The Assasin's Revenge

Chapter 38 { Death Feast}

Krista P.O.V

I look at my watch at it says it's already 10:00 pm I look at my prisoner na mahimbing ang tulog , parang enjoy na enjoy sila sa sitwasyon nila na nakatali sa pillar nitong abandonadong building.

*Splassh!!!*

Binuhos ko sa kanila ang tubig na pinaghugasan ng mga karne kanina, agad naman silang nagising sa ginawa ko.

" *Cough* *cough* What the hell was that effin smell !!!" sigaw ni Xeira sabay dura sa semento.

" ah yun ba? Mga dumi lang yun ng mga lamang loob wag kang mag alala hindi ka pa mamatay don sayang nga eh " sagot ko atsaka tumalikod.

" Krista please stop it, hindi ka masama"

" I had killed not just a number of people, but hundreds of them and I enjoy every moment of it, so now tell me mark hindi pa ba ako masama sa lagay nay un?"

Natahimik naman si mark sa sagot ko sa kanya habang si Duke naman ay naka tingin lang sa amin na tila nag mamasid, naiinis ako dahil wala akong makitang galit sa mga mukha nila, Arrghh!!! Ayoko nang ganitong pakiramdam, inalis ko na ang konsensya ko, para lang dito, pero bakit ganito? There's something inside me telling na hindi ko sila dapat saktan, na kahit si Xeira ay hindi ko dapat saktan dahil, hindi naman niya ako kayang saktan, this...... this is... Arrgh!!! This is fxck up!!! Agad akong tumalikod bago pa nila Makita ang alanganin sa mukha ko at gamitin yun laban sa akin.

" I love you Krista "

" mahal parin kita Krista"

" ha-ha-ha should I celebrate now eh? Isn't it amazing Xeira they both love me..... wow!! Just great!"

I tried to suppress the tears na kanina pa gustong kumawala sa mata ko, seeing mark and duke in that situation , parang unti-unting nadudurog ang puso ko, but no! dapat kong panindigan to, they should pay for what they had done to me.. pero kahit ano palang pigil ko kusa parin silang kumawala and now I look like some stupid crying infront of my enemies just great! Damnit!!

" akala ko ang pagka matay na ng pamilya ko ang pinaka masakit na bagay na mararanasan ko, but no, dahil alam mo mark kong ano ang mas masakit, yun ay yung taong naging rason na muli akong ngumiti ay siya palang rason nang pagkasira ko noon, that all along! Kasa-kasama ko lang pala ang taong pumatay sa mga taong pinaka alagaan ko. "

" I'm sorry Krista..."

" no! wag kang mag sorry mark dahil wala nang magagawa yang sorry mo, it's my fault anyway. I was blinded by the smiles and goodness na pinakita niyo sa akin that I tend to forgot the fact that even the placid animal is still a beast inside. "

" Krista pleas--"

" itigil na natin itong dramang ito, maghahanda pa ako."

Tuloyan na akong umalis sa lugar nay un at nag bihis na, I wear a red cocktail it's 3 inches above the knee, napapalibutan ito nang mga kumikinang na desenyo, it also shows my entire back, tinerno ko dito ang pulang stilettos.

" anak!"

"dad!"

Sinusubukang kalagan nina Sebastian at Andrei ang kani-kanilang anak.

" settle down gentlemen, wag kayong atat dadarating rin tayo jan"

Nakuha ko naman agad ang atensyon nila, agad akong tinutokan ni Andrei nang kanyang dalang baril but I just remain calm.

" u-uh! if I were you Andrei I would be careful in pointing that gun, baka magulat mo ako, ma pindot ko itong button na naka kabit sa mag anak niyo kayo rin.."