Ev Arkadaşım | Barış Alper Yılmaz

⁹

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 💞

_____________________________

"Alo kızım biz sana geleceğiz yola çıktık onun için arayayım dedim annem." Duyduğum şey ile Nehir'e şaşkın bakışlarla bakarken annemin sesi tekrardan geldi.

"Miroş? Annem sesim geliyor mu?" Annemin tekrar konuşmasıyla kendime geldim.

"H-Ha geliyor anne geliyor. Neredesiniz siz şimdi?"

"Ankara'dan yeni çıktık annem geceye geliriz inşallah."

"Niye geliyorsunuz ki anne birşey mi oldu?" diye sordum.

"Annem sen şimdi evden çıktım falan dedin aklım sende kaldı. Yeni evine bi geleyim göreyim dedim abin ve babanla geliyoruz. Ayrıca ne o öyle sorguya çeker gibi özlemedin mi bizi."

Rahatlarcasına nefes verip Nehir'e göz kırptım. Herşey yolunda demek ister gibi.

"Özlemez olur muyum kraliçem ya nasıl özledim. Bekliyorum sizi."

"Oy annesinin kuzusu hadi kapatıyorum ben."

"Tamam anne haber ver ara sıra nerde olduğunuzu."

"Tamam kuzum hadi görüşürüz."

"Görüşürüz anne." Telefonu kapattığım gibi abimin mesaj bildirimini gördüm.

Karabaş (Abi)
Miray haberleri görmedim
sanma
Annemlerin haberi olmasın diye
götümü yırttım zaten
Gelince hesaplaşacağız

Bende diyordum annemin nasıl kulağına gitmedi. Sabah akşam magazin izleyen kadın nasıl bilmiyor. Canım abim.

Canım abim iyi ki varsın
Ama gerçekten büyük bir yanlış
anlaşılma var
Hele bi gelin ben sana açıklayacağım
(görüldü)

Ooo abi görüldü yemişiz.

"Miray noluyor anlatacak mısın?" Nehir'in sesiyle ona dönüp.

"Kızım ben sıçtım. Annem tutturmuş içim rahat etmedi yeni evini geleyim göreyim. Ben Barış'a ne diyeceğim. Şimdi gelmişken kalırlar 2-3 gün. Adama git evden diyemem ki Nehir ne yapacağım?" dedim mutfakta bi oraya bi buraya giderken.

Nehir kahveleri fincanlara boşaltıp yanıma gelip ellerimi tuttu. "Aşkım bana bak. Sakinleş önce. Barış'a anlat durumu buluruz bi çaresini. Ama önce bi sakin ol. Bak gene atak geçirmeni istemiyorum Miray. Uzun zamandır olmuyor nolursun bak."

Nehir'in bahsettiği panik ataklarımdı. Onur yüzünden ortaya çıkmıştı. Ondan ayrıldıktan bir süre sonra hiç olmamaya başladı. Yalanların içine batınca tekrardan geliyordu şuan. Nehir'e cevap veremiyordum. Tek yaptığım derin derin nefes almaya çalışıp olduğum yerde sağa sola gitmekti.

"Siktir Miray bende kal. İlaçların yanında mı?"

Bayadır olmayınca gerek olacağını düşünmediğim için yanımda yoktu. Hızla başımı salladım. Büyük bir atak değildi şu an ki. Muhtemelen bir kaç dakikaya geçerdi. Nehir kolumdan tutarak beni salona sürükledi. Barış ve Berkan bize endişe ile bakarken Nehir umursamadan beni salondaki balkona çıkardı. Barış ve Berkan hızla yanımıza geldi.

"Miray? Ne oluyor Nehir?!" diye korkuyla sordu Barış.

"Panik atak."