-4-

221 15 0
                                    

Unicode

"ခင်ဗျား ဟိုတစ်ပတ်ကမှ ချုပ်ရိုးဖြေပြီးတာလေ အခုက ဘယ်လိုဖြစ်လာရပြန်တာလဲ"

"Gymကစားရင်း နည်းနည်းထိမိတာ"

ထိုသူ​၏ နည်းနည်းဆိုသော စကားက သူရထားသော ဒဏ်ရာနှင့် လုံးဝပင် မအပ်စပ်သော အရာဖြစ်သည်။

ချုပ်ရိုးဖြေ တစ်လလောက်ထိအလေးအပင်တွေ မ မ,စေချင်တာကို ယခုတွင် ချုပ်ရိုးမှာ ပို၍ပင် ကွဲထွက်နေပေပြီ။

ဒီလူဟာ ဆေးရုံ၊ဆေးခန်းမှ မလာရရင် နေရ၊ထိုင်ရ မကောင်းဘူးလား ဟူ၍ပင် ထယ်ယောင်း တွေးမိပေသည်။

ဆေးရုံထဲရှိ ဆရာဝန်များ၊သူနာပြုများကလည်း သူ့ကိုဆိုလျှင် ကြောက်နေကြ၍ ဇွတ်ငြင်းနေကြသည်မို့ ထယ်ယောင်းသာ တာဝန်ယူနေရသည်။

"ခင်ဗျား ဒီတစ်ခါ ထပ်ကွဲလာရင် ကျွန်တော်မချုပ်ပေးဘူး"

"ဒေါက်တာကလည်းဗျာ"

ဆေးရုံရောက်လာတိုင်း သောင်းကြမ်းနေကြသူဆီမှ အသံချိုချိုကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ ကြက်သီးတို့ပင် ဖျန်းကနဲ ထလာသည်အထိ။

"ဂျွန့်ကို မကုပေးချင်ဘူးလား ဟင်"

"ပျောက်အောင် ဘာတွေ ဘယ်လိုရှောင်ဖို့ပြောနေတာလေ၊ မရှောင်မှတော့ ကုနေလည်း အလကားပဲ"

"ထယ်ကကွာ"

ရုတ်တရက်ဆန်စွာ ခေါ်လိုက်သော နာမည်ကြောင့် ထယ်ယောင်း ကြောင်အမ်းအမ်းပင် ဖြစ်သွားရသည်။

"မင်း ဘယ်လိုတွေခေါ်နေတာလဲ"

"မင်းနဲ့ငါနဲ့ ပြောနေရတာ မရင်းနှီးလို့လေ..."

ထယ်ယောင်း အခုကြားနေရသော သူ့အသံချိုချိုတို့ထက် စတွေ့တုန်းကလို သောင်းကြမ်းသည့်ပုံစံကိုပင် ရုတ်တရက် တမ်းတမိသွားရလောက်အောင် ဂျွန်ဆိုတဲ့ကောင်က လုပ်နိုင်လွန်းသည်။

"ဒေါက်တာလို့ ခေါ်ရင်ရပြီ၊ နောက်တစ်ခေါင်ကျရင် ဒီထက်ပိုသက်သာအောင်လုပ်လာ"

"ဟုတ်ကဲ့ဗျာ"

ဒီလူ့နားတွင် ထပ်နေ၍ မဖြစ်တော့ပေ။ မဟုတ်လျှင် ထယ်ယောင်း အသက်ပင် ဘယ်နားက ထွက်လို့ထွက်မှန်းမသိ ထွက်ရပေတော့မည်။

The ReckoningWhere stories live. Discover now