The Assasin's Revenge

Chapter 42 {Against all odds}

Chapter 42 {Against all odds}

Xeira P.O.V

I look at myself in the mirror, totoo nga, malaki ang pinagkaiba nang isang Krista kay Xeira, I look more mature than my age, one of the side effects of that chemical, tss... so I'm gonna look old faster than him, tss..I immediately erase that thought in my head, kung paano? Aba kayo na umalam, then Lea's song struck in my head, who is this girl I see standing straight back at me, I know for a fact that this is me, but something else is missing to complete the "me" in me, something? Might as well someone. I'm such a hypocrite after killing their father? Its already 10:40 in the evening ngayon kami lulusob sa kuta nang huklubang gurang nayon. I get all my weapons at kinabit ko narin yung chip sa ulo ko, this will serve as my connection to the robots, pagdating ko sa tagpuan namin, they're all ready, sila lang yata ang sasabak sa gyera na nakuha pang tumawa. I compose my self bago ko ipaalam ang presensya ko.

"Are you all ready?"

"Your really asking that question?" sagot naman ni Tyron, alam kong mataas dugo nito sa akin eh, pinahiya ko kasi si Nicole kahapon, oh well bahala siya dyan.

"right, bago tayo lumabas nang silid na ito, is this place safe enough para iwan natin?"

"Yes, Kr-- I mean Xeira yeas it's safe, kahit gamitan pa nila ito nang high power na baril, o kahit RPG hindi ito tatablan hindi rin makakapasok ang kahit na sino kapag ni lockdown na ang building kaya safe na safe sila dito"

"thanks Nicole, anyway bago tayo umalis I want you to drink this, its an adrenaline enhancer, you'll need that to be vigilant"

Hinagisan ko sila isa-isa nung bote, at first they are hesitant pero kalaunan ay ininom naman nila.

"I'm sorry but I can't take you with me"

Saad ko sa kanila na kinagulat naman nila.

"w--what do you m--mean Kr---isss--y "

"an--nong g--inaa-w-wa m-o sa amiii—n, TRAYDOR!!!!"

"don't worry Janet, Tyron pampatulog lang yan para hindi kayo maka alis dito, you'll be safer here, let me do the killing, doon lang naman ako magaling, just let me atone to my sin through this."

"Xeira!!!"

Sigaw ni Dave at Duke, I give them one last smile bago ko ni lock down ang building.

"goodbye"

Kasama nang pagpatak ng luha ko ay ang pagkawala nila sa paningin ko, tomorrow will never be certain I may not be able to see them again, but I have no regrets, just knowing they will leave is enough for me.

Let's go

I said through my mind, para lumabas narin ang mga autobots, sorry Nicole kung sisirain ko na naman itong mga gawa mo. I know they still have doubts, pero kagaya nga nang nasa kanta, I don't really care if nobody else believes, coz I still got a lot of fight, the fight that I need to face.

Nakarating na ako sa sinasabing building, instead of surrounding the building mas pinili kong maging malapit lang sa akin ang mga natatangi kong kakampi. Tinyempo kong nagpalit ang mga guardya sa harap, buti narin at mga light materials ang ginamit sa mga robot na ito kaya hindi sila nakakagawa nang sobrang ingay, as much as possible gusto kong pigilan ang makipaglaban dahil siguradong dehado ako, sa dami palang. Una namimh tinahak ang system control nang building kung saan doon naka konekta lahat nang mga CCTV dito ay need it para matagalan ang pagkakita nila sa akin. Lumingon ako sa itaas at nakita ang isang glass room doon, sigurado akong yun na hinahanap ko, pero ang problema paglalabas ako sa pinagtataguan ko ngayon siguradong makikita na nila ako kaagad, at meron lang akong limang Segundo bago bumalik yung mga nagbabantay na umalis saglit dahil sa ginawa kong commotion sa labas kanina. Naalala ko ang espada ko, sa likod kaya agad ko itong kinuha, I use it as a mirror para Makita ang location nang target ko, nang masecure ko ang target, I assemble my Hecate a sniper with silencer at kayang patamaan ang target up to 1 km distance. I focus my Hecate sa target one chance lang ang pwede kong gawin dito, I can't fail.