Nomi សម្លឹងមើលទៅកែវភ្នែករបស់គេឥតព្រិចភ្លាមនោះរឿងអតីតកាលក៏បានលោតចូលក្នុងខួរក្បាលរបស់នាងម្ដងទៀតហាក់ដូចជាបាកដាស់ស្នារតីរបស់នាងឡើងវិញ nomi ច្រានខ្លួនដ៏រឹងមាំចេញឆ្ងាយរួចក៏ដើរត្រងទៅបន្ទប់ទឹក
«ដឹងខ្លួនឡើង nomi» នាងនិយាយដោយយកដៃទះមុខរបស់ខ្លួនតិចៗ ។ Reo នៅឈរមើលនាងដោយផ្អែកខ្លួនទៅមាត់ទ្វាបន្ទប់រងចាំមើលថានាងនៅខ្លាំងដល់ណាទៀត
«ក្ដៅណាស់...អ៊ឹម» នាងថ្ងូរចេញមកដែធ្វើអោយអ្នកខាងក្រៅស្ដាប់ទាំងក្រហមមុខ
«Reo ឯងធ្វើស្អីយើង»
«ដាក់ថ្នាំចូលម្ហូបនាងនិងហើយ»
«ឯងធ្វើបែបនេះធ្វើអីអាខួរជ្រូក»
«ខ្លួនបែបនេះហើយនៅខំប្រឹងជេរគេទៀត» គេនិយាយបណ្ដើរបោះជំហ៊ានទៅរកនាងបណ្ដើរ
«កុំប៉ះ..អា៎» ការប៉ះរបស់គេធ្វើអោយអារម្មណ៍របស់នាងក៏កាន់តែរំជើបរជួលនាងដាក់ខ្លួនអង្គុយទាំងញ័រខ្លួននាងគិចភ្នែកពីខ្លួនប្រាណរបស់គេព្រោះកាត់តែមើលធ្វើអោយនាហកាត់តែពិបាកទ្រាំ
«លឺថានាងស្រឡាញ់ស្រីគ្នារឯអេ?» គេឆ្ងូកមុខទៅរកនាងរួចក៏និយាយចេញមក
«ហើយវាយ៉ាងម៉េច»
«យ៉ាងម៉េចតាមស្រឡាញខ្ងុំមិនបានទៅស្រឡាញស្រីគ្នារឯ?!»
«គ្មានទាក់ទងស្អីនិងលោកទេ »
«ស្រឡាញ់ស្រីធ្វើស្អីកើត»
«ចេញទៅកុំប៉ះយើងអា...»
«ខ្ងុំនិងធ្វើអោយនាងមើលថាស្រឡាញ់ប្រុសធ្វើស្អីបានខ្លះ»
«លែងយើងអា៎...អាឡប់សតិ» គេចាប់បីនាងទៅលើដៃទាំងពីទោះគ្មានគេអនុញ្ញាតក៏ដោយ គេបោះនាងទៅលើពូករួចក៏មកប្រលះដៃអាវរបស់គេ ។ nomi ដាក់ខ្លួនដេកទៅលើពូកទាំងហត់នាងគ្មានកម្លាំងនិងតស៊ូជាមួយគេទេនាងយកដៃបិទ
មុខរបស់នាងរួចក៏ប្រែលខ្លួនទៅម្ខាង Reo ចាប់ទាញ់ដៃបង្វែលខ្លួននាងអោយមកចំគេវិញដើម្បីអោយគេបានដោះ
អាវរបស់នាង។ Reo ចាប់ទាញ់អាវរបស់នាងចេញបង្ហាញនូបខ្លួនប្រាណរបស់មនុស្សស្រីទៅកាន់គេ
«និងមែនទេខ្លួនប្រាណរបស់ Top »
«....»
«មិនអន់ទេ» ថាចប់គេអោនទៅជិតមុនរបស់នាង ពួគេប្រសព្វភ្នែកគ្មារទៅវិញទៅមកដោយ Reo បានអោយទៅបើតជញ្ជួកចុងដើមទ្រូងរបស់នាង nomi សម្លឹងមើលគេបំពានខ្លួនប្រាណរបស់នាងទាំងឈឺចាប់ នាងចង់តែស្រែកអោយគេជួយទេតែនាងមិនអាចព្រោះនាងស្ទើរតែគ្មាមកម្លាំងនិងនិយាយជេរគេផងអោយនាងមានកម្លាំងឯណាទៅស្រែកនោះ Reo បន្តបំពានខ្លួនប្រាណរបស់ nomi ជាបន្តបន្ទាប់ទោះម្បីនាងខំប្រើក្រខ្សែភ្នែករបស់នាងសូមអង្វរគេក៏ដោយ
«អ..អត់ទេ..ពិននិងបានហើយយើងសូមឯងទៅចុះ Reo »
«ខានលឺនាងហោះឈ្មោះរបស់ខ្ងុំយូរហើយ»
«បានហើយឈប់ទៅ»
«មិនបានដឹងស្អីផងអោយឈប់យ៉ាងម៉េច»
«នេះមិនមែនជាប្រភេទរបស់ខ្ងុំទេ» នាងនិយាយក្នុងចិត្តនិងខាំមាត់របស់ខ្លួនរហូតដល់ធំក្លិនឈាមក្នុងមាត់របស់នាង នាងមានអារម្មណ៍ថាខុសនិងខ្លួនឯងណាស់ដែលមិនអាចជួយខ្លួនឯងបាន
«ឈាប់ខាំមាត់របស់នាងទៅ» Reo យកដៃជូតឈាមដែលហូរចេញមកក្រៅនិងយកដៃអង្អែលមាត់របស់នាងតិចៗ។
ទឹកភ្នែកដែល nomi ខំទប់នោះក៏ស្រាប់តែហូរដោយហាមមិនបាននាងបែលមុខចេញទាំងធ្វើខ្លួនមិនសូវសម នាងយំអណ្ដើតអណ្ដក់ដូចជាកូនក្មេងមិនដាច់សម្លេងពីគ្នារទាំងដែល Reo គេនៅមិនទាន់បានធ្វើអីនៅឡើយ
«ខ្ងុំមិនទាន់បានធ្វើស្អីនាងទេម៉េចក៏យំដល់ថ្នាក់នេះ?»
«....»
«និងមែនទេអ្នកដែលនៅពីលើគេ??ម៉េចក៏ឆាប់បង្ហូរទឹកភ្នែកម្លេះ» គេនិយាយរួចក៏យកដៃទៅជូរទឹកភ្នែកដែលហូរចុះមក nomi បានឪកាសនេះក៏ច្រានគេសារជាថ្មីមុននិងទាញអាវជិតនោះយកមកបាំងខ្លួន
«ហ៊ើយនាងនេះនៅតែពិបាកនិយាយគ្នារ» Reo ដលរចេញក្រៅបន្ទប់ដោយមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីបន្តទៀតចំណែកអ្នកនៅខាងក្នុងវិញនាងស្រាប់តែមានអារម្មណ៍ថាមិនសប្បាយចិត្តភ្លាមៗក្រោយអង្គុយសម្លឹងមើលទៅអ្នកខាងក្រៅដើរចេញទៅបាត់ អម្បិញមិញនេះនាងយំខ្លាំងណាមិនចិង?តែម៉េចក៏ភ្លាមៗបែបនេះទៅវិញ
