ពេលយប់ក៏ឈានបានមកដក់ធ្វើអោអ្នកធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនប្រញាប់ចេញទៅផ្ទះមិនខុសពី Bojin ប៉ុន្នានទេនាងឈរចាំ kei មកទទួលនាងទៅផ្ទះ ។
«អេឡើងឡានមកយើងជូនទៅ»
«មិនអីទេកូនឯងមកយកយើងអីឡូវហើយ»
«បាន call ប្រាប់រឺនៅ?»
«យើងថាគេមិនភ្លេចទេឯងទៅៗ» bojin ដេញ yumi អោយប្រញាប់ទៅផ្ទះព្រោះមើលទៅមេឃដូចចាបផ្ដើមងងឹតរកភ្លៀងហើយ yumiឃើញថាមិនអីបែបនេះនាងក៏បានបើកឡសនចេញទៅបាត់ ។ bojin នាងឈរចាំយូរទៅចេះតែយូរទៅរហូរដល់ភ្លើងនៅក្រុមហ៊ុនត្រូវបានបិទបណ្ដើរៗព្រោះគ្មានមនុស្សនៅទៀត
«ម៉េចក៏យូរម្លេះកុំប្រាប់ថាភ្លេចណា» នាងប្រញាប់ទាញ
ទូរសព្ទ័មកមើលឃើញថាម៉ោង7:30 ហើយនៅមិនទាន់មកទៀត នាងក៏បានចុច call ទៅ kei ទៀតញ័រខ្លួនដូចជាកូនសត្វ
«លើកទៅៗ....ម៉េចក៏មិនលើកបែបនេះ» នាងនិយាយទាំងមួលម៉ៅព្រោះ kei មិនបានលើកលេខរបស់នាងទេផ្ទុយទៅវិញថែមគេទាំងបានចុចបិទទៀតផង មួលម៉ៅនិងគេមិនលើកទូរសព្ទ័មុនទាន់អស់ចិត្តផងភ្លាមៗមេឃក៏ចាប់ផ្ដើមភ្លៀងមួយរំពេចធ្វើអោយនាងប្រញាប់រត់ចូលទៅជ្រកភ្លៀងក្រោម
ឆ័ត្រ ។
Bojin ឈរទាំងខ្លួនញ័រដូចជាកូនសត្វទើបតែកើត
ចំណែកមុខរបស់នាងវិញស្លេតដូចជាមនុស្សឈឺព្រោះ
ខ្លួនប្រាណនាងពេលនេះសើមអស់ទៅហើយដោយការសាចទឹកភ្លៀង Bojin ចាប់ផ្ដើមភ័យដោយឃើញសាភាពនៅទីនេះចាប់ផ្ដើមងងឹតចំណែកភ្លៀងវិញក៏មិនសំច្ចៃដៃដែលភ្លៀងរហូរដល់ថ្នាក់នាងមិនអាចមើលអ្វីឃើញទាល់តែសោះដោយអបជាមួយសម្លេងផ្គរលាន់ទៀតនោះធ្វើអោយនាងពេបមាត់រកយំដូចជាកូនក្មេង
«ម៉េចក៏ kei មិនមកបែបនេះ» ថាហើយនាងក៏បានដាច់ចិត្តចុចទៅរកគេម្ដងទៀត ទឹកភ្នែកក៏ហូរមកបណ្ដើរៗនាងខ្លាចណាស់ខួរក្បាលនាងពេលនេះមិនដំណើរការទេនាងនឹកឃើញទេគេ
ម្នាក់គត់ នាងដាក់ទូរសព្ទ័ជិតត្រចៀករួចក៏ព្យាយាមយកដៃម្ខាង់ទៀតមកផ្លុំនិងមាត់ដោយរងារពេក ។
«លើកទៅ...លើកទៅ...អាឡូ»
«អាឡូ?» គ្រាប់តែប្រព័ន្ធទូរសព្ទ័រម្ខាង់ទៀតចុចទទួលភ្លាម អារម្មណ៍របស់នាងសប្បាយចង់ហោះទៅហើយទោះជាស្ដាប់សម្លេងមិនសូវលឺក៏ដោយ
«អាឡូ kei »
«ម្ចាស់ទូរសព្ទ័គេគេងបាត់ហើតព្រោះទើបតែមកពីក្រៅ»
«មកពីក្រៅ?!»
«ទើបតែមកពីកម្មវិធីអ្នកណានិង??....Bojin មែនទេ»
«គេទៅជាមួយនាងមែនទេ»
«ចា៎!!» មិនបាច់ប្រាបថាជាអ្នកណានាងក៏ដឹងស្រាប់ទៅហើយ bojin ឈរត្រឹងរហូតដល់ម្រាបដៃរបស់នាងមិន
អាខកំរើកបានទើបទូរសព្ទ័ដែលកំពុងកាន់នោះត្រូវបានធ្លាក់ចុះពីដៃរបស់នាង អារម្មណ៍សប្បាយចិត្តទាំងប៉ុន្នានអម្បិញមិញនេះក៏ត្រូវរលាយដូចជាទឹក បេះដូងរបស់នាងចាប់ផ្ដើមលោកខ្លាំងៗទឹកភ្នែកក៏ច្រាលមកមិនអោយចាំយូរ នាងយក់ដៃទប់មាត់រួចក៏យំចេញមកដោយមិនអាចទ្រាំបានតទៅទៀតនាងអួលណែនណាស់ស្ទើរតែសម្លាប់នាងទៅហើយ នាងងាក់សម្លេងមើលទៅអេក្រង់ទូរសព្ទ័រដែលពោលចេញទៅដោយទឹកភ្លៀងទើបនាងដឹងថាពេលនេះម៉ោង9 យប់ហើយ ។ ដោយអស់ជម្រើសនាងក៏សម្រេចចិត្តដើរត្រឡប់ទៅវិញទាំងដោញស្បែកជើង
កាត់មកមើលអ្នកនៅ condo ឯនេះវិញ kei ដែលកំពុងដេកនៅគ្រែឯងនោះលឺសម្លេងសង្សាររបស់ខ្លួនដូចកំពុងនិយាយទូរសព្ទ័បែបនេះគេក៏បានងើបរួចក៏សួរទៅនាង
«អូននិយាយជាមួយអ្នកណានិង?»
«មិនដឹងដែសួរថាអ្នកណាមិនប្រាប់ទេតែគេសួររកបង»
«អ្នកណាចេះ»
«មិនដឹងដែល»
«ឆាប់ម៉ោនេះម៉ោភ្លៀងបែបនេះត្រជាក់ណាស់ចាប់បងក្ដៅភាពកក់ក្ដៅអោយ»
«ផ្ដល់អោយយ៉ាងម៉េចទៅ»
«ហាត់ប្រាណទេដឹង» ថាចប់គេក៏បានដោះអាវរបស់គេចេញរួចក៏ស្រវ៉ាចាប់ខ្លួមប្រាណរបស់ evelyn មកជិតខ្លួនរបស់គេ
«បងអាក្រក់ណាស»
«អាក្រក់តែរឿងនេះទេ» kei អោនទៅថើបបបូរមាត់របស់នាងរួចពួកគេទាំងពីក៏បានធ្វើរឿងលើគ្រែជាមួយក្រោមសម្លេងទឹកភ្លៀង
