Dünya Yalan Söylüyor

4. bölüm

"Gülme." Alaz olduğu yerde çakılıp kalmış, bir umut düzelmeyi bekliyordu.

Asi, bulundukları durumun tuhaflığını azaltmak için "Tamam, ben içeri gidiyorum." diyerek koridora çıktığı gibi kapının çalmasıyla ikisi de birbirine bakıp kalakaldı.

"Alaz açsana şu kapıyı, anahtarım yok." Yaman şimdi de kapıyı yumruklamaya başlamıştı.

"Ne yapacağız?"

Alaz mutfaktan çıkıp banyoya doğru giderken Asi'yi de kapıya doğru ittirdi. "Sen kapıyı aç, ben geleceğim hemen."

Hemen?

"Ben nasıl açayım, çocuk beni tanımıyor bile ne diyeceğim?"

"Asıl ben nasıl açayım?" dediğinde Asi mecburen hak verdi.

Zil ısrarla çalmaya devam ediyordu.

"Beni bekle, söyleme bir şey sakın."

"Ufff, çabuk ol." gözlerini devirerek kapıya ilerledi.

***

Yaman tekli koltuğa yayılmış, Asi de üçlünün ucunda adeta diken üstünde oturuyordu.

"Nerden tanışıyorsunuz Alaz'la?"

Şu an banyoda mastürbasyon yapan Alaz'la mı? "Bar. Bardan."

"Arkadaşısın yani." Asi'yi açık açık sorguya çekiyordu.

"Yani sayılır."

Alaz üstüne siyah bir tişört geçirip yanlarına geldiğinde Asi'ye hiç bakmadan koltuğun diğer ucuna geçti.

"Oğlum deliğe mi düştün, kaç saattir napıyorsun içerde?" Cevap beklemeden tekrar Asi'ye döndü. "Eve pek arkadaşlarını getirmezdi de Alaz, ondan sordum." siz ne ayaksınız demeye getiriyordu.

Alaz daha fazla uzatmayıp sadede geldi. "Şu seninle konuştuğum konu vardı ya, Asi onun için geldi Yaman."

"Hangi konu?"

"DNA testi yaptırdık." cebindeki kağıdı çıkarıp sehpanın üzerine bıraktı. "Sen bana inanmıyordun ama bak, kanıtlı artık."

"Nasıl?"

"Asi annesinden saç aldı, seninki için de ben yardımcı oldum."

"Ne anlatıyorsun oğlum sen?"

"Şunu anlatıyorum, sen Ali Soysalan oluyorsun, bu da tanıştırayım Asi Soysalan, ikizin." eliyle kızı işaret etmişti.

Yaman, bir kağıda bir Asi'ye bakıp duruyordu. Asi de artık bir açıklama yapması gerektiğini hissetmişti.

"Annemlerin bir şeyden haberi yok, testi biz gizlice yaptırdık."

Yaman'a tabiri caizse kal gelmişti.

"Hiçbir şey hatırlamıyor musun gerçekten, 7 yaşındaydık Yaman, adını bile mi hatırlamıyorsun?"

"Unutacak kadar çok şey yaşadım diyelim."

Asi dudaklarını büzüp başını önüne eğerken neler yaşadığını sormak istedi, kendisi de anlatmak istedi ama tüm bunları konuşmak için hem çok erken hem de artık çok geçti. Belki birkaç yıl önce bulsalardı birbirlerini her şey çok daha basit olabilirdi. Şimdi o da kendi başına sıfırdan bir hayat kurmuşken, iyi kötü bir ailesi varken 'Gel, sen aslında Ali'sin evimize dönelim' demeye hakları var mıydı? Yerdeki halının motiflerini incelemeyi bırakıp ayağa kalktı Asi.

"Benim eve gidip herkese her şeyi anlatmam lazım, buraya tek gelmemeliydim, özür dilerim."

"Sakın öyle bir şey yapmıyorsun!" Yaman da aynı anda oturduğu yerden fırlamıştı.