Almost Everything

21

Chapter Twenty-one

I remember my father once said that life doesn't always go on what we wanted it to be. My eyes to reality were early opened. I grew up being told that when we are young, we should enjoy and collect all the best memories. Because when we grow up, doubt, misery, and unpredictable explosions of challenges in life will come into our lives.

"Hanie..."

"Pa? Papa!" Masayang niyakap ko ang ama.

"Pa! Namiss kita!"

"Namiss din kita, anak."

"Pa, magkakasama na ba tayo? Dito narin ako? Nasaan si Stella?"

"Anak, kailangan mong bumalik. Hindi ka pa dapat naririto. Kailangan ka pang ng Mama mo. You have to be strong because you still have life to live. There are still hopes and remedies for all this challenges."

"Pero, Pa, ayoko nang bumalik. Dito na ako! Kasama na kita!"

"Hija, tandaan mo. May nawawala, at may dumarating. Open your eyes, anak."

"Pa! Papa!" Napaupo dahil sa panaginip.

I could feel my cheeks being wet. Pinunasan ko ang luha at pinakiramdaman ang sarili.

"Hanie? Mabuti naman at gising ka na? Pinagalala mo ako!" Liam went near to me.

"A-anong nangyari?"

Iginala ko ang mata. Nandito ako sa kwarto ko.

"Huwag mo nang uulitin 'yon, Hanie! Natakot ako! Mabuti nalang at nakita kita at naibaba agad," his eyes softened.

Natahimik ako nang maalala ang ginawa kanina.

"Tumawag si Tita. Stable na raw si Kuya Earl."

I sighed in relief when he said it.

"Ito, kumain ka muna. May tao yata sa baba," sabi niya at inabot sa'kin ang bowl na may laman na sopas.

Kinain ko 'yon at uminom nang tubig pagkatapos.

"Liam! Sino 'yan?" Tanong ko. Hindi siya sumagot.

Pinilit kong tumayo at pinuntahan siya sa baba.

Bumagal ang paghakbang ko nang makita kung sino ang kausap ni Liam.

"Luke..." bulong ko.

I went near him but he stepped back.

"Napadalaw ka?"

"Can I talk to her privately?"

Liam looked at me. I nodded my head.

Nang makalabas ito ng bahay ay nilapitan ko ang lalaki.

"Bakit ka nandito?" tanong ko.

"I'm your fiancé," he said.

Lito man ay tumango ako.

"And you didn't tell me what happened."

"N-nawala isip ko," rason ko.

Hindi sumagi sa isip kong sabihin sa kaniya dahil biglaan ang mga nangyari.

"K-kanina ka pa ba?"

"Yesterday," he coldly answered.

"I even saw you kissed your bestfriend ." Mariin at sakastiko nitong sabi.

Nanlaki ang mga mata ko.

"It's not what—"

Hindi ko natuloy ang sasabihin nang magsalita ulit ito.

"Is this what you said space, Niña? Kissing your—"