Ev Arkadaşım | Barış Alper Yılmaz

⁴

Gece saat 4 gibi uyandığımda kendime sövdüm. Sanki ne amacım var da bu saatte uyanıyorum. Geri uyumaya çalıştım fakat uyuyamadım. Bugün yarın evi tamamen boşaltmam gerektiği için kalan eşyaları toplamaya karar verdim. Dün zaten mutfağı halletmiştim. Geriye odam, salon ve banyo kalmıştı. Odamda iş uzun olduğu için salonu toplamaya koyuldum. Tüm eşyaları kutuladıktan sonra yere oturup dinlenmek için kafamı bir kutuya yasladım.

Dışarıdan gelen uzun korna sesiyle yerimden sıçradım. Dinleneyim derken uyuyakalmışım.

"Sabahın köründe ne derdi varsa. Offf belim tutulmuş."

Neler olduğuna bakmak için balkona doğru ilerledim. Demirlerden sarkıp aşağı baktığımda sarı kafa gördüm. Saat kaç oldu ki. Telefonum oda da kaldı kesin alarm çaldı duymadım. Barış aşağıdan bana bağırmaya başladı.

"KIZIM NEREDESİN SEN ARIYORUM ULAŞAMIYORUM GEÇ KALACAĞIZ NİKAHA HADİ!"

Sanırım baya uyuyakalmışım.

Barış'a cevap vermeden hızla odama koştum. Telefona baktığımda alarm çalalı 1.30 saat olduğunu, evden yarım saat önce çıkmam gerektiğini farkettim. Demek ki Barış beni yarım saattir aşağıda bekliyormuş. Ay adam hâlâ bekliyor. Şu güneşin sıcağında beklemesin diye eve çağırmaya karar verdim. Tekrar balkona çıkıp bağırmaya başladım.

"BARIŞ! BARIŞ! BAKSANA!"

Birden bağırdığımı duyunca yerinden sıçradı ve bana baktı.

"SICAKTA DİKİLME ÖYLE GEL 10 DAKKAYA HAZIR OLURUM ZATEN."

"GEREK YOK HIZLICA GEL YETER."

"YA OLMAZ GEL Bİ SU FALAN İÇ NE BİLEYİM OTUR SOLUKLAN FALAN."

"İYİ TAMAM. KAÇINCI KAT?"

"3"

Birşey demeden arabasını kitleyip apartmana girdi. Tam balkondan içeri girecekken yan komşum Ayten abla cama çıktı.

"Kız noluyor kim bu yakışıklı?"

"Arkadaşım ablam arkadaşım."

"Pek öyle gelmedi de neyse hadi size kolay gelsin." dedi ve gülerek içeri girdi.

Ayten abla mahallenin dedikoducusudur. Çok sevmesemde tatlı kadın.

Barış yanlışlıkla Ayten ablaya gitmesin diye koşarak kapıyı açtım. Tam karşımda iki daire arasında gidip gelen Barış'ı çağırdım.

"Pardon sadece katı söyledim unutmuşum. Allah'tan yan tarafın kapıyı çalmadın."

"Niye ki?"

"İçeri geç anlatırım görmesin şimdi."

İçeri geçmesi için kenara çekildim kapıdan geçip salona doğru ilerlerken bende arkasından gidiyordum.

"Bu iş baya sıkıntı senin için galiba toparlanmışsın bile."

"Ev sahibi beklemiyor."

"Anladım."

"Bu arada yandaki kadın aşırı dedikoducu seni bi görseydi yarın magazinde boy boy gözükürdük muhtemelen."

"Hee anladım." dedi ve koltuğa oturdu.

"Ben hemen hazırlanıp geleyim."

"Tamam acele et geç kaldık zaten."

"Tamaaaam"

Hızla odama gidip ne giyeceğimi düşündüm. Barış takım elbise giymişti. Sonuçta nikâha gidiyorduk. Sahte de olsa özenmek istedim. Dolapta bulduğum tatlı, bol dizlerimin üstünde, beyaz bir elbise seçtim. Hemen üstüme geçirip makyaj yapmaya başladım. Belli ama abartı olmayan bir şeyler yaptıktan sonra saçlarıma hafif maşa yaptım. Saate baktığımda bildirimler gözüme çarpmıştı. Barış 20 kere aramıştı. Salona gittiğimde Barış'ın telefona baktığını gördüm.