Hukuk fakültesi mezunu omega Kim Seungmin, yüzyılın deltası Bang Christopher'ın bürosunda işe başlar ve ikili ruh eşi çıkarlar...
Chanmin
Hyunlix
Minsung
Jeonbin
[Tamamlandı.]
Güzel uykum arasında, dudaklarımda hissettiğim baskılarla gözlerim aralanmıştı. Benim uyandığımı görünce dudaklarımdan çekilmişti. Mavimsi gözlerini gözlerime dikmiş, gülümsüyordu. Onun beni dakikalardır öptüğünü hatırlayınca dudaklarımı birbirine bastırdım. Sanki dün akşam birbirimizi rahatlatmamışız gibiydik. İkimizin de çıplak oluşu başka bir şeydi...
"Günaydın güzelim"
"Günaydın"
Kocaman gülümsememi tutamamıştım. Çok güzel görünüyordu. Daha ne olduğumuzu bile bilmezken bu haldeydik. Çıplak belime sarılmış kolları yeni hissetmiştim. Kollar beni kendine çekince vücutlarımız birbirine yapışmıştı. Yüzüm ona yaklaştığında elimi battaniyenin altından çıkarıp saçlarına götürdüm. Bebek saçlarını okşadım. Gözünün önüne gelenleri düzelttim. Saç rengi çok güzeldi, hele ki duştan çıkınca oluşan kıvrımlar daha da güzeldi. Bunları yaparken maviye dönüşmüş gözler beni seyrediyordu.
Tabii ya. Delta kızgınlığa girmişti...
Dudaklarıma arzuyla bakarken yutkunmuştum. Bu beş günden sağ çıkarmayacaktı beni... Anlayışlı ve sabırlı bir deltam olduğu için derin bir nefes alabilsem de, kızgınlıktaki halini ilk defa görüyordum. Korkmuyor değildim ama o benim hayır dediğim hiçbir şeyi yapmazdı -umarım- bunu biliyordum.
Belimi okşayan ellerle gözlerimi kocaman açmıştım. Yine sıcacıktı tüm vücudu. Üşüdüğümü anlayabildiğine eminim, diye düşünürken yüzündeki gülümseme yok oldu.
"Gidip sıcak bir duş al, kahvaltı yapalım"
Bu yataktan kalkmak mı? Asla! Hem bu kedi gibi çocuğu bırakmak istemiyordum hem de üstümde bir şey olmadığından, utanıyordum... Birkaç dakika ona baktıktan sonra yatakta oturur pozisyona geçmek zorunda kalmıştım. Battaniye ile gizlenmeye çalışarak yerde gördüğüm gömleği alıp giymiştim. Dün onun giydiği gömlekti bu. Önümü kapatarak, bana uzun gelen gömlekle kolayca odadaki banyoya gitmiştim.
+
Evdeki kasvetli koku... Aşağı kata indikçe artan koku burnumu sızlatıyordu. Kurdum mutluluktan yerinde duramıyordu. Merdivenlerin sonuna geldiğimde yutkunmadan edememiştim. Mutfağın açık kapısından gördüğüm bedenin iyice kıvrılmış, ıslak saçlarını görmeyi beklemiyordum. Siyah saçlar beyaz tenini yeterince ortaya çıkarırken şuan bir de kıvırcıklardı. Dudaklarındaki gülümsemeyi yok edemeyerek girdim mutfağa.
"Yakışmış"
Beni fark etmemiş olacak ki elindeki sos tabağını yerine koyup bana döndü. Önce anlamasa da sonradan gülmüştü.
"Saçlarım mı? Ah hayır yorgun olduğum için bırakmıştım"
"Çok yakışmış gerçekten"
Mutluluk dolu sesimle konuşmuştum. Parmak ucuna çıkıp saçlarını karıştırdığımda gülmüştüm. Onun yüzünde kızgın bir ifade fark ettiğimde elimi aniden çekmiştim. Göz temasını çekerek neyle uğraştığına bakmıştım. Yanına sos bile hazırladığı güzel tabağı görünce şaşırmıştım. Gerçekten güzel görünüyordu. Ondan beklenmeyen bir hareketti.
"Çok güzel görünüyor"
Bir cevap alamayınca şaşırmıştım. Saçına dokunmama bu kadar mı kızmıştı? Hem ben nereden bileyim bunun hoşuna gitmeyeceğini, benim suçum mu?
Az da olsa sinirlenmiştim. Mutfaktaki masaya tabakları yerleştirdikten sonra ona hiç bakmayarak oturdum sandalyeye. Görseli bozmak istemesem de karnım acıktığı için yemeye başlamıştım. Dün akşam yemeği yiyememiştik. Yorgunluktan ikimiz de erkenden uyumuştuk...
Tabağımı bitirmeye yaklaştığımda o çoktan kalktı masadan. Bulaşıklarını kaldırıp çıktı mutfaktan. Gerçekten hiçbir şey anlamamıştım. Sadece iki dakika önce gülümseyen yüzü şuan sirke satıyor, benimle asla konuşmuyordu. Güya benden büyüktü. Asıl küçük çocuk oydu!
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu fotoğraf........
Chan biraz bipolar alışırsınız
Seungmin de biraz mal fark ederseniz çocuk kızgınlıkta hareketlere bak gel beni s*k diyor
