CTLS: Unexpected Love (2nd story) [COMPLETED]

Chapter 20: THE GIRL prt.2

Nagulat na lang si Arkin nang mapag-sino ang pumasok sa opisina niya. Akala niya ay si Alai kaya hindi niya pinansin pero nang huminto ito sa harap niya nagkamali pala siya. Si Joyce ang naka-babatang kapatid ni Yanna ang dumating.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong niya dito.

“I think I deserve a little warm welcome here.” naka-ngiting sabi nito.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong niya uli dito.

“Kuya. Why are you so cold? Hindi ka naman ganiyan dati. Halos four years na tayong hindi nagkikita.”

“Don’t call me, kuya.” tumayo siya at hinawakan ito sa braso. Dinala niya ito sa conference room na malapit lang sa main

office. Buti na lang at wala si Alai.

“Ba’t moko dinala dito?”

“Alam kong may sasabihin ka, kaya andito ka.”

Umupo ito. “Kamusta ka na? Looking good, ah.”

“Joyce. Ano ba talagang sasabihin mo?”

“Mahal mo pa ba si ate?” seryosong tanong nito.

“I hate your sister. She left me” deretsong sabi niya dito.

“She loves you.”

Arkin just bitterly laugh.

“Believe me, she really loves you. Pumunta siya ng US para magpagaling.”

“Magpagaling? What do you mean?”

“Gusto niya bago siya ikasal magaling na siya. Pumunta siya ng US hoping to get cured. But unfortunately…”

“Ano?”

“She died. She left a letter for you.”

Inabot niya ang sulat kay Arkin. Binuksan ni Arkin ang liham. 

Arkin,

     I’m sorry. Hindi ko ginustong tanggihan ka. Alam ko na alam mong mahal na mahal kita. Marrying you is my greatest dream. But fate is not with us. Arkin, I’m dying. Gaano ko man ginustong sabihin sayo. I just can’t. Alam kong napaka-rami mong problema kaya ayaw ko ng dumagdag pa. I’m here in America. Hoping to find a cure in this disease. But unfortunately, wala na. The doctor said the only thing we can do is pray. Araw-gabi nag-dadasal ako. Hoping for a miracle to happen. Kung magkakaron man ng himala, babalik ako sayo. Mag-papakasal tayo. Magkasama nating tutuparin ang lahat ng pangarap na binuo natin. At kung hindi naman papalarin ay ipa-bibigay ko sayo ang liham na ito. Sana ay mapatawad mo ako. Sana ay maintindihan mo ako. Arkin, magiging masaya ako kung may babae ng pumalit sa’kin d’yan sa puso mo. Pakiusap wag mong ikulong ang sarili mo sa kalungkutan. Sa aking pag-himlay ay babaunin ko ang masasayang pangyayari na ginawa natin at ipag-dadasal ko ang iyong kaligayahan. Na sana’y mahanap mo ang iyong kasambuhay sa habangbuhay. 

                                                                                                                                                     Nagmamahal, Alyanna.

He blinked. He feel his tears in his face. Parang nadurog ang puso niya. Wala na si Yanna. Wala na. Ayaw ‘non pumasok sa isip niya. Hindi niya kaya.

“Arkin.” lumapit si Joyce sa kanya. Tinabig niya ang mga kamay nito. He want to be alone.

“Get out!” sigaw niya dito. Hindi ito kumilos, kitang-kita niya ang simpatya sa mukha nito. Unti-unti na ring bumabagasak ang luha nito.

“Kuya, hayaan mo akong damayan ka.”

“I don’t need your sympathy. Get out. Please.”

Tumitig ito sa kanya. Then she walked out, leaving the door open.

Tiningnan niya ulit ang sulat. He can’t understand anything. Napakasakit para sa kanya. Nung mga araw na halos isumpa niya ito dahil sa ginawa nito sa kanya ay mas matindi pa palang hirap ang dinadanas nito. He scream. He let his tears fall down. Hindi niya alam kung anong gagawin. He just found himself saying Yanna’s name.

“Yanna.. Please come back. I’m willing to forgive you. So, please come back to me. Yanna…” He punched the wall. He kicked the chairs.

Parang gusto na niyang mamatay at that time. Pero may pumasok sa isip niya. Si Alyssa. Lumabas siya ng conference room only to find himself shock.

Alyssa was there standing in front of the door. She looked miserable.

Magang-magang na ang mata nito. He tried to come near her.

======

Yanna died because of Leukemia.Last stage.No cure.