Czas na nas

epilog

Historia Brandie Knight zakończyła się dramatycznie. Jej wystąpienie w telewizji rozeszło się po całym świecie. Szczególnie bardzo chaotyczne zakończenie jej wywiadu. Gdy Babette dowiedziała się o śmierci córki, wydała całą organizację North Beach Academy policji. Opublikowała listę krajów, które miały wstąpić do Nowego Świata. Wybuchły protesty. Wszyscy powoli zaczęli wycofywać się z akcji. Jerry Keller oraz pozostali nauczyciele zostali aresztowani. Niektórym groziło dożywocie. Babette uchroniła się jedynie współpracą z władzami. Była osobą, która miała odkręcić całe zło wykonane przez projekt. Saveliego nigdy nie aresztowano. Nie został znaleziony w miejscu podanym przez Babette. Bardzo dobrze ukrywał się przed sprawiedliwością. Nie dał się pokonać.

Dennis Clark okazał się tchórzem. Działając pod presją nie był w stanie z zimną krwią zamordować Bradley'a Valero. Chłopak doszedł do siebie przy pomocy Babette, która usunęła z jego organizmu chip. Już niedługo po tym mógł spotkać się ze swoimi przyjaciółmi na pogrzebie. Dokładnie to dwóch pogrzebach. Brandie oraz Chloe pochowane zostały dzięki pieniądzom, które państwo wypłaciło uczniom za szkody. Ceremonia była cicha i smutna. Po jej zakończeniu, wszyscy rozeszli się w swoją stronę.

Bradley wyjechał do Hiszpanii, aby tam rozpocząć nowe życie. Stracił dwie, bliskie sobie przyjaciółki. Obydwie kochał całym swoim sercem. Słuch po nim zaginął od kiedy wkroczył do rodzimego kraju.

Claudius powrócił do Francji. Wciąż zrozpaczony utratą siostry, długo nie mógł się pozbierać. Zaczął malować i dzięki temu mógł utrzymać siebie i swoje liche mieszkanie, które wynajmował. Tworzył sztukę dla swojej bliźniaczki, zawsze z myślą o niej.

Baby wraz z Sunny przeniosły się do Londynu, aby prowadzić wspólne życie. Wynajęły mieszkanie i pracowały w jednej z kawiarnii, marząc w przyszłości o własnej. Żyły z dnia na dzień, ciesząc się swoim towarzystwem i małymi sukcesami.

Sabię odnaleziono całą i zdrową w Akademii. Została odesłana do rodziców, którzy nie mogli cieszyć się bardziej z jej powrotu. W planach miała rozpocząć naukę na jednym z lepszych uniwersytetów, dlatego od razu rozpoczęła przygotowania.

Ivan z początku popadł w depresję. Zamieszkał w swojej posiadłości w Richmond, przez długi czas unikając światła dziennego. Przed jego domem długo ustawiały się tłumy prasy, aby zdobyć jego reakcję na śmierć ukochanej. Wszystkie okna jednak pozostały zasłonięte. Wychodził dopiero pod osłoną nocy. Pił, tańczył i brał przeróżne substancje w klubach i pubach. Przy każdej możliwej okazji uwodził zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Niektórzy nawet mieli okazję zapoznać się z jego piękną posiadłością. Służba jednak wypraszała ich o bardzo wczesnych godzinach, zanim jeszcze przed posiadłością zebrali się dziennikarze z kamerami. Dniami sypiał do późnych godzin. Dopiero po kilku miesiącach, Baby była w stanie namówić go na terapię. Samodzielnie znalazła dla niego psychologa i zapisała go na wizytę. Pomimo wątpliwości, chłopak stawił się na nich.

Kobieta trzymała w dłoni notes z przeróżnymi notatkami na temat Ivana, uważnie go obserwując. Znała jego sytuację, chociażby z telewizji. Mimo to nie dawała tego po sobie poznać. Poprawiła okulary na nosie i odetchnęła cicho. Chłopak wyglądał marnie. Jego oczy były podkrążone i wiecznie smutne. Blond odrost wynurzał się z czubka głowy, tworząc ombre na jego włosach, które były w całkowitym nieładzie. Miał na sobie białą, rozpiętą przy kołnierzu koszulę. Nie była do końca wpuszczona w czarne spodnie. Można się było jedynie domyślać, że dotarł do gabinetu psycholog od razu po jednej ze swoich imprez. Jedna z jego dłoni oparta była o biurko kobiety. Paznokcie pomalowane miał czarnym lakierem.

- Gdybyś mógł cofnąć czas - psycholożka zwróciła uwagę nieobecnego Lenoxa. - Zrobiłbyś to? - zapytała mrużąc przy tym delikatnie oczy.

Chłopak pokręcił od razu głową, odchrząkując cicho.

- Nie.