Güzel Rüyalar

39.Bölüm

Keyifli Okumalar🤍
......

Bir nerde okumuştum Allah hayalini kurduğumuz her ne ise gerçekleştireceği için kalbimize yerleştirirmiş. Hayal ettirirmiş. Doğruydu.

Ben birisinin birtanesi olmak istiyordum en değerlisi vazgeçemediği. Allah karşıma Arden'i çıkardı. Bana bunca yaşadığım şeylerin ardından hediyesiydi o.

Konağın sokağına girmeden üç sokak ötedeki kafe'nin önündeydik. Ben arabadan tam inecekken beni durdurdu kapıyı geri kapattıp ona döndüm.

"Ben konağa gidince yalnış anlaşılma olduğunu ve benden izin aldığını söyleyeceğim kendiminde İstanbul'a gittiğimi." Başımı salladım ve devam etti "Ve en önemlisi en ufak şeyi bana söyleyeceksin canını sıkan herşeyi yorulursan oturmaktan çekinmeyeceksin hızlı yürüme ağır şeyler sakın kaldırmayım deme."

"Tamam sevgilim gidebilir miyim?"

"En ufak bir şey hissedersem bu salak oyunu durdururum Hüma." net bir sesle söylemişti

Derin nefes alıp verdim bir şey demeden çantamı aldım kapıyı tekrar açtım. "Bekle." Ona tekrar döndüm bir elim kapıdaydı elini cebine attı siyah cüzdanından kart çıkardı ve bana uzattı "Yarım saat sonra konağa gel. Kart'la istediğini almaktanfa çekinme."

Yanımda para vardı aslında ama yinede kart'ı aldım. "Teşekkür ederim." Yanağına uzanıp öptüm el sallayıp indim

"Dikkat et."

"Tamam." cafe'ye giderken cafe'nin camında arabaya baktım ben içeriye girene kadar orda gitmemişti

Boş bir masaya oturdum tekrar cama baktığımda Arden gitmişti.

Garson Bey bana menü'yü getirdi yeterince yemek yediğim için aç değildim bu yüzden sadece çay istedim.

Etrafa bakarken aklıma Hande düştü benim yüzümden Yusuf Bey'le ayrılmışlardı. Benim için kendini yakmıştı bu durumu halletmem gerekiyordu. Telefonumu alıp Hande'yi aradım umarım açardı bana ne dese haklıydı.

Bir kaç saniye telefon çaldı ardından açtı telefonu ikimizde konuşmadık.

"Efendim Hüma." Yorgun bir sesle

"Hande şey iyi misin?"

İç çekti acı bir iç çekişti bu "Bilmiyorum."

"Buluşalım mı?"

"Evden çıkasım gelmiyor." Ağlamamak için kendini sıktığı her halinden belliydi gözlerimi doldurmuştu bu durum

"Ben gelsem."

"Bekliyorum." Telefonu kapattı anında telefonuma konum gelmişti

Ayağa kalktım garson'da tam o an gelmişti "Çok özür dilerim." dedim çantamdan 200 lira çıkardım masaya bıraktım "Üstü kalabilir kolay gelsin."

Garson Bey başını salladı bende hemen çıktım.

Karşımdaki marketti görünce aklıma bir şeyler almak geldi bütün gece onun yanında olup dertleşecektim.

Markette girdim sepet alıp reyonları gezmeye başladım. "Bugün halan'la tanışacaksın bebeğim onu Yusuf Bey'le barıştırmamız gerekiyor." Umarım kendi kendime konuştuğumu görüp deli muamelesi yapmazlardı aslında bebeğimle konuşuyordum ama etrafındakiler bunu bilmiyorlardı tabi.

Gördüğüm bütün çikolata ve cipsleri aldım kasaya gittiğimde sepeti boşalttım kart'la ödemeyi yapıp çıktım marketten. Konağa yakın olduğum için birisinin beni görmemesi gerekiyordu. Taksi nerde bulurdum acaba?