ម៉ោង10 យប់
«ឯងចូលគេងទៅយប់ហើយ»
«តែ kei មិនទាន់មកវិញទេ»
«យ៉ាងម៉េចស្រឡាញ់កូនយើងមែនទេ?» សំណួរចំកណ្ដាលមុខ នាងតូចឈរនៅស្ងៀមព្រោះមិនដឹងថាត្រូចឆ្លើយយ៉ាងម៉េច yumi វិញនាងដឹងច្បាស់ណាស់ទោះជាកញ្ញា bojin មិននិយាយក៏ដោយ
«នែបើស្រឡាញកូនយើងក៏និយាយម៉ោគ្មានអ្នកណាសើចយំឯងទេ»
«យើងមិនដឹងទេ»
«មិនដឹងរឺក៏ឯងមិនព្រមទទួលស្គាលអារម្មណ៍របស់ឯង» bojin អង្គុយលើសាឡុងស្ងៀមដោយយកសម្ដីមិត្តភក្តិរបស់ខ្លួនយកមកគិត នាងក៏ចាប់ភ្លឹងខ្លួនឯងថានាងអីឡូវប្លែកច្រើនណាស់មិនដូចនាងពីមុនទេ
«ប្រហែលហើយ»
«ទៅបានហើយគេប្រហែលជាប់ធ្វើការហើយឯងក៏ដឹងអីឡូវគេមិនមែនជាកូនសិស្សដែលចេញចូលផ្ទះរហូតឯងណា»
«ក៏បាន» និយាយត្រូវគ្នារអស់ហើយនាងក៏ដើថទៅបន្ទប់ទាំងចិត្តនៅបារម្មពី kei មិនដាច់។ មកដល់បន្ទប់ភ្លាមខួរក្បាលរបស់នាងក៏បានគិតពីរឿងកាលពីថ្ងៃមិញដែលនៅលើតុធ្វើការរបស់ kei មានរូបមនស្សស្រីដែលនាងមិនធ្លាប់ឃើញពីមុនមក ។ Bojin ស្ទុះទៅទៅរកតុធ្វើការរបស់គេម្ដងទៀតដោយមិនអស់ចិត្ត
« ehhh?» នាងស្រាប់តែថ្លូយមាត់និយាយឡើងនៅពេលដែលមានរូបថតមួយទៀតបានជ្រុសមកជិតជើងរបស់នាង នាងរើយកមកមើលរួចក៏ជ្រួញជញ្ចើមចូលគ្នារពេលដែលឃើញមុខរបស់ kei ដែលញញឹមចេញមកជាមួយនិងមនុស្សស្រីដែលនាងបានឃើញកាលពីថ្ងៃមិញហាក់មើលទៅដូ ជាពួកគេកំពុងអង្គុយញុាំអីនៅហាងល្បីឈ្មោះមួយកន្លែង
បេះដូចរបស់ bojin ក៏ចាប់ផ្ដើមលោតខុសពីធម្មតាលោកតរហូរដល់ថ្នាក់នាងយកដៃទៅទប់រួចក៏ឆ្ងូកមុខចុះ
«ខ្ងុំកើតអីនិង» នាងនិយាយសួរខ្លួនឯងទាំងញ័រដៃនាងរុញរូបថតចូលទៅក្នុងសៀវភៅវិញហើយក៏ដើរមកដេកលើពូកទាំងដក់ដង្ហើមញាប់ៗ ។ បន្តិចក្រោយមកសម្លេងទ្វាបើកក៏ពន្លឹឡើង Bojin បានធ្វើពុតជាដេកពេលដែក kei ដើរមកជិតនាង
គ្រាប់តែគេដើមកជិតនាងភ្លាមក្លិនស្រាក៏បានហោះចូលច្រមុះរបស់នាងមិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹងថាគេផឹកច្បាស់ណាស់គេដាក់ខ្លួននៅចិត្តនាងរួចក៏បិទភ្នែកដេកបាត់ ។ នៅពេលដែលអ្នកម្ខាងទៀតបាត់មាត់សូន្យឈឹងបែបនេះហើយនាងក៏ងាក់មើលទៅមុខដ៏សែនសង្ហារដែលកំពុងដេកលង់លក់។ bojin ងើបដោះអាវរបស់គេចេញហើយកកូនកន្សែមកជូនខ្លួនអោយគេ
ព្រឹកស្អែកបន្តាប់ kei បើកភ្នែករួចក៏ងើបអង្គុយនៅលើគ្រែពេលដែលងាក់ទៅគ្រែម្ខាងទៀតគ្មានវត្តមានអ្នកជាមីង
«តុតុតុ...លោកប្រុសចុះទៅពិសារអាហារ» kei លឺហើយក៏ឈានជើងចុះពីលើគ្រែដោយយកដៃញីសក់របស់ខ្លួន
«អ្នកមីងនៅឯងណា»
_______________skip________________
« kei ចុះម៉ោហើយមែនទេ»
«អ្នកមីងនៅឯងណា»
«នាងនៅខាងក្រៅវ» yumi យកម្រាមដៃអង្អុលទៅក្រៅបង្អួត kei មិនចាំយូរក៏ដើរចេញទៅក្រៅ។
«អ្នកនាងតូចមិនចាំបាត់ធ្វើទេ»
«មិនអីទេអ៊ំរ៉ងពិននិងខ្ងុំធ្វើបាន» Bojin និយាយទៅកូនអ៊ំ
ស្រីវ័យចំណាសដែលធ្វើការនៅទីនោះ វត្តមានរបស់ kei មកភ្លាមអ្នកនៅទីនោះទាំងអ៊ំស្រីផងដឌលក៏នាំគ្នារអោនគោរពជាហេតុដែលធ្វើអោយនាងងាក់សម្លឹងទៅមើល
«អ្នកមីមកទីនេះធ្វើអី»
«មកលេងនិងណា»
«ម៉េចក៏មីងមុនដាស់ខ្ងុំ»
«ឃើញយប់មិញឯងមកផ្ទះយូរពេកទើបមិនដាស់» ពួកគេនិយាយបណ្ដើរដើរនាំគ្នារត្រឡប់ចូលទៅក្នុងផ្ទះបណ្ដើត មិនបានបន្តិចផងទូរសព្ទ័របស់អ្នកកម្លោះក៏បានពន្លឺសម្លេងឡើងមក
Bojin ធ្វើទៅទឹកមុខ kei ដែលនិយាយជាមួយនាងស្មើរៗសោះសុខៗក៏លិចស្នាមញញឹមចេញមកហាក់ធ្វើអោយនាងកាត់តែមានអារម្មណ៍ចម្លែកចិត្ត ។ kei ដើរហួសនាងដោយ
មិនដឹងខ្លួនចំណែកស្នាមញញឹមនៅតែនៅលើមុខគេជាប់ជានិច្ច
«គេមិនដែលបែបនេះទេពីមុនមក...និយាយជាមួយអ្នកណាក៏ញញឹមជាប់ម្លេះ»
«ប្រច័ណ្ឌមែនទេ»
«អា៎!!!» yumi ភ្លាមៗក៏លិចឡើងនៅចំពោះមុខរបស់នាងធ្វើអោយប្រលឹងរបស់ bojin រត់ចេញពីខ្លួនតាំងព្រឹក
«នាងឆ្គួតភ័យចង់ស្លាប់»
«ហិហិ»
