Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 10

Είμαι αγκαλιά με τον Άρη και μόλις τελειώνει το thinking out loud πάω να βρω τον Τζίμμυ.
Μα καλά που πήγε?
Βγαίνω έξω και αυτό που βλέπω με σοκάρει.

Μ: Τζίμμυ τι κάνεις εκεί;
Τ: μπα μας θυμήθηκες;
Μ: Τζίμμυ έχεις πιεί..
Τ: μια χαρά είμαι άσε με
Μ: φέρε μου δω το τσιγάρο
Τ: οχι
Μ: Τζίμμυ κανείς κακό στον εαυτό σου έτσι..
Τ: δεν με νοιάζει
Μ: με νοιάζει όμως εμένα
Τ: μπα από πότε?
Μ: έχεις πιεί δεν ξέρεις τι λες..
Τ: μια χαρά ξέρω..και μια χαρά βλέπω
Μ: Τζίμμυ,λεω σχεδόν τσιριχτά.
Τ: άσε με..τράβα στον Φλωράκο που σε είχε αγκαλιά
Μ: Τζίμμυ μου είπες πως δεν θα σε πείραζε..
Τ: έλα μου όμως που με πείραξε.
Αν σαρέσει..αν δεν σαρέσει να ο δρόμος,λέει καθώς δείχνει την είσοδο του μπάρ πράγμα που σημαίνει οτι ζηλεύει και θέλει να πάω στον Άρη.
Μ: καλά λοιπόν,αφού το θέτεις έτσι αύριο μην τολμήσεις να με πάρεις τηλέφωνο..δεν θα μαι πια εδώ για σένα..
Τ: μυρτωω
Μ: παράτα με..
Τ: σε παρακαλώ.μείνε.
Μ: οχι.

Ξαφνικά ακούω λυγμούς.
Γυρίζω και τον βλέπω να κλαίει.
Χριστέ μου το ποτό τον πείραξε για τα καλά.

Μ: μπορείς να μου πείς τι έχεις Γαμώτο?
Τ: σαγαπάω.
Μ: πάμε σπίτι..είσαι χάλια
Τ: μόνο αν κοιμηθούμε μαζί..
Μ: οχι..κάτσε εδώ και πάω να το πω στον Άρη.

Μ: Άρη..,λέω φωναχτά για να ακούσει
Α: τιι?
Μ: ο Τζίμμυ δεν είναι καλά και γω δεν Μπορώ να τον πάω σπίτι
Α: έρχομαι
Μ: ευχαριστώ
Α: δεν κάνει τίποτα

*στη διαδρομή*
Μ: Τζίμμυ που είναι το σπίτι σου? Τ: ζωγράφου
Μ: ΠΩΣ?

για μισό λεπτάκι.Ζωγράφου? Και αν..? Μπα δεν νομίζω..

Τ: ζωγράφου
Μ: που ακριβώς?
Τ: *υπ........(δεν την λεω αν κ την ξερω) 51
Μ: οκ

Χριστέ μου το σπίτι του είναι παρά πολύ κοντά..λες? Μπα..

Αφήνουμε τον Τζίμμυ στο σπίτι του και περπατάω εγώ και ο άρης μέχρι το σπίτι μου για να πάρουμε το αυτοκίνητο μου.

Μ: εμμ μήπως θα θελες να κοιμηθείς εδώ απόψε η να σε πάω σπίτι σου?
Α: θα το ήθελα πολύ αλλά δεν θέλω να ενοχλήσω
Μ: οχι..αν και θα κοιμηθείς  στον ξενώνα η στον Βαγγέλη
Α: ναι άλλωστε δεν είχα άλλη πρόθεση
Μ: ωραία..ειδοποίησε τον μπαμπά σου όμως
Α: οκ

Φτάνουμε σπίτι και κατευθύνομαι στον ξενώνα.
Βάζω καθαρά σεντόνια και ρίχνω άλλη μια ματιά να δω αν χργειάζεται κάτι.
Βγαίνω απτο δωμάτιο με προορισμό το δωμάτιο του Βαγγέλη..του ζητάω ενα ζευγάρι μπυτζάμες και τις δίνω στον Άρη

Μ: καλή ξεκούραση..καληνύχτα ,λέω χαμογελώντας.
Α: ευχαριστώ πολύ όνειρα γλυκά.

Κατευθύνομαι στο δωμάτιο,αλλάζω και χώνομαι κάτω απο τα σκεπάσματα.Τρέμω,πράγμα το οποίο δεν με αφήνει να κοιμηθώ.

Μ: α-αρη

Έρχεται τρομαγμένος.

Α: έγινε κάτι? λέει σχεδόν λαχανιασμεμένος.

Μ: κρυ..κρυώνω
Α: Χριστέ μου..εσυ καις..πάω να φωνάξω την μαμά σου
Μ: μείνε,απλά πε..πες το στον Βαγγέλη
Α: οκ έρχομαι

Επιστρέφει μετά απο λίγο καθώς ακολουθεί ο Βαγγέλης με την μαμά μου.Βάζω το θερμόμετρο.
Ατυχία.39,5.
Πίνω αντιπυρετικό και ξαπλώνω.
Όταν φεύγουν όλοι απτο δωμάτιο βρίσκω την ευκαιρία.

Μ: α..αρη?
Α: τι είναι;
Μ: απλά..ήθελα να σου πώ..

Hey guise
Hope U R ok
It was short but i'll come SOON with better parts :*
Promise ;)
Smile ❤