Love on Board

Chapter 35

John's POV

Since the day Bea left the Philippines, Jhoana became selfless. She didn't care about herself. Nahihirapan akong nakikitang ganon ang anak ko. I never blamed Jho for what happened between her and Bea.

As a father, I did everything I could. For those 5 years, I watched Bea. She became an alcoholic, and I couldn't blame her—pareho silang selfless. I talked to Jhoana about her plans, and she said she didn't know anymore. All she knew was that she loved Bea so much. Jhoana didn’t know, not even Lovel, what I did. Bea is a pilot, so to keep in touch with her and watch her outside the Philippines, I worked hard to become a business partner of the airline she worked for. Her dad also became my business partner. We built a farm, and they took the lead, especially when it came to the horses. I became busy, and the healthy lifestyle that I promised to Pareng Ariel was neglected. I forgot that I had to take care of myself. Two years ago, when I became a partner in the airline where Bea worked, I found out that my mild diagnosis had worsened, and that’s when Jhoana found out because I was rushed to the hospital. It was only then that she started to get back on her feet. She even helped me with the company, taking over my position while returning to the hospital of Pareng Ariel, but she still didn't know about my airline business. No one knew, except for Elmer, Bea's father.

Bea is here in the Philippines because of me. I talked to the director to have Bea assigned here. The day she landed, I had her picked up at the airport. Luckily, she agreed to go with my bodyguards and safe Jhoana is not here. We talk pareho silang single ni Jhoana. But she is seeing someone, I know bea had a lot of one night stand those 5 years hindi ko magagawang magalit dahil pangangailangan niya yon. Pero mas nasasaktan ako makita si Jhoana na nagkakaganito. Hindi ako tanga alam kong natikman na din ni Bea ang anak ko.

Ito lang yung kaya kong gawin pagtagpuin ulit sila. Sila na ang magdedesisyon kung ano dapat nilang gawin.

Flashback...

Inaantay kong dumating ang mga body guards ko, si Lovel wala siya dito dahil may kailangan asikasuhin sa kumpanya. Hindi mapupuntahan ni Jho dahil may operation siya. Tanging personal nurse at mga katulong ang kasama ko Janel is not here also.

"Sir dumating na po yung mga body guards niyo, sabi ni manang."

"May kasama ba sila?,"

"Opo, sir. Si maam Bea," kilala nila manang si Bea. 4 na taon silang magkasama ni Jho kapag umuuwi dito ay siya ang nagaasikaso. Tumingin ako sa personal nurse ko, Sign na yon na pwede na siya lumabas. Nakausap kona sila kanina na sana walang makaalam kundi kami lang.

Mga ilang minuto ay may kumatok na sa pinto na kwarto at bumukas ito, tumingin ako.

"Sir," nginitian ko siya at inayos ko ang akin sarili para sumandal sa headboard ng kama. Agad naman niya ako tinulungan.

"Kumusta ka?,"

"A-ayos lang po sir,"

"Anong nang yari sa tito? Masyadong pormal ang sir. Parang wala tayo pinagsamahan, halika nga dito" I said nakita kong ngumiti siya at umupo sa tabi ko, inakbayan ko siya.

"Salamat, T-tito. Kumusta po anong nangyare sa inyo? Huling kita po natin ayos po kayo?,"

"Ito mukhang hindi na aabutin ng apo na gusto ko. Lumala yung sakit ko, at nalaman na din nila Jhoana 2 years ago," I said she nodded, tahimik lang siya.

"2 years ago, she started to get back on her feet dahil kailangan." Nakatingin siya sakin na parang nagtatanong kung ano ng yare.

"Bakit tito ano po nangyare? Okay naman po siya nung umalis ako ng piliin ni si Doc Anton," umiling ako

"Hindi naging sila ni Anton. Yan lang ang masasabi ko sayo." nakita ko siya nagsmirk tila hindi naniniwala sa sinabi ko.

"Ikaw may asawa kana ba?," umiling siya

"W-wala po tito but Im seeing someone tito but ill be honest with you tito. we're not commited masyado kumplikado. But I want to settle down tito," she said I nodded at tapped her shoulder at inalis ang akbay sa kanya.

"Masaya ako Bea na ayos kana, natutuwa ako dahil alam mo na ang gagawin mo sa buhay, ipagpatuloy mo lang.," hindi ko alam baka kapag nalaman ni Jhoana ang tungkol dito ay gumuho nanaman ang mundo niya.

"Salamat, tito," natahimik kami pareho

"Bea, maari ba kong humingi ng isang pabor sayo?,"

"Hindi para sakin kundi para sa anak ko." Nagtataka naman siya

"Simula nang umalis ka, para na din umalis si Jhoana, alam kong madami tanong sa isipan mo, at hindi mo alam kung maniniwala ka sa mga sinasabi ko. Ang gusto ko sana kapag nakita ka ni Jhoana ay pumayag kang kausapin siya. Pero duda ako sa anak kong yon na mag initiate na kausapin ka. Kaya sana kung maari ikaw na ang bahala, baka sakali kapag nakausap ka niya bumalik na yung dating Jhoana na masayahin,"

"S-susubukan ko po tito, pero hindi ko po maipapangako.," nginitian ko siya

"Maraming salamat Bea, tatanawin kong malaking utang na loob ito. Alam kong hindi na din naman ako magtatagal, napapadalas na akong sinusugod sa hospital, hindi man natupad ang hiling kong apo, sana manlang makita ko ang ngiting hindi napipilitan sa mukha ni Jhoana,"

End of flashback..

Bea's POV

Ilang araw na ang nakalipas nung kinausap ako ni tito John. I dont know kung papaniwalaan ko ang mga sinasabi niya. Dahil kitang kita ko na naghahalikan si Jho at si Anton nung gabi susunduin ko si Jhoana at susubukan kumbinsihin na bumalik sa akin. Pero magagawa pa ba akong paglaruan ni tito John sa kalagayan niya?

"ISABEL," mommy pat my hand

"Oh im sorry mom, ano yon?" I said

"Tulala ka ngayon ka na nga lang umuwi  after 5 years, tapos wala naman dito isip mo, sabi ko stay here muna madumi pa yung condo mo"

"Haha im sorry mom, I just happy na im here with you and dad again, sure mom saka I have flight schedule naman so hindi ko din maasikaso pa dalin gamit ko sa condo"

lie Bea lie your thinking about tito John's favor. Your thinking if kaya mo kausapin si Jho, you scared baka kapag nakita mo

"Ewan ko sayong bata ka,"

"Mom im not a kid anymore hahaha,"

----

A/N: I apologize for any typo and grammar errors you may have noticed. :D

Bahala na ulit kayo di ako nagproofread😭😆