The Reckoning

-2-

Unicode

ကျယ်ဝန်းလှသော ခြံတစ်ခုအတွင်း၌ လေးထပ်တိုက်အဖြူကြီးတစ်လုံးက ခန့်ညားစွာ တည်ရှိနေသည်။ ထိုတိုက်ထဲသို့ စဝင်လိုက်သည့်နှင့် ဧည့်ခန်းတွင် လှပစွာမြင်ရသည့် အမျိုးသမီး​၏ ပန်းချီကားကြီးတစ်ချပ်။

ထိုပန်းချီထဲမှ အမျိုးသမီးက ကလေးလေးတစ်ယောက်ကို နမ်းနေတဲ့ပုံ၊ချီထားတဲ့ပုံ၊ အတူဆော့နေတဲ့ပုံ စသည်ဖြင့် ဟန်ပန်အမျိုးမျိုးဖြင့် ပုံတို့က ပန်းချီးကားချပ်ရဲ့ဘေးမှာ အစီအရီ နေရာယူလျက်။

ဂျောင်ဂု ထိုပန်းချီကားများနှင့် ပုံလေးများကို ကြည့်ကာ ပြုံးနေမိသည်။ ထိုကဲ့သို့သော အပြုံးသည် ဂျောင်ဂုအဖို့ ဆယ်ဟုနှစ်တစ်ခုကျော်ကြာ ပျောက်ဆုံးနေသော စိတ်လိုလက်ရ ပြုံးသော အပြုံးဖြစ်သည်။

"သားငယ်.. အဆင်ပြေရဲ့လား"

"ဟုတ်ကဲ့...သိပ်ကိုအဆင်ပြေပါတယ်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အန်တီ"

"မဟုတ်တာကွယ်၊ အပေါ်ထပ်မှာ သားငယ်အတွက် အခန်းပြင်ပေးထားတယ်​၊ ရေချိုးပြီး နားလိုက်အုံးနော်၊ အန်တီ ညစာပြင်ပေးထားမယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ"

ရေမိုးချိုးစရာပင်မလိုလောက်အောင် မာမီ့ပုံများကို မြင်တွေ့ရခြင်းက ဂျောင်ဂုအတွက်တော့ အားအင်တို့ကို ပြန်ပြည့်စေသည့်အထိ။ မာမီနှင့် ဆယ်နှစ်ခန့်သာ နေခဲ့ရသော်လည်း မာမီ့မျက်နှာကို မြင်ရသည်နှင့် နွေးထွေးသော အရိပ်အမြုံတို့က ဂျောင်ဂု​၏ ဘေးဘီမှာ ဖြန့်ကျက်ထားသကဲ့သို့ လုံခြုံလွန်းလှပေသည်။

ဂျောင်ဂုရေချိုးပြီးနောက် ထမင်းစားရန် အောက်ထပ်သို့ ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ထမင်းစားခန်းထဲသို့ မရောက်သေးခင်ပင် လွမ်းဆွတ်နေရသော ဟင်းနံ့တို့က နှာခေါင်းထဲသို့ တိုးဝင်လို့လာပေသည်။

"အာ....မွှေးနေတာပဲဗျာ"

"တကယ်မွှေးနေတာဆိုရင်တော့ အန်တီချက်ရကျိုးနပ်ပါတယ်ကွယ်"

"အန်တီ့လက်ရာ မာမီ့လက်ရာနဲ့ တကယ့်ကို တူတာပဲ"

"သားငယ်ရဲ့မာမီ့သင်ပေးခဲ့တာကိုကွယ့်"