Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 14

Καταρχήν ευχαριστω τόσο πολύ για τα 1,08 Κ
Είστε υπέροχες❤
Σας ευχαριστω πολύ,δεν μπορω να το πιστέψω..

*μετα απο μια εβδομάδα*

Είμαι πολύ καλυτερα και πάνω απο όλα δεν είμαι άρρωστη.
Με τον Στέλιο δεν έχουμε ξανασυναντηθεί και με τον Τζίμμυ τα πάμε περίφημα.
Σήμερα είναι το αποχαιρετιστήριο πάρτυ της σχολής για τα χριστούγεννα.
Φυσικά και δεν ήθελα να πάω αλλά ο Τζίμμυ επέμενε..

Είναι πλεον απόγευμα κσι μπαίνω στο μπάνιο να χαλαρωσω..
Γεμίζω την μπανιέρα με νερό κσι έπειτα βυθίζομαι σε αυτήν..
Το καυτο νερό με κανει να ξεχάσω για λιγο όλα όσα έγιναν τις τελευταιες μέρες με αποτέλεσμα να χαλαρωσω τελείως.

[..]

Έχω απλώσει δυο συνολακια στο κρεβάτι και δεν ξέρω τι να βάλω.
Πληκτρολογω τον αριθμό της κολλητης μου.

Μ: νεφελουκο?
Ν: σου έχω πει ποσο σε μισώ έτσι; Μ: ναι ναι..θέλω βοήθεια
Ν: χμ ωραία ..για πες
Μ: μπορείς να έρθεις απτο σπίτι ;
Ν: έρχομαι

[...]

Αποφασιζω τελικά να βάλω την μαύρη μακρια φούστα μου που μέχρι το γόνατο είναι μαύρη και απο κατω see through με ενα άνοιγμα στο πλάι και το άσπρο τοπακι μου καθώς και τις μαύρες γοβες μου.

Κάνω τα μαλλια μου μπούκλες και βάζω ενα ματ κοκκινο κραγιόν.
Έπειτα λίγη μασκαρα, ρουζ κσι φυσικά eyeliner..
Δεν βάζω ποτε μεικαπ οποτε απλωνω λίγο κονσιλερ κάτω απτά μάτια και παίρνω τα πράγματα μου.