Break the Boundary

Chapter 18 This Property is Yours

Chapter 18
This Property is Yours

I was wondering why Bruce didn’t went school directly. We supposedly here and practicing for our graduation. Binaybay ng sasakyan niya ang kahabaan ng daan patungo sa kung saan. Hindi ko alam kung saan kami pupunta but I know that he has something to do with me. Baka iligaw niya ako sa daan at talikuran. Thoughts were gathered. I never yet asked him kung saan siya pupunta. I was mistaken to go along with him. I looked outside. The street and views are familiar. Ito ‘yong daan na nilakbay namin noon patungo sa Finland's View.

“Saan ba tayo? May practice diba?” I asked him irritatedly. Nangunot ang noo niya maski isang salita ay walang lumabas sa bunganga niya.

I scrunched up my nose while trying to get his answers. That was just one question but I need his answers. I need to know kung saan siya pupunta. Baka mamaya dalhin niya ako sa lugar ng kapahamakan. He’s indeed handsome lalo na ‘yong mga mata niyang namumungay habang sumusulyap sa akin. He’s not answering my question.

“Bruce? Saan ba tayo?” I asked him again.

Pagod na ako. I wanna sleep. Mas lalong napapagod ako katatanong ni wala man lang akong natanggap na sagot mula sa kaniya? He’s really makes me mad more.

I looked at my phone. May mensahe na si Professor Larry at hinahanap na ako. Napahampas na lamang ako sa noo ko dahil sa katangahan ko. It’s all Bruce’s faults! Bakit niya kasi ako dinala kahit saan. Dagdagan pa ng pananahimik niya. He was silent after I took a nap. Nagising ako na tahimik lang ang siya sa aking katabi.

“Bruce! Ang anak ko, hinahanap na ako,” nagbabakasakaling na  iuwi niya na ako.

Nangunot ang noo niya sa akin. His brows furrowed as he didn’t get what I’ve said.

“Ang anak ko….” I pouted.

“You don’t have anak, Diego. She’s an orphan,”  aniya. Nagulat ako sa sinabi niya.

Did he asked anyone about the child I carried always? Napakatsismoso ng lalaking ‘to.

I raised my brows at him, “Anak ko si Jengkey, Bruce. Huli ka na—”

“You’re the best liar,” giit niya.

I shrugged and faced him. “And you’re the great one.” I raised the side of my lip.

Matalim niya akong tinitigan. Kinuha niya ang isang kamay ko at ginapos sa palad niya. Agad kong inalis ito mula sa kaniya at umurong.

“You lied that you’re not in love with me.” He said which made me froze.

I was stunned from that moment. He’s really a great forecaster. Paano niya iyon nalaman? Nakikita niya ba ang laman ng isipan ko? Naririnig niya ba ang kalabog ng puso ko sa tuwing kasama ko siya? Yes, there is pain and anger inside me but how do he know that I am just pretending na hindi ko na siya mahal? How?

“I lied but you betrayed me,” the only words I’ve said.

Nakarating na kami sa Finland’s View. And…I wasn’t mistaken na doon nga kami pupunta.

“I lied because I want you to be mine—”

“Gossh! You bastards!” I yelled at him. “My Mom cast me off because of you! Now, I am like Jengkey. I have nothing to be proud of. Wala nang Ina na nasa tabi ko dahil sa kabulastugan mo!” Galit kong sigaw sa kaniya. E, bahala na nga si Batman.

Ngumisi lamang ang abnormal sa akin. Hinuli niya ako at inakbayan. Kinaladkad niya ako patungo sa dalampasigan. Nagpatianod na lamang ako sa ginawa niya at maiging hinawakan ang kaniyang braso upang hindi ako malaglag sa maliliit na bato.