Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 59

Παραμονη Πρωτοχρονιας

Απο τις καλυτερες γιορτες του χρονου..βρισκεσαι με ατομα που αγαπας και θες να εχεις και τον επομενο χρονο..
Ομως πανε ετσι τα σχεδια μας παντα;
<...Βαζω την σαλατα στο τραπεζι και επειτα καθομαι τοποθετωντας ενα μπουκαλι κοκκινο κρασι στην μεση του τραπεζιου.Βαζω λιγο κρασι στο ποτηρι μου και τσουγκριζω μαζι με τους υπολοιπους.
Ο Δημητρης διπλα μου λιγο αγχωδης ,κοιταει το κινητο του.
Τον κοιταζω στα ματια και τον ρωταω «Ολα καλα μωρο μου;» εκεινος γνεφει θετικα και πινει λιγο κρασι.
Βαζει το κινητο στην τσεπη και επειτα μου χαμογελαει ψευτικα.>

Jimmy's pov

Κατευθυνεται χαρουμενη στο τραπεζι.
Γαμωτο ειναι τοσο ομορφη..θα μου λειψει τοσο πολυ τωρα που θα ειμαι στην περιοδεια..

Νιωθω το κινητο μου να δονειται και το βγαζω για να αντικρισω αυτο το απαισιο μηνυμα που με κανει να νιωθω παρα μονο φοβο και αγχος..

"Χαιρομαι που χαμογελας γιατι σε λιγο οχι πια.Αα,και μην ξεχασεις να πας σε δικηγορο..χαχαχαχα,καλη πρωτοχρονια!"

Με πιανει ριγος και εκεινη το καταλαβαινει.
Με ρωταει"Ολα καλα μωρο μου;"

Δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο,παρα μονο να γνεψω το κεφαλι μου.
Ή φωνη μου δεν βγαινει,και στην περιπτωση που βγει θα "σπασει" και θα καταλαβει οτι δεν ειμαι καλα.

Γιαυτο βαζω το κινητο στην τσεπη και προσποιουμαι οτι ολα πανε καλα.

Αν και στην πραγματικοτητα τιποτα δεν παει καλα..νιωθω τοσο απαισια..γαμωτο δεν θελω να την πληγωσω ξανα..δεν της αξιζει..

Τις σκεψεις μου διακοπτει το αγγιγμα της,με ρωταει αν θελω φαγητο.
Γνεφω,αν και δεν εχω καθολου ορεξη.

Τελος pov. Jimmy

2 λεπτα για να αλλαξει ο χρονος.

Ειμαι τοσο ευτυχισμενη που εχω πλεον μια οικογενεια..την δικη μου οικογενεια.
Αραγε η ευτυχια κραταει για παντα;

Χτυπαει το κουδουνι,οποτε αναγκαστικα βγαινω απο τις σκεψεις μου.
Ανοιγω την πορτα..
Κοιταζω δεξια,αριστερα..τιποτα.
Κανενας

Κοιταζω κατω και βλεπω ενα φακελο.

Καθως η ωρα πλησιαζει,εγω κοιταω περιεργη τον φακελο.
Οι αλλοι συνεχιζουν να μετρανε αντιστροφα,καθως εγω ανοιγω τον φακελο.