Eliz |Gerçek Ailem|

9

Media: Aktan & Yavuz & Edis Demirel

Aras'ın yaşını hiç söylemediğimi fark ettim. 🤭 Aras 29 yaşında arkadaşlarr

🤍

🎶Mavi Gri / Bu Kız Benim Kaderim

9. Bölüm

3 Yıl Önce, İstanbul

Üstümde kırmızı bir elbise vardı. Derin bir yırtmacı ve göğüs dekoltesi bulunuyordu. Sırt kısmını bilerek kapalı seçmiştim çünkü sırtımdaki izler hiç iç açıcı değildi. Ayaklarıma giydiğim kırmızı, yüksek topuklu ayakkabılar ise az da olsa boyumu uzatıyordu. Yüzümde ise yeşil gözlerimi açığa çıkaracak güzel ve sade bir makyaj vardı. Küçük, kırmızı ve mini olan çantaya telefonumu yerleştirip omzuma astım. Boy aynasından son kez kendime bakıp gülümsedim.

Efken akşam yemeğini benimle yemek istemişti. Yaklaşık üç aydır Atalay Holding'de çalışıyordum. Efken Aras ile aramızda tuhaf bir ilişki vardı. Kendisi patronumdu ama bir o kadar da değildi. Onunla yan yana gelince bedenimi tuhaf bir heyecan sarıyor, kalbimi ele geçiriyordu. Nefesim düzensizleşiyor, kalp atışlarım normal seyrinin dışına çıkıyordu. Bunun basit bir beğeni olduğunu düşündüğüm sıralarda Efken Aras bana daha çok yakınlaşmıştı. Bu sabah ise akşam yemeği teklifi yapmıştı.

İlk defa bir erkekle baş başa yemek yiyecektim ve bu kişinin patronum olması da ironik bir olaydı.

Odamdan çıkıp dış kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açıp dışarıya çıktığımda yumuşak bir hava olduğunu gördüm. Dışarısı soğuk değildi. Yavaş adımlarla evden çıkıp kapıyı arkamdan kapattım. Gözlerimi etrafta gezdirirken gördüğüm Efken Aras ile nefesim kesilir gibi oldu. O zaten yakışıklı bir adamdı ama... Şimdi daha bir farklıydı sanki?

Üstünde, bedenini saran siyah bir gömlek vardı. Üstten üç düğmesini iliklememişti ve göğsünün bir kısmı açıktaydı. Gömlek kol kaslarını sardığı için kumaş sanki patlayacak gibi görünüyordu. Altındaki siyah pantolon bacaklarını sarmıştı. Siyah saçlarına güzel bir şekil vermişti.

Derin bir nefes alıp soluklarımı düzene sokmaya çalıştım. Kalbim dört nala koşuyordu resmen. Bu duygular ilk defa hissettiğim duygulardı. Ben ilk defa bir erkeği görünce bu hâle geliyordum. Üniversitede bir erkek arkadaşım olmuştu. Ama ikimiz de ciddi düşünmüyorduk. Ve ben onu gördüğümde hiç bu kadar heyecan yapmamıştım. Efken Aras benim için farklıydı. Patronumdu, etik değildi belki ama ben ondan çok hoşlanıyordum.

Cesaretimi toplayıp ona doğru yürümeye başladığımda topuklu ayakkabılarımdan çıkan tok sesi duydu ve başını bana doğru çevirdi. Ben ona doğru yürürken bir anda göz göze gelince yavaşça hareket eden adem elmasından yutkunduğunu anlamıştım. Bakışları yavaş yavaş aşağıya indi, açık gerdanımda durdu bakışları biraz. İki adım daha attım ona doğru. Göğüs dekolteme değdi gözleri. Bir daha yutkundu. Ona doğru adımlamaya devam ettim. Elbisenin sardığı belime ve yırtmaçtan dolayı boydan boya açılan bacağıma baktı.

En sonunda tam karşısında durduğumda heyecandan bacaklarım titriyordu. Beni böylesine dikkatli incelemesi beni rahatsız etmemişti, aksine heyecanlandırmıştı. Ben onun yüzünü incelerken o da gözlerini gözlerime çevirdi. Yüzünde tuhaf bir ifade vardı. Alnının ortasındaki damar belirginleşmiş, adem elması ağırca hareket ediyordu.

Uzun süre gözlerimize baktık. Anlamsızca bakışmamızı bozan şey ise elini bana doğru uzatıp "Selam." demesiydi. Derin bir nefes daha alıp tebessüm ederek bana uzattığı eli sıktım. "Merhaba." diye mırıldandığımda dudağının sağ tarafı ağırca havaya kalktı. Birkaç saniye sonra elimi ondan çektiğimde gözleri bir kez daha bedenimde gezindi.