Ev Arkadaşım | Barış Alper Yılmaz

³⁰

Barış'tan
Miray'ı kırmıştım. Bunun farkındaydım ancak dilimi bir türlü tutamıyordum. Dediğim sözler ağzımdan bile isteye çıkmıyordu. İçimde nedenini çözemediğim bi kıskançlık vardı. Tek bildiğim şey, kendimi ona affettirecek olmamdı. Her şey üst üste geldiği için biraz zor olacaktı biliyordum ancak umrumda değildi. Kendimi affettirecektim.

Miray'ın yanından, odadan çıkarken Kerem'in yanına gitmeyi planlıyordum. Ancak kapıyı açtığımda karşımda dikilen Murat'ı gördüm.

Umursamadan yanından çekip gidecekken kolumdan tutmasıyla olduğum yerde durdum. Derin nefes vererek arkamı dödüm. İsteğim kavga değildi, derdini öğrenip gidecektim. Salak bir herif yüzünden kariyerimi riske atamazdım.

"Ne var?" diye sordum.

"Bana bak az önce Miray var diye meseleyi büyütmeden odadan çıktım gittim ancak bana vurmanın cezasını ağır ödeyeceksin." dei tehditkar bir sesle.

Bu herif gerçekten gerizekalıydı.

"He aynen kardeşim." diyerek kolumdaki elini sertçe ittirdim.

"Ben söyleyeyim de." diye bağırdı arkamdan.

Umrumda değildi açıkçası. Tek aklımı kurcalayan şey Murat denen herif neden Miray'ın elini tutuyordu.

Kafamı toparlayacak kişiyi çok iyi biliyordum. Mesleği futbolcu olsada psikolog olsa sırıtmazdı aslan kardeşim. Her türlü desteği her zaman verirdi.

Hem Miray'ın gönlünü nasıl alacağımı sormak, hem de kafa karışıklığımı birine anlatıp içimdeki sıkıntıya çare bulmak için Kerem'e danışacaktım.

Yemekhaneye indiğimde Yunus'la oturmuş tıkındığını gördüm.

"Afiyet olsun aslanlar." Diyerek yanlarına gittim.

"Vay! Kardeşim nerelerdesin. Ha çorbacıdaki kızın yanından gelmiş olabilirsin." Dedi Yunus sırıtarak.

"Gördünüz mü?" Diye sordum.

"Görmeyen kalmadı çikom. Hayırdır inşallah?" Dedi Kerem.

"Valla çikom hayır mı şer mi bilemiyorum henüz." Dedim.

"Beyler ben kaçar maç öncesi bir Tuğçe'nin yanına uğrayayım." Dedi Yunus.

"Hanımcı." Dedim ensesine vurarak.

"Seni de görüyoruz Barış Bey!" Diyerek göz kırptı ve yanımızdan ayrıldı.

Sıkıntıyla Yunus'un kalktığı yere oturdum.

"Barış? Ne oluyor oğlum?" Diye sordu Kerem.

"Bilmiyorum abi bilmiyorum. Kafam öyle karışık ki."

"Konuşalım mı biraz?"

"Onun için gelmiştim ben de zaten."

"Yine ne eşeklik yaptın." Dedi Kerem.

"Ne yapmadım ki."

"E anlatsana artık oğlum. Ev arkadaşı değil miydiniz siz? Kızı ne diye tutup Samsun'a maça getirdin? Hele o görüntüler neydi?"

"Oğlum yok o mevzu çok başka. Miray'ın kardeşi çok istemiş maça gelmeyi. Ailesi de tek göndermemiş. Onun için geldiler benimle alakalı bi durum değil." Dedim.

"Magazin haberleri neydi? Kızın içine girmiştin Barış?"

"Kafam yerinde olsa öyle bi mekanda o yakınlıkta bulunur muydum sence oğlum!"

"Bi de içtin mi pislik herif." Dedi.

"Ayıp oluyor kardeşim."

"Eee anladım onu da, senin neyin var. Bak akşam maç var kendine gel."