Twilight - Chanmin / Omegaverse

▪️7

İyi okumalar

-

"Karar!"

Tüm oda ayağa kalkmıştı. Savcının ağzına bakıyordu herkes. Gözüm karşı tarafın avukatına takıldığında bana sinirlice baktığını görmüştüm. Alfanın korkunç bir yüz ifadesi vardı. Az önce Bay Bang a resmen iğneli iğneli konuşunca biraz ortalığı ayağa kaldırarak savunma yapmıştım. Bu sebepten öyle baktığını düşünüyordum.

Ama içimde bir ferahlık, rahatlık vardı. Belki mahkeme kararının bizden yöne olma olasılığı daha büyük olduğu içindi, belki de yanımda dikilen Bay Bang idi. Nedensiz kendimi güvende hissediyordum. Ellerini arkasında birleştirmiş, kaşları çatık şekilde savcıya bakıyordu herkes gibi. Tamam oldukça karizmatik görünüyordu haklısınız...

"...******* suçsuzdur!"

İster istemez davayı almamızla gülümsemiştim. Tekrar gözüm o alfaya iliştiğinde daha da sinirli baktığını görüyordum. Bu sefer içimde bir irkilme olmuştu işte. Bu sefer yanımdaki, benden 5-6 cm uzun adamdan güç alamamıştım.

"Bay Kim gidiyoruz"

Ayaktaydık zaten çıkışa doğru adım atsa gideceğini anlayıp peşinden giderdim. Aptallığını yine göstererek neden haber veriyor? İçimden göz deviriyordum ama dışımdan ona gülümsüyordum. Ve yine kalbimin o sızısı başlıyordu. En kısa zamanda doktora görünmeliydim bu konuda.

"Bay Kim yeni biri olduğunuz için şunları söylemem gerek size. Acemi olarak ya da vakanın tüm davalarına girmediğinde, son davada karşı tarafa böyle çıkışmamalısın."

Sözleri yaşlı birinin nasihatlerine benzese de mantıklı yanları vardı. Akıl veriyor gibi değil de koruyor gibiydi çalışanını.

"Üzgünüm Bay Bang ama kendimi tutamadım ve karşı tarafın avukatının yalanı düpedüz oradayken bir de bizlere kötü şeyler söylüyordu"

"İşte bunu öğrenmelisin, sinirini ses tonunla değil söylediklerinde geçireceksin. Önemli bir kural."

Başımı sallayarak onaylamıştım onu. Binadan çıkıp arabaya doğru yanımızda iki korumayla yürüyorduk. Sadece bir avukat neden iki koruma ile geziyordu. Ve zaten korunan kişi bir deltaydı, korunmaya asla ihitiyacı olmayan birisi yani.

Arabanın arka koltuğunun kapısını bana açan Bay Bang a gülümseyerek araca binmiştim. Ardından o da yanıma oturmuştu.

"beni eve bırakın"

Bay Bang on sözüyle ben ortada kalmış gibi oldum. Ona baktığımı fark ettiğinde tekrar şoföre döndü.

"Bay Kim i pansiyona bırakın, odasını gösterin"

Mahçup bir şekilde yüz ifademi ondan saklamaya çalışmıştım.

"Bay Bang ben daha eşyalarımı getirmedim"

"O zaman sen şirkete dön eşyalarını alıp pansiyona gel"

Başımla onaylamıştım. Kurtulma yolum yoktu sanırım şu pansiyon işinden...

Bir süre yol gittiğimizde araç durmuştu. Bay Bang bir şey söylemeden araçtan inmişti. İki katlı büyük camlara sahip ve önünde bir havuzu olan eve doğru adımladı. Tekrar hareket eden arabayla kısa sürede varmıştık. Otoparka yürümeye başlamıştım. Otoparkın girişindeki küçük çocukla şaşırmıştım. Beni görünce ayağa kalkıp yanıma geldi.

"Amca merhaba"

"Pardon? Sen neden buradasın annen nerede"

"Birazdan gelecek, amca meyve suyu ister misin? İki tane almıştım"

Hayır der gibi başımı salladığımda tekrar konuşmuştu ve dudaklarını büzmüştü.

"Amca lütfen, tadı çok güzel al birisini"

"Tamam, alıyorum. Arabalara dikkat et anneni bir bankta oturup bekle tamam mı?"

"Tamam amca görüşürüz~"

Bana verdiği küçük bir meyve suyu şişesiyle otoparka girmiştim. Boğazım kuruduğu için bir yudum almıştım. Haklıydı tadı gerçekten güzeldi. Arabama binerken bir yudum daha aldığımda üstümde bir ağırlık hissetmiştim. Araba kapısını kapatmaya eğilirken oturduğum koltuktan aracın dışına düşmüştüm. Doğrulmaya çalışırken gözlerim hafifçe kararmıştı. Son gördüğüm şey siyah giyimli iki adam olmuştu...

-

Ve ölür... Şaka şaka hahaha

Diğer bölümde görüşelim

💜💜💜