«ក្មេងៗដល់ម៉ោងទៅសាលាហើយ» អ្នកបើកឡានរត់មកស្រែកប្រាប់រួចក៏ដើរត្រឡប់ទៅឡានវិញ។ bojin បានប្រាប់អោយ kei ប្រញាប់ញាុំអោយលឿនអាងនិងបានទៅសាលា
មុននិងងើបចេញពីតុបាយ kei បានងាក់មកសម្លឹងមើល bojin ម្ដងទៀតហាក់មានអ្វីក្នុងចិត្តចង់និយាយតែក៏មិនហ៊ា។ bojin ឃើញបែបនេះនាងក៏សម្រេចចិត្តជូនគេឡើងឡានក្រែងគេចង់និយាយជាមួយនាង ។ ដើរចេញក្រៅបានបន្តិច kei ក៏ចាប់ខ្លួនប្រាណរបស់នាងយកមកអោប
«kei អោបមីងធ្វើអី»
«ពេកខ្ងុំមកវិញមីងនៅរង់ចាំខ្ងុំចេញសាលាដែលទេ?»
«ប្រាកដណាស់»
«.....» kei ក្រវីដៃនាងចុះឡើងៗហាក់ដូចជាមិនអស់ចិត្ត
«ឯងនេះម្ដងធំម្ដងតូច» ថាហើយនាងក៏លោតទៅថើបក្បាល់របស់ kei តាមទម្លាប់ដែលនាងធ្លាប់ធ្វើកាលពី kei នៅតូច
Kei ក្រោយពីទទួលបានស្នាមថើបពីមីងរបស់ខ្លួនហើយមកគេក៏ញញឹមចេញមកទាំងបិទមាត់មិនជិតរួចក៏អោនទៅ
ថើបថ្ពាល់របស់ bojin វិញមុននិងដើរចូលឡាន bojin ឈរបក់ដៃលាពីក្រោយរហូរឡាមបើកចេញដល់មាត់ទ្វាធំ ទើបនាងសម្រេចចិត្តដើរចូលក្នុងផ្ទះវិញ
«ឯងនេះអស់ zin ដោយសារកូនយើងថើបហើយមើលទៅ»
«ប្រហែលហើយ...»នាងដាក់ខ្លួនអង្គុយជិត yumi ទាំងអស់កម្លាំង yumi ងាក់បប្រុងនិយាយលេងជាមួយ Bojin តែនាងក៏ទៅចាប់អារម្មណ៍និងស្មានជាំនៅលើកញ្ចឹងករបស់ bojin ទៅវិញ
«ehhh នាងឆ្គួតកឯងកើតអីនិង» bojin ទាញដៃអាវយកមកបិទតែក៏ត្រូវ yumi ចាប់ទាញមកមើលមួយទំហឹង
«កុំប្រាប់ថា kei ជាអ្នកធ្វើណា»
«.....»
«មិនមាត់បែបនេះដឹងតែ kei ហើយ....ចប់ហើយកូនយើង
ស្រឡាញ់មីងគេមែនទែនហើយ»
«យើងមិនដឹងទេ....»
«តាំងពីឯងមក kei គេញញឹមច្រើនណាស់មើលទៅយើងមានតែបើកចិត្តទទួកយកឯងជាកូនប្រសារយើងហើយមើលទៅ»
«នាងឆ្គួតនិយាយអីឡប់ៗបែបនេះ»
«នែឯងអត់មានចិត្តលើកូនយើងខ្លះទេយ៉ាងម៉េចនៀគ kei មានទៅអាក្រក់អីស្អាត់ឆ្លាត់ហើយសុភាពបុរសទៀត»
«សុភាពបុរស??សើចឆ្គួត»
«យើងនិយាយមែនទៅ nomi និងមិនសង្សាររបស់ kei »
«ហា៎?!ហា!សង្សារ!ចិងនាងមិនឃើញហើយ»
«ឃើញៗទៅនាងនិងស្អីចិងផងចេះកូនយើង take care វាដែលសុភាពបុរសជ្រុល» bojin អង្គុយស្ដាប់ទាំងហួសចិត្តមកឈរអោបថើបគ្នារនៅចំពោះមុនសង្សារគេទៅរួច មានមនុស្សប៉ុន្នានអ្នកទៀតនៀគ
______________Skip_______________
កាត់មកមើលពេលថ្ងៃវិញបង្ហាញ់អោយឃើញអាចែ bojin ដែលកំពុងអង្គុយធ្វើការងារដាច់បាយដាច់ទឹកនៅក្នុងបន្ទប់របស់ kei ឯនេះវិញ ។ bojin អង្គុយធ្វើការងារខ្លួនសុខៗក៏លឺសម្លេងបើកទ្វាបន្ទប់តែនាងក៏មិនបានទៅចាប់អារម្មណ៍អ្វីច្រើនព្រោះគិតថាជាអ្នកបោះសម្អាត់ តែអ្នកណាទៅដឹងទៅភ្លាមៗក៏មានដៃដ៍ត្រជាក់មកស្ទាប់ភ្លៅរបស់នាង bojin ទំម្លាក់ប៊ិចនៅក្នុងដៃចុះរួចក៏ងាក់ទៅមើលដៃដែលមកប៉ះនាង
«kei??»
«មែនហើយមីងគិតថាអ្នកណាទៅ»
«ម៉េចក៏មកផ្ទះវិញបែបនេះមិនរៀនទេ»
«នឹកមីងពេកខ្ងុំរៀនមិនចូលទេ» និយាយព្រមទាំងរុញកៅអីដែល Bojin កំពុងអង្គុយទៅផ្អឹមនិងជញ្ជាំង ចំណែកអាចែយើងវិញនាងដឹងច្បាស់ណាស់ថាក្មួយរបស់ខ្លួនចង់ធ្វើអី នាងមើលទៅមុខរបស់គេវិញទាំងស្ទាក់ស្ទើរមិនដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចទេ
« kei កុំធ្វើអីអោយរញ៉េរញ៉ៃណាមីងមិនចូលចិត្តទេ»
«ខ្ងុំដឹងថាមីងក៏មិនខុសពីខ្ងុំដែល»
«ទេចេញពីយើងទៅ» bojin រហ័សរើខ្លួនចេញពី kei រួចដើរបប្រុនិងបើទ្វាចេញតែក៏ត្រូវ kei រុញទ្វាបិទវិញរួមទាំង
ចាក់សោរថែមទៀតផង
