**Υπήρξε ενα ατυχές συμβάν και δεν έχω πολύ όρεξη.Παρολαυτά θα βάλω ενα μικρό.Ευχαριστω για την κατανόηση❤**
Τ: ναι Βαγγέλη,την αγαπώ.Είναι όλη μου η ζωή.Και πίστεψε με,κοντά μου κινδυνεύει.
Δεν μπορώ ν μιλήσω, συγνώμη απλά πες της οτι την αγαπώ ακόμα.
Και δεν θα παψω ποτε να την αγαπώ.Β: χρειάζεται μια εξήγηση Τζίμμυ..
Τ: θέλω τόσο πολύ να της εξηγήσω, μα πίστεψε με δεν μπορώ.
Β: καλά τζιμμυ.θα το πληρώσεις ακριβά αυτό..
Μεριά Τζίμμυ
Μπαίνει στο αμάξι και φεύγει στιγμιαία.
Βάζω τα ακουστικά στα αυτιά μου και αρχίζω να τραγουδάω το * love me like you do"* καθώς δάκρυα τρέχουν απο τα μάτια μου.Αν δεν υπήρχε ο Στελιος όλα θα ηταν μια χαρά.Flashback
Βγαινω έξω απο το περίπτερο,καθώς κατευθυνομαι ατο σπίτι.
Ξαφνικά πετάγεται κάποιος και με απειλει με ενα μαχαιρι στον λαιμό να μην φωναξω.
Με οδηγει σε ενα στενό και έπειτα φυλαζει το μαχαίρι.
Με γυρίζει ώστε να τον βλέπω και έπειτα αρχίζει να μου παίζει γροθιές σε όλο μου το σώμα.
Πεφτω κάτω απο τους πόνους καθώς μου ρίχνει κλωτσιές.Ενα πράγμα μονο ακούω και με πονάει περισσότερο απο οτι το ξύλο που έφαγα.
"Η την χωριζεις, ή την σκοτώνω "
"Εχεις διωρια να αποφασίσεις μέχρι αύριο.
Η δεν την ξαναβλεπεις ποτε,ή την βλέπεις αλλά εκείνη σε μισεί "
"Εσυ αποφασίζεις"
YOU ARE READING
Ο πιανίστας της καρδιάς μου
FanfictionΈνας πόθος γι αυτήν την μελωδία ξεχύλιζε απο μέσα μου. Ήθελα να τον βρω. Η έστω να ξανακούσω την μελωδία. Βγαίνω έξω μα τίποτα. Προσπαθώ να κοιμηθώ μα δεν μπορώ... "Τι με έχει πιασει?"σκεφτηκα. Αυτο ειναι ενα αποσπασμα απο τις σκεψεις της 22χρονης Μ...