Bölüm 8 :Gizli Saklı

392 34 8
                                    

Kıvılcım:Anne ne işin var burada?

Sönmez:Siz benim soruma cevap verin önce. Ömer ne hastalığı?

Ömer:Sönmez hanım...yok öyle bir şey.

Sönmez:Peki daha açık konuşayım o zaman çocuklar. Kıvılcım birden sana taşınıyor.Bu taşınma işi de ne hikmetse Ömer doktor kontrolüne gidince oluyor. Şimdi de benim hastalığım dediğini duydum.Yaşlı olabilirim ama sağır değilim.Neyin var senin?

Kıvılcım:Evet Ömer söylemekten başka şansımız kalmadı.Annemi biraz tanıyorsam bu işin peşini bırakmaz.

Sönmez:İşte şöyle yola gelin çocuklar.

Ömer:Kıvılcım'ın zekasını kimden aldığı belli oldu. Sönmez hanım burası konuşmanın yeri değil. Akşam yemeğe davet edelim sizi.

Kıvılcım:Evet anne bu akşam bize gel sana her şeyi anlatalım.

Sönmez:Şimdi anlatın çocuklar size güvenmiyorum artık akşama yeni yalanlar falan bulursunuz.

Kıvılcım:Annecim bunu gizlediğimizin farkındasın ve hastanenin ortasında anlatmamızı bekliyorsun. Bugün yeterince yorulduk lütfen.

Ömer:Sönmez hanım bakın hastayım zaten beni de yormayın artık. Gizlememin sebebini söyleyebilirim sadece. Ailemin öğrenmesi benim yararıma değil zararıma olur. Bizimkiler hastalıklara kusur gibi bakar. Bana acımalarını istemiyorum.O yüzden sadece Kıvılcım'a söyledim.

Sönmez:Çocuklar iyice korkmaya başladım.Çok mu kötü durumun?

Kıvılcım:Anne yeter artık. Şimdi konuşmayalım dedik. Lütfen odaya dön hadi anne.

Sönmez:Tamam kızım haklısın hassas bir konu bu. Ömer seni de üzdüysem affet yavrum.

Ömer:Önemli değil Sönmez hanım siz kimseye söylemeyin yeter.

Kıvılcım:Evet annecim lütfen ağzını sıkı tut. Dön odaya biz geliriz birazdan.

Sönmez:Merak etmeyin çocuklar söylemem kimseye.

Sönmez gitti.

Ömer endişelenmişti.

Ömer:Biz saklamaya çalıştıkça ortaya çıkıyor.

Kıvılcım:Ömer annemi biliyorum kimseye söylemez merak etme.

Ömer:Nilay'a da aynısını diyorduk.

Kıvılcım:Ömer o benim annem Nilay'la bir tutamazsın tanıyorum onu. Sen dua et de Alev ya da Doğa duymadı.

Ömer:Sen öyle diyorsan öyledir. Sadece çok sıkıldım saklamaya calışmaktan. Baba olacağıma bile sevinemedim.

Kıvılcım:Hayatım senin sevinmeni engellemelerine izin verme o zaman. Gül bakalım.

Kıvılcım gülümsedi. Ömer de gülümsedi.

Ömer:Böyle konuşmaları genelde ben sana yapardım.

Kıvılcım:Senden öğrenmişimdir belki de.Neyse aşkım ben tuvalete gidip geliyorum.

Ömer:Buradayım ben.

Kıvılcım gitti geldi ve odaya geri döndüler.

Kıvılcım odaya geldi. Doktorlar hazır olduğunda çıkış yapabileceğini söyledi.

Doktorlar odadan çıkınca bir kız içeri girdi.Bu kız Ömer'in ambulansta konuştuğu hemşireydi ama hemşire gibi giyinmemişti.

Kız:Ömerciğim nasılsın?

KEŞKE YAŞANSAYDI (KıvMer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin