Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 32

Έχει περάσει ένας μήνας.
Πλεον είμαι στον 8ο μήνα.
Με τον Τζιμμυ τα πάμε αρκετά καλά, όσο έχει ακόμα χρονο.
Όλη μέρα είναι στο στούντιο ,γιατί κάνουν πρόβες για το summer tour.
Φανς καθημερινά έρχονται εξω απο το σπίτι του, και φοβάμαι αρκετά οτι σε λίγο καιρό που θα έχω και τα μωρά,δεν θα μπορώ να κυκλοφορώ..

Αφήνω τις σκέψεις μου για μετα, καθώς βαζω αθλητικά ρούχα και βγαινω έξω για περπάτημα.
Έρχεται και η νεφέλη μαζί μου και περπαταμε στο παρκο.

Ν: πως και απο δω;
Μ: δεν βλέπεις πως έχω γίνει;
Ν: ρε Μυρτώ..
Μ: αστο..μην μου μιλάς γιαυτό σε παρακαλώ..λείπει και ο Τζίμμυ όλη μέρα και έχω τρελαθεί.
Ν: κατάλαβα προς τι τα νεύρα..ποσο καιρό έχετε να το κάνετε;
Μ: τι κάθομαι και σου μιλάω; χάνω τον χρόνο μου..
Ν:εντάξει μια πλάκα εκανα..αμάν με τις κυκλοθυμιες σου..
Αλλά σοβαρά τώρα,ποσο;
Μ: 2μηνες.
Ν: ΚΑΛΑ ΜΩΡΗ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ;
Μ: πιο δυνατά την αλλη φορά.
Ν: συγνώμη μου ξεφυγε..
Μα απο οτι ξέρω μέχρι τον 8 γίνεται..
Μ: δεν είπα το αντίθετο..
Ν: Μυρτώ τι μου κρυβεις;
Μ: δεν σου κρύβω τίποτα..απλα είναι κουρασμένος και έρχεται τρώει και κοιμάται.
Ουτε καν μιλάμε..
Ν: ρε..πρέπει να του μιλήσεις κάποια στιγμή γιαυτό..
Μ: θα τσακωθούμε και πίστεψε με δεν έχω καμια όρεξη
Ν: καλά...μπορείς να ηρεμησεις λίγο;
Μ: συγνώμη για τον τροπο που σου μίλησα
Ν: καταλαβαίνω μην ανυσηχεις..

Πηγαίνω σπίτι και τον βλέπω να βάζει καφέ..

Μ: καλημέρα,λέω ξερά
Τ: μέρααα

Κάθομαι στο τραπέζι και πινω τον χυμό μου,καθως κοιτάζω φωτογραφίες στο we heart it και το μάτι μου εντοπίζει ενα νυφικό
Τα ματια μου κολλημένα στο κινητό,να παρατηρώ την κάθε του λεπτομέρεια

"Θα σου πηγαίνει" ακούω όταν συνηδειτοποιω οτι βρίσκεται απο πάνω μου με μια κούπα καφέ και κοιτάζει το κινητό μου.