▪️39

671 96 19
                                    

Merhabalarrr

-

"Jae lütfen~"

"Seungmin bu kaç oldu? Kendi işini kendin yap"

"Tamam bu son lütfen"

"Off"

Jaemin e yalvarışlarımın sebebi tabiki de deltanın kızgınlığında işe gelmediğim için birikmiş işlerdi. İşe geleli birkaç gün olmuştu ve daha da artan işlerle Jaeminden sürekli yardım almak zorunda kalmıştım. Deltayla daha cicim zamanlarında olduğumuz için -üç gündür sevgiliyiz- ondan uzak kalmak istemiyordum ve sürekli onun yanına gitmek, akşam geç saatlere kadar şirkette çalışmak istemiyordum.

Benim büzdüğüm dudağıma göz deviren Jaemin en sonunda sesini yükselterek konuştu.

"Tamam, tamam git sen!"

Mutlulukla boynuna sarılıp yanağını sertçe öptüm. Sarılma ve öpücük sevmeyen -sadece kendi alfasının öpücüklerine karşılık vermeye ayarlanmış- beden tiksinir bir yüz ifadesiyle beni itmişti.

"Canım arkadaşım benim, selamlarını ileteceğim"

Gülerek masamın üstündeki çantamı kaptım ve ona el sallayarak asansöre adımladım. Parka giden bir çocuk gibi mutluydum. Kata geldiğimde yine sevinçle koridorda yürüdüm. Önünden geçtiğim Lia ya selam vermeden -deltayla çok kez yattı- ahşap büyük kapıyı açıp içeriye girmiştim.

İçeride biri olacağını düşünmemiştim. Kapıyı kapattıktan sonra çalışanlardan birini içeride görmüştüm. Birkaç saniye ikisinin gözleri arasında mekik dokunduktan sonra Chanın sanki yakalanmamışız gibi baktığını fark ettim. Çalışanlar onun umrumda değildi. Zaten hepsi onun parasıyla geçiniyordu, umursamıyordu. Onun dudaklarının aralandığını görünce korkarak atlamıştım söze.

"Bay Bang! Pardon beni çağırmıştınız, kapıyı çalmayı unuttum aklımdan çıkmış hahaha"

Çalışan bana ters ters bakıp göz devirdiğinde sinir olsam da sakin kalmıştım. Chanla göz göze geldiğimde gördüğüm sinirli bakışla geri adımladım.

"Ben kapının önindeyim işiniz bitsin gelirim Bay Bang, kusura bakmayın"

Cevap beklemeden odadan çıkmıştım. Karşımda gördüğüm Lia ile korkmuştum.

"Ay ne yapıyorsun korktum!"

"Ne oluyor?"

Aklıma dolanan düşüncelerle kaşlarım çatıldı. Ona cevap vermeden onun kapısı önündeki sandalyeye oturdum. Tam karşımda duran fit bedenle göz devirdim.

"Seungmin bir sorun mu var günlerdir benimle konuşmuyorsun?"

"Doğruları öğrendim diyelim"

Kaşlarını çattı ve kollarını önünde bağladı.

"Hiçbir yalanım yoktu? Ne doğrusundan bahsediyorsun?"

Alaylı şekilde kahkaha attıktan sonra birden kaşlarımı çattım. Onun gibi kollarımı bağladım.

"Sevgilimle aranızda yaşanan gerçekler mesela?"

Yüzü anlamaz bir ifadeye bürünmüştü. Fakat ben öyle sinirlenmiştim ki bu yüz ifadesini yakalandığı için endişelenmiş gibi algılıyordum.

"Bir de bana arkadaş numaraları yaptın? En baştan doğruları anlatsan böyle öğrenemezdim"

"Seungmin seni anlamıyorum, Chanla aramda olan gerçek ne?"

"Aptala yatma!"

Kaşlarını çatmıştı o da, sesimi yükseltmemle.

"Doğru düzgün cevap ver ne öğrendin?"

"Sevgilimle ne kadar yattığını biliyorum artık, kim bilir daha neler yaptınız"

Tiksiniz gibi bir yüz ifadesiyle göz devirdiğimde, duyduğum kahkaha ile daha da sinirlenmiştim. Sinirim onun gülerek söylediği şeyle dizginlenmişti.

"Komiksin Min, Chan bana hiçbir zaman yüz vermedi, ne yatması?"

"Ne?"

"Chandan hoşlanmıştım bir ara evet ama ondan karşılık alamayınca sadece arkadaş kaldık"

Bakışlarım ona döndü ve sinirim tamamen geçti, sadece onu dinliyordum.

"Hem artık bana yardım etmen lazım!"

Son söylediğini anlamamıştım. Yüzü utangaç bir hal almıştı. Elini yeşil ceketine götürüp kenara çekti. Bel kısmındaki küçük, pembe çiçekler ile elimle ağzımı kapattım. Şaşkınlışımı gizleyememiştim. Yanakları allaşınca ayaklanıp omuzlarından tuttum onu.

"Yanlış görmüyorum değil mi? Kim bu şanslı!!!"

Onun adına sevinçle konuşurken o daha da utanmıştı. Ezilip büzülerek belini saklamıştı.

"Şey.. Komşum. Bundan birkaç ay önce bana çıkma teklifi etmişti. Ama ben reddetmiştim. Dün... Yolda karşılaştık ve ben biraz içtiğim için düzgün yürüyemiyordum. Eve kadar bana eşlik edecekken onun tabirine göre refleks olarak belime sarıldı ve... Olanlar bu"

Kısacık hikayeden her şeyi çözünce sarılmıştım ona.

"Çok iyi bir haber bu, Chan biliyor mu-"

Kapının açılmasıyla Chanın odasından çalışan çıkmıştı. İkimize ters ters bakmış ardından koridora adımlamıştı. Kapı ardından Chan çıkmıştı, elleri cebinde.

"Neymiş benim bilmem gereken?"

Lia utangaç şekilde konuşacakken ben heyecanla onun sözünü kesmiştim.

"Şöyle ki..-"

"Lia ruh eşini bulmuş!"

-

Kim Seungmin 🛐🛐🛐

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kim Seungmin 🛐🛐🛐

Lia çok mutlu olsun demii hak ediyor tatlış kız

Seungmin de bebek gibi tripçi, Chan da errrrkek olsun sgsksbsksbsksn

Ne diyorum ben ya

Neyse

Diğer bölümde görüşelim

💜💜💜

Twilight - Chanmin / Omegaverse Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin