Break the Boundary

Chapter 15 I'm not fragile

Chapter 15
I'm not fragile

Humihingal kami no’ng nakarating kami sa tindahan ni Aling Bella. Nagulat pa nga siya dahil may dala na akong bata. Nilapag ko si Jengkey at nagsimula na itong magturo-turo ng mga pagkain. Lalo na ‘yong inihaw na nasa lutuan pa. May sawsawan sa gilid. Maanghang at normal sauce lang. Medyo nagugutom din ako kaya pinagkasya ko na ang natitira kong pera.

“Sampung inihaw nga, Aling Bella,” nagugutom na talaga ako, kaya...bibili na. Iniabot ko na sa kaniya ang bayad ko.

Hinintay pa namin iyon na maluto. While waiting, I put my hands on the side pocket and let my eyes traveled around. Franceska’s hands clinging on my arms. She hold it while Jengkey is on my side, holding my palm while licking her lips. I know she was hungry. Araw-araw naman.

“Diego!” Cian is running towards me.

Tinaasan ko siya ng kilay. Sinilip ko ang mga kasama niyang sumusunod sa kaniya. They’re my friends. Matthew, Yael, and Hector. Tumakbo silang lahat papalapit sa akin.

“What’s wrong, Cian?” I raised my brows.

She cast a glimpse on Ceskang. Ngumisi nalang ako sa kaniya. Hector and Matthew smiled at me playfully. “Akala ko…baliko, may anak na pala.” I heard Hector mumbled.

Humagalpak ng tawa si Jengkey na ngayo’y kumakain na. Diyos ko! Ang takaw ng batang ‘to. Mainit pa ‘yon pero hinihipan niya lang. Kumikindat pa ang bata sa akin pero hindi ko lang pinansin. Bahagya akong tumawa sa kaniya.

“Diego,uhm…” si Yael na pawisan.

Dumistansya siya at dumaan naman sa harapan niya si Bruce. Nagulat ako sa kaniya. His tears were flowing. May bitbit pa itong bola at nakasuot ng jersey. Tinanggal niya ang kamay ni Franceska sa akin at kinaladkad ako papalayo sa tindahan. Pilit pa siyang binubugbog ni Jengkey dahil sa ginawa ni Bruce sa akin. Mas lalo niyang hinigpitan ang paghawak sa akin at tuluyan akong inilayo kina Jengkey at Francesca.

“Ibalik mo ang Daddy ko…” Rinig ko ang pag-iyak ni Jengkey.

Lumingon ako sa kaniya kahit na masakit na ‘yong paghawak ni Bruce sa aking damit. Halos matastas na nga ang tahi dahil sa pagpuwersa niya.

Si Francesca ay hinuli si Jengkey na tumakbo na sana sa direksyon ko. Pinigilan sila ni Matthew at Yael kaya hindi sila nakapunta sa akin. Kinaladkad ako ni Bruce papunta sa malaking puno malapit sa Campus. Nanlaki ang mata ko nang dumampi sa labi ko ang malambot niyang mga labi.

Slap!

Sinampal ko siya ng napakalas kaya natagilid ang mukha niya at luhaang ibinalik sa aking mga mata.

“Fuck you, Bruce! Fuck you—”

“You don’t understand!” He yelled.

“I understand your decision. You betrayed me. You hurt me!” I cried infront of him. He just don’t know how I suffer! Hindi niya alam kung paano ako namuhay na wala siya. Masakit ‘yon!

I remembered how he kissed me before. Ganito kalambot ang halik niya noon. I missed those moments. I want him back but he was the one who told me that everything was wrong and he was mistaken for chosing me, for loving me crazingly.

“Now I realized that…” He wiped off his tears. “...you’re better than Marga. I’m sorry.” Niyakap niya ako.

I badly want to unclasp his hands from me. I hate this moments. Ganito ang mga yakap niyang inasam-asam ko noon. At ang mga yakap na ito ay peke! Lahat ay hindi totoo. He just used me para for experience tapos sasabihan niyang nagkamali siya? Well, gano’n din naman ako. I was mistaken for giving him the trust. Now, I was broken. I was like shot by my own bullet. I was just like hoping for that stars collide but when it’s finally happened, I was broke into pieces and faded away. Gano’n ang sitwasyon ko ngayon.

