Twilight - Chanmin / Omegaverse

▪️2

İkinci bölümden selamlar

İyi okumalar

-

"Hyung peri gibi oldun..."

"Abartma"

"Jeongin haklı Seung cidden öylesin"

"Kesin utanıyorum"

Parti için hazırdım. Arkadaşlarımın periye benzetmelerinin sebebi tamamının beyaz olmasıydı. Ve sağolsun bugün ben mezuniyet törenindeyken Jeongin benim için ütü yapmıştı. Altımda bol beyaz bir pantolon, üstümde yine beyaz yakası bir değişik ama güzel duran bir gömlek son olarak gömleğin üzerine kısa ve abartısız bir takım ceketi vardı. Göğüs dekoltemden görünen beyaz tenimi sade bir kolye süslüyordu. Makyaj yapmayı sevmediğim için yüzüm doğaldı. Jeongin zoruyla sadece dudaklarımı kırmızılaştırmıştım. Siyah saçlarımın uçlarına sadece düzgün durması için düzleştirici uyguladıktan sonra hazırdım.

"Ben artık çıkayım"

Jeongin kafasıyla, Jisung konuşarak onaylamıştı beni.

"Alfayla dans edeceksin unutma"

"Jisung abartma!"

Yine başlamışlardı gülmeye. Yatağımdan aldığım yastıkla onları bir güzel dövdükten sonra mutfağa geçip su içtikten sonra telefonumu alıp çıktım. Yurdun otoparkına doğru ilerledim. Yürürken telefonum çalmıştı. Arayan tabiki de Yeonjun idi.

"Merak etme geliyorum gerçekten kaçmadım"

"Gelmeme gibi bir lüksün yok zaten *güler*. Ne zaman gelirsin ben ulaşmak üzereyim"

"10 dakikaya orada olurum, arabamla geleceğim"

"Vay usta şoför (!) Kim Seungmin bir arabası olduğunu hatırladı"

"Of deme şöyle kimsenin bilmesini hala istemiyorum. Bir de ne var benim şoförlüğümde?!"

"Ne var ki canım... Sadece küfür ederek araba kullanan nadir omegalardansın? Hiçbir şey"

"*Güler* tamam tamam sustum, hadi araba kullanacağım görüşürüz"

"Bekliyor olacağım sizi asi omegam~"

Yeonjun böyleydi işte. Beni sevdiğini oldukça belli eden, her fırsatta beni güldüren, güzel bir omegaydı. Bu güzel omega tabiki de onu 'bence' hak etmeyen bir alfaya aşıktı. Soobin i sevmiyordum. Çünkü bu mutlu çocuğu bu kadar içli ağlatabilen tek kişi oydu. Hep gülümseyen, etrafa neşe saçan çocuk o kendini bir şey sanan insan yüzünden, onun bir mesajı yüzünden derbeder olmuştu. Neyseki şuan araları iyiydi. Sevgili değillerdi, arkadaş değillerdi, flört asla değillerdi -bir flört için o şekil ağlanamaz- ne oldukları belli değildi ama şuan mutlulardı gördüğüm üzere.

Mutluluğunu önemsiyordum karşımdaki bu yakışıklı aynı zamanda güzel çocuğun. Yine her zaman ki gibi ona çok yakışan, kırmızı beyaz karışımı bir takım giymişti. Bilmeden uyumlu görünüyorduk. Ama Yeonjun bu kıyafeti benimle uyumlu olmak için değil de şuan kapıdan giren Soobin ile uyumlu olmak için giymişti. İçeri giren Choi Soobin in üstünde kırmızı siyah takımı vardı. Sırıtmadan edememiştim ikisine bakarak.