#BetweenUs
#ភាគទី41Note: សុំទោសចំពោះអក្ខរាវិរុទ្ធផងណាអ្នកទាំងអស់គ្នាព្រោះថាអេតមីនអត់បានផ្ដោតលើវាទេអេតមីនសរសេរដើម្បីអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាងាយអានងាយយល់ប៉ុណ្ណោះបើមានកំហុសខុសឆ្គងត្រង់ណាសុំអធ្យាស្រ័យផង🌱
________________________________________
________________________________________ក្រោយពីសន្លប់អស់ជាច្រើនម៉ោងហ្វតបានដឹងខ្លួនពីសន្លប់។ នាយតូចសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លួនឃើញថាគ្រប់យ៉ាងប្លែកមិនមេនផ្ទះនាយហើយក៏មិនមេនផ្ទះជេមដែរតើពេលនេះនាយនៅទីណា?÷
«យើងនៅទីណាចេះ?»
ជើងតូចៗសម្រូតចុះពីលើគ្រែទាំងដែលក្នុងខ្លួននៅធីងធូងនៅឡើយ។ ហ្វូតដើរទៅបើកទ្វាតែបើកមិនចេញព្រោះចាក់សោពីក្រៅបាត់ទៅហើយបើកយ៉ាងណាក៏បើកមិនចេញដែរ÷
«អ្នកណានៅខាងក្រៅជួយបើកទ្វាបន្តិចមក!ជួយផងអ្នកណាក៏បានដែរជួយផង»
ហ្វតព្យាយាមគោះទ្វាខ្លាំងៗដើម្បីសុំជំនួយពីអ្នកខាងក្រៅ ហើយក៏បានផលពិតមេនទ្វាបានបើកឡើងនាំយកបុរសមាឌធំៗ3_4នាក់ដើរចូលមកស្លៀកពាក់ឈុតខ្មៅមើលទៅពួកនេះដូចជាអង្គរក្សចឹង÷
«មានអ្វីមេនទេកម្លោះតូច?»
«កម្លោះឪឯងអីយើងមានប្ដីហើយ!ពួកឯងជាអ្នកណាហើយចាប់យើងមកទីនេះធ្វើអី?»
«ប្ដីឯងបានផ្ញើឯងនៅទីនេះចឹងជួយធ្វើខ្លួនអោយល្អៗផងបើមិនចង់ឈឺខ្លួន»
«យើងដូចជាប្រហែលមុខពួកឯង....»
ហ្វតព្យាយាមគិតរកមើលមេនហើយពួកនេះគឺជាពួកដែលតាមសម្លាប់ប៉ារបស់ណាណូនកាលជាច្រើនឆ្នាំមុន÷
«ចាំបានហើយឯងគឺជាពួកដែលតាមសម្លាប់លោក Korapanកាលពីច្រើនឆ្នាំមុន!»
«ឯងស្គាល់គាត់ឯងត្រូវជាអ្វីនិងគាត់?»
«ហេតុអីយើងត្រូវប្រាប់ឯង?»
មិននិយាយច្រើននាយសិង្ហដកកាំភ្លើងចេញមកតម្រង់ទៅរកហ្វត÷
«បើឯងមិននិយាយឯងស្លាប់!»
«ហឹសឯងនេះហេសហ៊ានសម្លាប់យើង?ត្រឹមជាកូនចៅដូចឯងបានត្រឹមតែព្រុសតែមិនហ៊ានខាំ!»