Chapter 39

2K 45 0
                                    

Seraphina's Pov

Tulala akong nakatitig sa kawalan. No one knows the death of my friend, hindi ito ipinaalam ni headmaster sa ibang Estudyante. Ang sabi ni headmaster ay kinuha ang bangkay ni Alyana kagabi at dinala sa mga magulang niya.

The reality of her death is sinking in, and it was like a heavy weight pressing down on my chest.. I couldn't even say goodbye to her one last time. Wala man lang akong nagawa para makita siya ulit.

Maingay ang bawat Estudyanteng dumadaan sa harap namin, halata ang excitement sa mukha nila para sa ball mamayang gabi. They went about their day, laughing and chatting. Oblivious to the tragedy that had struck, while my world had come crashing down.

"Sera are you okay?" Wendy asked who was sitting beside me, her brow furrowed with concern as she closed the book she is reading.

I forced a smile. "I'm fine" I lied, my voice hollow.

"You're not." Her eyes softening. "Para kang umiyak ng magdamag. May problema ka ba?"

I shallowed hard, trying to keep the tears at bay. "Wala ito. Hindi lang ako nakatulog ng maayos."

They exchange a worried glances but didn't press further. Wala ng nagsalita saamin at ipinagpatuloy na ang kanya kanyang ginagawa. Nasa field kami ngayon at nakaupo lang sa damuhan sa ilalim ng puno. Both of Wendy and Arianna's presence is comforting but it is also a painful reminder of what I had lost.

I was staring blankly at the ground when I heard Wendy's voice.

"Sera may itatanong ako." She said gently so I forced my self to looked at her. "Ano ang itatanong mo?" Paos ang boses na tanong ko.

"The ball tonight." Wendy started, her voice soft. "Pupunta ka ba?" Napaisip ako. Makikita ko lang sila doon, ayaw ko ng dagdagan ng sakit na nararamdaman ako. Kung sakali mang pumunta ako, baka maubos na ako.

I shook my head. "I can't.. Ayaw ko." They exchange glances. Kahit sinabi ko kay Aris na pupunta ako, hindi na.

Not after what happened.

"Sera you need to go." Arianna said, her voice was firm but kind. "The Queen strictly said na umattend lahat ng Estudyante."

Umiling ako. "I don't want to go." I said, my voice barely above a whisper.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Wendy. "Sera may nakapatong na parusa sa bawat Estudyanteng hindi pupunta." Umangat ang aking tingin sa sinabi niya.

"I don't care." Matigas na saad ko.

"Sera please. It is considered disobeying the Queen if you didn't attend." Si Arianna naman ang sumagot.

I didn't answer her. "You deserve a break Sera, even if it's just one night." Saad naman ni Wendy.

"Tignan mo nga ang sarili mo.. Ang laki ng ipinayat mo." Napatitig ako sa kanya. "Ano ba ang nangyayayri sayo ha?" Dagdag niya pa. Her voice is filled with concern.

Umiwas ako ng tingin at hindi sumagot. How I wish I can tell them everything that is weighting me down.

"Ayaw ka naming pilitin Sera pero ayaw naming maparusahan ka." Arianna said, her eyes is full of compassion.

"We don't want you to isolate yourself.. Just this once please pagbigyan mo kami." Wendy said. "Gusto ka naming makasama mamaya." Dagdag pa niya.

I looked between them. "Okay." I said finally, my voice trembling . "I'll go."

Nakita ko ang mga matatamis nilang ngiti. They both hugged me, and for the first time in days, I felt a glimmer of hope and comfort.

Halos fifteen minutes pa kaming nanatili sa field bago nila mapagdesisyonan ang umalis at magtungo sa opisina ni headmaster dahil pinatawag sila nito.

Celestial Academy: Unveiling Destiny (Academy Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon