Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 46

Παίρνω τις αποσκευές στο χερι ενω ο Τζίμμυ κουβαλάει τα μωρά.
Κατευθυνομαστε σε ενα ταξί και εκείνος συνεννοείται στα αγγλικά για την οδο του ξενοδοχείου.

Όταν φτάνουμε, αφήνω τα πράγματα στην πόρτα και τρέχω να δω τους υπόλοιπους χώρους.
Όλα είναι τοσό ωραία...
Μακαρι να μπορούσα να μείνω για πάντα εδώ.

Κοιτάζω για αλλη μια φορά το δωμάτιο και έπειτα τρέχω με φορα στην αγκαλιά του Τζίμμυ αφού έχει αφήσει το καρότσι στην άκρη.

Τον φιλαω πεταχτά στα χείλη ενω το άρωμα του με μεθαει..

"Ειναι τόσο υπέροχα εδώ.Δεν θέλω να φυγουμε.." του αποκριθηκα..

"Ζησε την κάθε μας στιγμη μωρο μου.Το ξέρω,ουτε εγώ θέλω να φύγω,αλλά τα ωραία κάποια στιγμή τελειώνουν.Έχουμε και μια περιοδεία να ετοιμασουμε " είπε.

Σταμάτησα την συζήτηση εκεί γιατί ηξερα οτι αυτά που μου είπε ηταν η αλήθεια.
Έβγαλα το μαγιό απο την βαλίτσα και πήγα στο μπάνιο να το φορέσω.
Έπειτα πήρα την τσάντα θαλάσσης μου,πήρα το αντηλιακο και το καπέλο μου καθώς επίσης και τα γυαλιά ηλιου και πήγα να φτιαξω το γάλα των μωρών.

Έβαλα 2 κουταλιες σκόνη σε κάθε μπιμπερο καθως και το νερό.Μετα το ανακατεμα ελεγξα την θερμοκρασία και τάισα τα μωρά.
Ωστόσο ο Τζίμμυ τακτοποιούσε τα πράγματα του.(τελειομανής όπως εγώ)
Πήρα το σωσίβιο των παιδιών και το κινητό μου και ξεκινήσαμε για την παραλία.