Dünya Yalan Söylüyor

13. bölüm

Not: Merhaba bu bölüm Rüya ve Deniz girecek hikayeye, Deniz'i Rüya'nın İsviçre'de tıp okuyan kardeşi olarak düşünebilirsiniz.

**************************************

Alaz kucağında sessizce ağlayan Asi'yle birlikte yatağa uzandığında o da hemen yerini bulup iyice göğsüne doğru sokuldu. Kollarını Asi'nin üzerine sıkıca sararken saçlarına da kokulu bir öpücük bırakıp yanağını alnına yasladı.

Daha fazla bir şey söylemeye çalışsa daha çok ağlayacağını bildiği için Asi'yi sadece dokunuşlarıyla rahatlatmayı deneyecekti. Sol eliyle kolunu kavrayıp baş parmağıyla yavaşça okşarken diğerini de saçlarına çıkarıp dolaşan buklelerini parmaklarıyla açıyormuş gibi sevmeye başladı.

Tişörtü hala gözyaşlarıyla ıslanırken düşünmekten alıkoyamadı kendini Alaz. Asi'nin bu kadar duygusallaşabileceği aklına gelmemişti asla, en fazla pastayı bir kenara fırlatıp birbirlerini yemeye başlarlar diye düşünmüştü. Oysa tüm bu yaptıklarıyla, Asi'ye hayatında ilk kez kendini bu kadar değerli hissettirdiğinden haberi bile yoktu.

Asi ise şu an hem yılların birikmiş duygu patlamasını yaşıyor hem de Alaz'a karşı bir türlü ifade edemediği hislerini ona bu şekilde anlatmaya çalışıyordu. Çünkü söyleyecek bir şey bulamıyordu. Daha doğrusu ne diyeceğine karar veremiyordu. Sanki bütün kelimeler çok keskin ve basit kalıyordu aralarındaki şeyi tarif etmek için.

Ayrıca ne kadar içinden gelse de anın yoğunluğuna kapılıp fazla ileri gidecek bir şeyler kaçırmamalıydı ağzından.

Alaz Asi'nin artık kıpırdanmadığını fark ettiğinde uyudu mu diye bakmak için yüzünü ona doğru çevirdi. Ağlaması durmuştu ama nemli gözlerini bir noktaya kilitlemiş, derin düşüncelere dalmış gibiydi.

"Asi?"

Asi de gözlerini ona çevirince alnının köşesinden sesli bir şekilde kocaman öptü.

"Pastanı yiyelim mi?"

"Yiyelim."

Önce Asi yavaşça yerinden doğruldu sonra da Alaz yataktan kalkıp Asi'nin inmesini bekledi. Alaz'ın peşinden balkona doğru giderken Asi kirpiklerinde kalan son ıslakları da çabucak sildi. Alaz için de bir minder çekip manzaraya karşı yan yana oturdular. Alaz pastanın üzerindeki dikdörtgen şeklindeki çikolata parçasını alıp Asi'ye uzatınca o da bir anlık tereddüt sonrası ağzını açtı. Ama Alaz elini hızlıca geri çekip çikolatadan kendisi ısırınca Asi de gülerek gözlerini kaçırdı.

Kalan yarısını geri uzattığında Asi bu sefer elinden almaya çalıştı ama Alaz ısrarla dudaklarına götürüyordu.

"Hemen de küs."

Alaz munzurca gülerken Asi beklemediği bir anda çikolatayı ısırıverdi. Alaz son anda parmağını kıvırmasa neredeyse onu da beraberinde götürüyordu.

Alaz öyle mi der gibi kaşlarını havaya kaldırıp boştaki eliyle Asi'yi boynundan tutarak biraz kendine çekti. O gözlerini yumarak kaçmaya çalışırken Alaz son kalan parçayı da zorla ağzına tepip dudağının kenarına minik bir öpücük kondurdu.

Asi gözlerini açıp gülümsemesini bastırmaya çalışırken bir yandan da saçlarını düzeltir gibi yapmıştı.

Alaz Asi'nin kızardığını fark edince elini omzuna indirip biraz geri çekildi. Birbirlerine çok daha fazlasını yaparken hiç utanmamalarına rağmen Asi'nin böyle ufak anlarda neden gerildiğini anlayamıyordu Alaz ama aynı zamanda çok da hoşuna gidiyordu bu halleri.