«Ποια είναι αυτή, ρε;» ρώτησε εκείνος, κοιτώντας την μικρότερη κοπέλα άγρια.
«Η Ιφιγένεια Χρηστίδου. Δεν την θυμάσαι;»
του απάντησε και εκείνος έμεινε στυλωμένος στην θέση του.
«Κοίτα τι αλήτισσα έγινε το μικρό»
...
«Ποιος είναι αυτός;» τον ρώτησε ε...
Κεφάλαιο Δωδέκατο Τίτλος κεφαλαίου: «Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό...»
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Ιφιγένεια Χρηστίδου
«Μιχαήλ» τον προειδοποίησα. Το όνομά του στα χείλη μου μοιάζει ξένο πλέον, και εγώ εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο. Είναι κοντά μου, πολύ κοντά μου, και εγώ νιώθω πως απειλούμαι. Αν δεν φύγει αμέσως, εγώ θα τα χάσω.
«Τι έγινε μικρή;» ρώτησε και ένιωσα την ανάσα του να μου γαργαλάει το πίσω μέρος του αυτιού μου. Έσφιξα το σαγόνι μου και έκανα ένα βήμα ακόμη πίσω.
«Δεν είμαι μπάτσος πλέον;» ρώτησε και γέλασα αμυδρά. «Φύγε από πάνω μου, Μιχαήλ, σε προειδοποιώ!» του είπα ξέπνοα, μα εκείνος έκανε ακόμη ένα βήμα προς εμένα, και με κόλλησε στον τοίχο. Γαμώτο!
«Κοίτα με, Ιφιγένεια» πρόσταξε μα εγώ δεν θέλω να τον κοιτάξω. Βρισκόμαστε στο τμήμα. Μου είχε πει πως είχε στοιχεία για τους Rippers, και συζητούσαμε αρκετή ώρα. Όμως κάποια στιγμή, εκείνος άλλαξε, δεν ξέρω τι έπαθε ξαφνικά. Μα δεν μου αρέσει που παίζει μαζί μου.
«Σου μιλάω μικρή» είπε αυστηρά, και εγώ, στον τόνο της φωνής του σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα. Αυτά τα πράσινα μάτια του είχαν σκοτεινιάσει, και εγώ φοβάμαι τώρα.
«Τι θες;» ρώτησα χαμηλά, κάτι θέλει, και εγώ δεν ξέρω πόσο ακόμη θα καταφέρω να βρίσκομαι τόσο κοντά του. Με επηρεάζει πολύ γαμώτο.
«Εσένα θέλω, μικρή αλήτισσα» είπε και εγώ, με μάτια διάπλατα, γύρισα το κεφάλι μου. Τι σκάτα λέει; «Πιωμένος είσαι ρε;» ρώτησα, μα πλέον η φωνή μου είχε σπάσει. Γαμώτο...
«Δεν με πιστεύεις;» ρώτησε με το ένα του φρύδι σηκωμένο. Άγγιξε απαλά το χέρι του στον τοίχο, δίπλα από το κεφάλι του, και έφερε το άλλο στον λαιμό μου, γέρνοντας το πρόσωπό μου. Με έκανε να τον κοιτάξω, και όταν αντίκρισα τα μάτια του, έχασα μία ανάσα.
