Ο πιανίστας της καρδιάς μου

Chapter 61

Η ωρα εχει παει 03:48..κοιταω τελευταια φορα το ρολόι και πινω μια γουλια απο το ποτο μου.
Νιωθω τοσο μονη..
Λενε οτι μετα τα μεσανυχτα αυτο που νιωθεις ειναι η πραγματικοτητα.
Και αυτην την στιγμη,το μονο που νιωθω ειναι μοναξια·ισως και λιγη μελαγχολια.

Μελαγχολω τις στιγμες που περασαμε παρεα.Τις βραδυνες βολτες χερακι-χερακι διπλα στην παραλια,τις κλεφτες ματιες που χαριζαμε στην σχολη,τα αμετρητα ξενυχτια που περασαμε μαζι φλυαρωντας ή κανωντας ερωτα τις ωρες που ολος ο κοσμος κοιμοταν,τα βραδυα που περασα κλαιγοντας ενω εκεινος μου σκουπιζε τα δακρυα·ολα αυτα μου λειπουν..

Το μυαλο μου εχει θολωσει απο το ποτο,δεν θυμαμαι καν ποσο εχω πιει..
Δακρυα τρεχουν απο τα ματια μου,καθως σκεφτομαι ολες τις στιγμες που περασαμε ειτε μαζι ειτε χώρια.

Καθομαι στο γραφειο του,εκει που περνουσε ωρες ατελειωτες γραφοντας τραγουδια.
Ανοιγω το συρταρι του απεγνωσμενα,ψαχνοντας για τσιγαρα.
Ξερω οτι καπου εδω εχει σιγουρα,γαμωτο.

Δεν καπνιζω συχνα,μονο οταν δεν αντεχω αλλο..
Αν ηταν για λιγο εδω,και εβλεπε τα χαλια μου,θα μου φωναζε..
Τα λογια του Βαγγελη ερχονται στο μυαλο μου.
"Μιλα του πριν ειναι αργα"
Αυριο φευγει..και δεν προλαβα να τον αποχαιρετησω..

Βρισκω μετα απο αρκετο ψαξιμο,ενα μισοαδειο πακετο και το ανοιγω βαζοντας ενα τσιγαρο στο στομα μου.

Αν ημουν απο μια γωνια να με παρακολουθω,θα ελεγα οτι ειμαι μια τρελη απεγνωσμενη εγωιστρια και παντρεμενη γυναικα.

Επρεπε να του ειχα μιλησει γαμωτο.
Επρεπε.

Ανοιγω το ραδιοφωνο χαμηλα και ενα γνωστο τραγουδι ηχει στα αυτια μου.
Οι στιχοι του τραγουδιου επιδεινωνουν την κατασταση μου και τα δακρυα πεφτουν με δυναμη στα μαγουλα μου.

I know you're somewhere out there,somewhere far away..
I want you back,I want you back

My neighbours think I'm crazy
But they don't understand
You're all I had,You're all I had..

Ενω αδειαζω και το πεμπτο μπουκαλι μπυρας και αναβω το τριτο τσιγαρο,ακουω κλειδια στην πορτα.

Ξαφνικα,η παρουσια του βρισκεται μπροστα μου,στις τεσσερις το χαραμα.
Περπαταει στις μυτες των ποδιων του κοιτωντας τριγυρω.
Ξαφνικα η ακρη του ματιου του με εντωπιζει.

Με βλεπει σε αυτην την αθλια κατασταση,κλαμμενη,μεθυσμενη και με ενα τσιγαρο στο χερι..
Στην θεση του θα μου φωναζα,αλλα εκεινος δεν το κανει.

Πλησιαζει ξαφνιασμενος και ακουμπαει στοργικα την πλατη μου,χαϊδεύοντας την.
Πιανει το τσιγαρο απο το χερι μου και το σβηνει στο τασακι οπως οπως.

Δεν λεει τιποτα για ολα αυτα..
Θελω να πει κατι..να βγαλει μια γαμημενη λεξη απο το στομα του.
Να πει οτι του λειπω,κατι..
Μου λειπει η φωνη του,τα ζουμερα χειλη του..

Με πιανει απο την μεση και τραβαει με το αλλο του χερι την καρεκλα.
Σηκωνομαι πλεον στα ποδια μου ακομα και αν ζαλιζομαι και εκεινος με "σερνει" ως το δωματιο οπου με ξαπλωνει στο κρεβατι.
Τοποθετει την κουβερτα πανω μου και με σκεπαζει.

«Ωρα για υπνο» ψυθιριζει στο αυτι μου με την καυτη ανασα να καιει τον λοβο μου.

«Μααα δεν θελω» κλαψουριζω σαν μικρο παιδι και αυτο οφειλεται στις μπυρες που κατεβασα προηγουμενως.

«Σσσς,πρεπει να κοιμηθεις,ειναι αργα.»λεει αλλα αυτην την φορα μπορω να ακουσω ξεκαθαρα την φωνη του.

Αυτην την φωνη..που μου εχει λειψει τοσο πολυ.

«Σε θελω» ψυθιριζω με σιγουρια μεσ'το σκοταδι.

«Τι;»ρωταει με ενα σπασιμο στην φωνη του.

«Σε θελω.Εδω και τωρα» λεω και πεφτουν τα τελευταια δακρυα.

«Μα..» παραπονιεται,αλλα πιθανοτατα το μετανιωνει γιατι ανεβαινει απειλητικα πανω μου.

Παρατηρει τα "αστραφτερα" απο δακρυα ματια μου που λαμπυριζουν στο σκοταδι,και επειτα τα απεγνωσμενα χειλη μου που αναζητουν προσβαση στα δικα του.
Χωρις να χανει χρονο,μηδενιζει την αποσταση μεταξυ μας και τα απεγνωσμενα απο ερωτα χειλη μας ενωνονται.

Βγαζει στα γρηγορα την μπλουζα του και την πεταει στο πατωμα.
Σειρα εχει η δικη μου,οπου με δυσκολια καταφερνει να αφαιρεσει μεσα απτην κουβερτα.
Οταν πλεον αφαιρεσουμε και τα υπολοιπα ρουχα απο πανω μας,ορμαει πανω στο διψασμενο απο ερωτα κορμι μου.
Μη χανωντας χρονο,μπαινει μεσα μου και το μονο που αντηχει στην ατμοσφαιρα ειναι οι ανασες μας που βαραινουν αναλογα με τους παλμους μας.
Οταν φτασουμε στην κορυφωση,με φιλαει στο μετωπο και πλαγιαζει διπλα μου.
Ψυθιριζω «Σαγαπω» και επειτα κλεινω τα ματια μου μες την αγκαλια του.

Heyyy girls
Ευχομαι να εχετε εναν υπεροχο χρονο με πολλες χαρες και λιγοτερες λυπες:*
Να χαμογελατε παντα και να μην αφηνετε κανεναν να σας χαλασει το κεφι.

Λοιπον,πολλες απροσμενες εξελιξεις δεν ειχαμε; ε; τι λετε;

Btw νομιζω οτι αυτο το κεφαλαιο ειναι το αγαπημενο μου;)

Τα λεμε συντομα ❤