. Ateş kalkıp sağ tarafıma oturdu.

"O şerefsiz bu mu ? Öyle bir baktın ki ? Bakışlar ile ölünebilseydi o şimdi ölmüştü. " Ateş'in abartarak konuşması ile "İkinci kurban olmak ister misin ?" dedim. Ateş yanağımdan öpüp sustu.

"Dövsem ayıp olur mu ?" Berk'in dediği ile ofladım. "Saçmalama. Boş verin . Çağla Hanımların misafiri. Sessizce oturun." Bu sırada diğerleri de yanımıza gelmişti. O aile karşımıza otururken abiler de boş bulduğu yerlere oturdular.

"Çocuklar aile dostumuz Ferhat  Akar ve Şükran Akar. Çocukları Gökmen Akar. Abisi de var ama o işler yüzünden İzmir'e gitmiş. " Bu sefer bizi gösterip "Biliyorsunuz doğumda bir karışıklık olmuştu. Gerçek çocuklarımız Berk, Nilsu ve Ateş. " dedi .

Şükran teyze ve Ferhat amca ile sohbet etmeye başlamıştık. Daha çok Ateş konuşuyordu. Berk ona soru sorulunca cevap veriyordu. Ben ise arada sohbete giriyordum. İkisi de samimi insanlardı. Gökmen ise sessiz kalıp arada bana baktığını hissediyordum.

Şükran teyzenin bakışları sargılı ayağıma deyince "Kızım geçmiş olsun." dedi. Onun konuşması ile Gökmen'de ayağıma bakmıştı. Yüzündeki ifade keisnlikle şaşkınlıktı. Geri zekalı numara yaptığımı düşünmüştü. Şükran teyzeye hafifçe gülümsedim.

"Geçmiş olsun." Gökmen'i duymamazlıktan gelip kafamı çevirdim. Abilerden sadece Batuhan kalmıştı. Diğerleri işleri olduğunu söyleyip yukarıya çıktılar. Adım kadar eminim ki sıkıntıdan gitiller. Çünkü bende sıkıntıdan patlamak üzereyim.

"Çocuklar sizin gideceğiniz okula Gökmen'de gidiyor. " Levent Bey'in dediği ile kendimi arabanın önüne atmak istedim. Berk fısıldayarak "Aman ne güzel." dedi.

"Çok iyi. Ben onlara yardımcı olurum Levent amca. Eminim iyi anlaşacağız." Gökmen'in dediklerine samimiyetsizce gülümsedim. Alayla söylemişti. "Hiç gerek yok. Biz zaten uyum sağlarız. Hiç yardımcı olmana gerek yok. "

Ateş kulağıma eğildi. "Bunlar gidince alnından öpeceğim. " Gökmen bozulmuş bir suratla sessiz kaldı. Çokta umurumda. Yetişkinler kendi aralarında konuşurken Batuhan'a döndüm. Baktığımı hissetmiş olacak ki o da bana dönmüştü.

Dudaklarımı oynatıp "Yukarı çıkmama yardım eder misin?" dedim. Başı ile onaylayıp ayağa kalktı. "Size iyi sohbetler. Bizim Nilsu ile küçük bir işimiz var. " deyip yanıma geldi ve kucağına aldı. Berk burun kıvırıp kafasını çevirdi. Yine kıskanmıştı.

Biz Batuhan ile yukarı çıkarken Ateş ve Berk aşağıda kalmıştı. Odama girip yatağıma oturttu. "Bir isteğin var mı ?" deyince karşıdaki çekmeceyi gösterdim. "Şu çekmecede ilaçlarım var. Verir misin ?" Gösterdiğim çekmeceyi açıp ilaçlarımı çıkardı. Bana vermeden önce hepsini inceledi.

Bana uzatınca elime aldım. "Kan ve vitamin ilaçları. Değerlerin çok mu düşük ?" Sehpadaki suyu da uzatınca alıp ilaç ile beraber içtim.

"Evet. Aslında bu olaylar olmasaydı kontrole gidecektim." 

"Anladım...O zaman Demir abim kontrol etsin.  Müsait olduğun bir gün hastaneye gidelim." deyince başım ile onayladım. Batuhan iyi geceler dedikten sonra yanımdan ayrıldı. Bende  son ilacımı da içip yatağa uzandım.

Uykum yoktu ama aşağıda da kalmak istememiştim. Kalabalık ve tanımadığım kişilerin yanında olmayı sevmiyorum. Rahatsız oluyorum. Gökmen'in bakışları da rahatsız ediciydi. Aşağıda olmaktansa burası daha iyi.