“I’m better because Marga left you? How funny?! HAHA!”  Tunawa ako ng peke at tinabig ang mga kamay niyang pilit humawak sa akin.

“Yes. I admit my mistakes. Please…I’m begging...” He kneeled while tightly hold my hands. “ Break the boundary cause I can’t bear watching you wholy at the hole I made. Please, please…” He cried.

Dumilim ang kalangitan. Nag-aalala na ako sa dalawa. I need to inform them. Nakaluhod si Bruce habang umiiyak. Sinubsob niya ang ulo niya sa lupa at parang isang aliping nagkasala ng patong-patong sa kaniyang kamahalan.

I just texted Francesca and luckily, nasa tindahan pa lang sila.

Franceska Pineda Belollope• Active now

Uuwi kaba ngayon kuya Diego? Ano nangyari sa'yo? Sino siya?

Me:
Saka na ako magpaliwanag. Hinatayin niyo ako at babalikan kita.

I off my phone at nilagay sa bulsa ko. Inayos ko ang damit kong gusot na. Tiningnan ko si Bruce na nakaluhod pa rin. I sighed and took a deep breath. I crossed my hands over my shoulder.

“Please…I won’t stand if you won’t say that you’ll going to break the boundary—”

“Shut up, you bastard!” I bite my lower lip at naghilamos ng hangin. “You’re such chasing the sun, Bruce. You’re idiot! Ilang beses akong nagsilbing liwanag sa ‘yo pero pilit mo akong tinatakpan gamit ang taksil mong kaulapan. Ilang beses kong pinapalis ang mga barado sa daanan natin pero ikaw ang nagtulak sa akin para tuluyang lumubog sa hanay ng mga bundok.” Gustong-gusto ko nang upakan si Bruce pero...there is something in my heart which I couldn’t explain. Namuo ang luha sa aking mata pero pinilit ko lang ikubli.

Pinikit ko ang aking mata at niyakap ang sarili.

“Please break that boundary…” Anong tingin niya sa ‘kin, marupok? Siya ang nag-utos sa akin na hindi ko na babawiin ang sinabi ko at sasabihin niyang sisirain ko ang namagitan? Yuck!

“You’re the one who tightened it, not me. Ako ‘yong humahabol sa ‘yo. I admit that I still love you but…now, you’re free. Papakawalan na kita. Kung noon, sinabi ko na hindi kapa nakakalaya sa akin, well…ngayon, you’re finally free. Masaya na ako sa kung anong meron ako ngayon. Do not ever be mistaken of following me.” I frank him.

Rinig ko ang hagulhol niya. Umalis ako sa harapan niya pero hinawakan niya ang aking mga paa.

“Don’t go...” He stoop up. Inalis ko ang mga paa ko sa tapat niya at tumalikod.

“Do not ever mistaken of following me. You are such following the steps of heartaches. You’ll be hurt, if you’ll do.” Ngumisi pa ako sa kaniya bago tumakbo papalayo.

Binaon ko ang sakit. Oo, nasasaktan ako doon dahil imbis na ako ‘yong umiyak dahil sinaktan niya ako noon, ngayon, ako na naman ang dumurog sa sarili ko. I should avoid him rather than fighting. Ayaw kong makita siyang umiiyak dahil naranasan ko ‘yon, e. Nawasak din ako at nadurog ng ilang piraso kaya takot akong gawin ito sa iba.

Sa bagay, hindi ako marupok. Iiwasan ko ang dapat iwasan. Iiwasan ko si Bruce dahil ang pinangako ko sa sarili ko ay ang ibaon siya sa limot. Ilibing siya sa kaibuturan ng lupa upang hindi ko na makubkob at muling mahiraya. Iyon ang pinakapait kong naranasan. He betrayed me and ruined my image to my Mother and now I am suffering. This day is our…special day but turns out to be a tragic one.